Ο βέβηλος νοτιάς
Μας τρέλαναν οι νοτιάδες, η πόρτα του σπιτιού μου φούσκωσε από την υγρασία και δεν εννοεί να ανοίξει παρά μόνο με γερό σπρώξιμο· μου πέρασε η υποψία από το μυαλό ότι κάποιος είναι από πίσω και έχει βάλει πλάτη και δεν με αφήνει να μπω, την πρώτη φορά που συνάντησα τη δυσκολία. Αλλά ας μην παραπονιέμαι, η αγαπημένη μου ιερή πόλη της Βενετίας πνίγηκε από την acqua alta, την παλίρροια, που δημιούργησαν οι νοτιάδες, ο νοτιοδυτικός Σιρόκος για την ακρίβεια.
Ενάμισι μέτρο ανέβηκε το νερό, η πλατεία Αγίου Μάρκου έγινε ένα με τη λιμνοθάλασσα· τα κάμπι, οι φονταμέντες, οι κάλε, οι βιάλε, οι σαλιζάντε και οι ρούγες, όλα τα στερεά στοιχεία της πόλης δηλαδή που μπορείς να πατήσεις το πόδι σου, πλημμύρισαν και αυτά. Το υγρό στοιχείο έδειξε τη δύναμή του, διεκδίκησε τα δικαιώματά του πάνω στα εκατοντάδες νησάκια που την αποτελούν. Αλλά η ευφυΐα των ανθρώπων θα νικήσει το νερό, θα το φτιάξουν κάποτε εκείνο το φράγμα που θα εμποδίζει τις παλίρροιες και η πόλη θα ζήσει άλλα χίλια χρόνια.
* Δεν έχει σχέση με τον νοτιά αλλά με τη θάλασσα, και το θυμήθηκα συνειρμικά: το Βόρειο Ρεύμα του Ατλαντικού, η συνέχεια του Γκολφ Στριμ προς τον Βορρά δηλαδή, είναι πάλι εδώ, δυνατότερο από ποτέ, διαβάζω στο «Βήμα». Η αποδυνάμωσή του τα τελευταία δέκα χρόνια ήταν ένα από τα ισχυρά επιχειρήματα των θερμοκηπιστών ότι φθάνει η συντέλεια του κόσμου. Ηταν αρκετά όμως ένας γερός χειμώνας στον Βόρειο Ατλαντικό, όπως ο περυσινός, και η έντονη τήξη των παγετώνων στον Βόρειο Πόλο για να του δώσουν νέα ορμή. Και υπάρχει σιωπή εσχάτως ως προς το αν συνεχίζεται η άνοδος της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη. Μήπως το ισχυρότατο λόμπι των θερμοκηπιστών δεν θέλει να μάθουμε τις καλές ειδήσεις που ανατρέπουν την καταστροφολογία τους; Το πιθανότερο είναι ότι ψάχνουν να βρουν δικαιολογίες για να εντάξουν τα φαινόμενα αυτά στην καταστροφολογία τους.
* Πάντως εγώ βρίσκομαι στα αλήθεια σε καταστροφική κατάσταση: τον μικρό, ελαφρύ και πανάκριβο Vaio που χρησιμοποιούσα για να σε γράφω, μου το κατακρατά η Sony εδώ και τέσσερις εβδομάδες, ημερολόγιό μου. Το παρέδωσα τέταρτη φορά για επισκευή, μου είπαν«σε 4-5 ημέρες θα είναι έτοιμος», έχουν περάσει 28 και εγώ ακόμα περιμένω. Πριν από δέκα ημέρες με ενημέρωσαν ότι με νοιάζονται και μεριμνούν, έκτοτε σιγή ασυρμάτου.
Η λύση για την Κρίση
* Καταστροφική υποτίθεται ότι είναι και η κατάσταση στην οικονομία: όπου κοιτάξεις, σε χαρτί ή σε οθόνη υπολογιστή, σε όποιο ραδιόφωνο και αν στήσεις αφτί, υποθέτω και σε όποιο δελτίο ειδήσεων πέσεις πάνω του κάνοντας ζάπινγκ, για την Κρίση ακούς – και κάθησε ο πρόεδρος του ΕΒΕΑ, του Εμπορο-Βιομηχανικού Επιμελητηρίου της Αθήνας δηλαδή, του ισχυρότερου εργοδοτικού οργανισμού μετά τον ΣΕΒ, έβαλε κάτω το μυαλό του, την πείρα του, την ευφυΐα του, τη σοφία του- και βρήκε τη λύση: να δουλεύουν οι μισθωτοί 3-4 ημέρες την εβδομάδα αντί για 5, δηλαδή 20% -40% λιγότερο, με αντίστοιχη μείωση των μισθών φυσικά. Ετσι οι επιχειρήσεις, με μείωση 20%-40% των μισθολογικών υποχρεώσεών τους, όχι μόνο δεν θα καταλάβουν κρίση αλλά θα μεγαλουργήσουν. Το ότι εμείς θα είμαστε 20%-40% φτωχότεροι, δεν έχει καμιά απολύτως σημασία.
