Για τους περισσότερους Ελληνες, που έχουν μεγαλώσει σε μια κουλτούρα ανοχής και αταξίας, φαίνεται ότι η «ανωμαλία» ήταν οι Ολυμπιακοί του 2004 και όχι η βία και η κυβερνητική αδράνεια που επεκράτησαν εδώ αυτή την εβδομάδα.
Αναδείχθηκε μια σειρά ζητημάτων- η οικονομική αποτελμάτωση, η εκτεταμένη διαφθορά, το προβληματικό εκπαιδευτικό σύστημα, η διογκούμενη φτώχεια, το κακό επίπεδο ασφάλειας που παρέχεται στους πολίτες- καθώς χιλιάδες Ελληνες κατέκλυσαν τους δρόμους για να διαμαρτυρηθούν κατά της κυβερνήσεως.
Ηταν άραγε οι διαδηλώσεις και οι ταραχές μια κατάσταση που δεν χειρίστηκαν καλά οι δυνάμεις ασφαλείας; Ή μια κοινωνική εξέγερση που απλώς επιζητούσε την κατάλληλη αφορμή για να εκδηλωθεί;
Το γεγονός ότι ακόμη και οι ειρηνικές διαδηλώσεις απέκτησαν τέτοια βιαιότητα δείχνει τον βαθμό δυσαρέσκειας που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα. Οι συζητήσεις με Αθηναίους αποκαλύπτουν ένα ευρέως διαδεδομένο αίσθημα παραμέλησης, ακόμη και εγκατάλειψής τους, από μια κυβέρνηση την οποία θεωρούν διεφθαρμένη.
Δεν φαινόταν ότι τα πράγματα θα εξελιχθούν έτσι. Το 2004 ο πρωθυπουργός Κώστας Καραμανλής και η κεντροδεξιά Νέα Δημοκρατία ανήλθαν στην εξουσία με την υπόσχεση να οδηγήσουν τη χώρα στο μέλλον ύστερα από δεκαετίες σοσιαλιστικής διακυβέρνησης. Εφερε εις πέρας τους Ολυμπιακούς, μείωσε το εθνικό χρέος, αύξησε τις θέσεις εργασίας, αλλά τα προβλήματα παρέμειναν. Το 2006 η κυβέρνηση προχώρησε σε αναθεώρηση του ΑΕΠ της χώρας, αυξάνοντάς το κατά 25%, υπολογίζοντας και την παραοικονομία. Μετά την οριακή επανεκλογή της το 2007 η κυβέρνηση του κ. Καραμανλή πλήττεται από σκάνδαλα διαφθοράς, αλλά και επικρίνεται για τους χειρισμούς της στις μεγάλες δασικές πυρκαϊές που προκάλεσαν τον θάνατο 80 ανθρώπων.
Αν ο λαός ήταν εξαγριωμένος με την κυβέρνηση πριν από τις τωρινές διαδηλώσεις και εξαγριωμένος με την ωμότητα που θεωρεί ότι επέδειξε η Αστυνομία οδηγώντας στον θάνατο του 15χρονου, είναι εξίσου εξαγριωμένος και με την απάντηση της κυβέρνησης σε όσα συνέβησαν ύστερα από αυτόν.
The New York Times