* Ο βαθύνους πρόεδρος λέγεται «Κ. Μίχαλος»- Κωνσταντίνος ή Καίσαρ ή Κώτσος, δεν ξέρω. Το μόνο βέβαιο είναι ότι οι επιχειρήσεις θα ευημερούν και οι εργαζόμενοι θα δυστυχούναλλά τι τον νοιάζει τον πρόεδρο; Ας είχαν μυαλό δημιουργικό σαν το δικό του και οι μισθωτοί να έχουν γίνει επιχειρηματίες.
* Βέβαια, δεν φθάνει το μυαλό, χρειάζεται και περιουσία· ο Κ. Μίχαλος, λοιπόν, είχε την ευκαιρία να κληρονομήσει από τον πατέρα του Χρ. Μίχαλο- «υπουργό παρά τω πρωθυπουργώ και υφυπουργό Εσωτερικών κατά τη διάρκεια της δικτατορίας» διαβάζω στο «Βήμα»- την οικογενειακή επιχείρηση Swan. Και κάτι σπουδαιότερο από την επιχείρηση, σκέφτομαι: τη νοοτροπία και ιδεολογία.
* Σκέφτομαι επίσης, ημερολόγιό μου, ότι είναι σαν να πέρασαν αιώνες από το 1998 που η σοσιαλιστική κυβέρνηση Ζοσπέν, με υπουργό Εργασίας τη Μαρτίν Ομπρί που νίκησε τελικά την αγαπημένη μου Σεγκολέν Ρουαγιάλ και έγινε Γραμματέας του Γαλλικού Σοσιαλιστικού Κόμματος, μείωσε τις ώρες εργασίας σε 35 από 39- χωρίς μείωση του μισθού, φυσικά.
* Μετά την παρέμβαση του προέδρου του ΕΒΕΑ προβλέπεται να αλλάξει το λεγόμενο επί ακαταλόγιστων συμπεριφορών από«αυτός χρωστάει της Μιχαλούς»σε«αυτός χρωστάει του Μίχαλου».
Καραμανλής- Ομπάμα
* Εγώ χρωστάω της Sony: την πρώτη φορά που έστειλα για επισκευή τον μικροσκοπικό Vaio ΤΖ21, μου είπαν ότι θα μου τον επιστρέψουν σε δύο εβδομάδες- μου τον έστειλαν σε τέσσερις· μου είπαν ότι θα κοστίσει 850 ευρώ η επισκευή (γιατί έφταιγα εγώ, μου είχε πέσει) και μου χρέωσαν 1.150 – επέστρεψαν τα παραπάνω μόλις διαμαρτυρήθηκα. Τη δεύτερη φορά που τον έστειλα (επειδή δεν είχε γίνει σωστή επισκευή την πρώτη φορά, όπως κατάλαβα εκ των υστέρων) επανήλθε εγκαίρως αλλάμου είχαν σβήσει όλα τα προγράμματα και τα αρχεία,ενώ έπρεπε απλώς να επιδιορθώσουν το πλαστικό περίβλημα. Πέταξαν το μωρό μαζί με τα βρώμικα νερά της σκάφης, όπως έλεγαν και οι Γάλλοι την εποχή που δεν υπήρχαν μπανιέρες.
* Αλλά παρηγοριέμαι για τα δικά μου βάσανα όταν σκέπτομαι τι υπέστη ο Μπαράκ Ομπάμα που είχε δεκάλεπτη ομιλία με τον Κώστα Καραμανλή, όπως διέδωσε υπερήφανο το Μαξίμου. Τον φαντάζεσαι τον Ομπάμα να προσπαθεί να καταλάβει από τηλεφώνου τη «γλώσσα του σώματος» του έλληνα πρωθυπουργού;
Αν δεν χρωστάγανε του Μίχαλου, θα είχαν οργανώσει videoconference για να μπορεί να βλέπει το εύγλωττο σώμα ο Ομπάμα, αλλά έχουν πάθει μεγάλη σύγχυση στο Μαξίμου: 5,5% προηγείται το ΠαΣοΚ στην τελευταία δημοσκόπηση.
* Το 5,5% είναι πρόβλημα της ΝΔτο ότι όμως πλέον δανειζόμαστε 2% ακριβότερα από όσο δανείζεται η Γερμανία, ενώ επί Κώστα Σημίτη ήταν ίδια τα επιτόκια με τα οποία δάνειζαν Ελλάδα και Γερμανία οι τράπεζες, μας κοστίζει περίπου 5 δισ. ευρώ τον χρόνο των φορολογουμένων. Αυτά μας τα χρωστάει ο Αλογοσκούφης – αλλά και όλες τις offshore του Βουλγαράκη και του Κουτσού να πουλήσει, δεν θα μπορέσει να μας τα ξοφλήσει.
Θλιβερή είδηση
* Την τρίτη φορά έστειλα τον Vaio για επισκευή επειδή μου το ζήτησε η ίδια η Sony, διότι το μοντέλο μου από κατασκευαστικό λάθος υπερθερμαίνεται – εν τω μεταξύ το πλαίσιο της οθόνης του υπολογιστή είχε σπάσει ξανά στο ίδιο σημείο, κάποιο ελατήριο πιέζει εκεί το πλαστικό και δεν αντέχει. Τους ζήτησα, μια που θα τον έστελνα, να επισκεύαζαν και αυτό, συμφώνησαν, κράτησαν επιμελώς σημειώσεις- και μου τον έστειλαν πίσω χωρίς να τον επισκευάσουν. Συνοδευόταν όμως από επιστολή Ιάπωνα που μου εξηγούσε πόσο σπουδαία είναι τα προϊόντα της Sony και μου έστελνε παρηγοριά μαντιλάκι για να τον καθαρίζω.
* Εγραψα «τρίτη» και συνεκδοχικά, μέσω του τρία και του μεγαλύτερου από αυτά, θυμήθηκα τη θλιβερή είδηση που διάβασα στα «Νέα»: οι Ελληνες έχουμε τα μικρότερα πέη στην Ευρώπη, μόλις 12,45 εκατοστά κατά μέσον όρο, μάλιστα, ημερολόγιό μου. Πρωταθλητές οι Γάλλοι με 15,5 εκατοστά.
* Μόνη παρηγοριά επί του θέματος είναι ότι οι ανθρωποειδείς πίθηκοι έχουν τεράστια πέη και εικάζεται ότι το ίδιο συνέβαινε και με τον κοινό πρόγονο ανθρώπων-πιθήκων, άρα το μικρό πέος αποδεικνύει ότι είμαστε πιο μπροστά στην εξελικτική διαδικασία, γεγονός που είναι γνωστό και από το ότι οι Γάλλοι ζούσαν στα δέντρα όταν εμείς χτίζαμε Παρθενώνες. Φοβάμαι όμως ότι δεν αρκεί η ερμηνεία αυτή για να ικανοποιηθούν οι Ελληνίδες.
* Τον έχω 11 μήνες τον Vaio, τον Δεκέμβριο πληρώνω την τελευταία δόση, και από αυτούς τους 11 τους 3,5 περιφέρεται σε όλη την Ευρώπη: την πρώτη φορά στο Βέλγιο, μετά στο Στρασβούργο, την Τρίτη στην Πράγα, την τελευταία στη Γερμανία. Εχει ταξιδέψει δεκάδες χιλιάδες χιλιόμετρα, έχει γνωρίσει τόσα άστεα και νόας επισκευαστών που έχει γίνει σοφότερος και από τον Κ. Μίχαλο- αυτός που δεν είναι σοφός είμαι εγώ που από τόσες δεκάδες μάρκες υπολογιστών θαμπώθηκα και διάλεξα τον Vaio.
* Επιπλέον, κλείνουν δύο εργοστάσια της εταιρείας στη Γαλλία, διάβασα, και έχω αρχίσει να ανησυχώ μήπως και το περιφερόμενο «πανευρωπαϊκό επισκευαστικό κέντρο» είχε την ίδια τύχη και αδίκως περιμένω.
Αυτά για τούτη την εβδομάδα, λίγες ημέρες μείνανε ως τα Χριστούγεννα και τα μελομακάρονα, οι καλύτερες ημέρες είναι μπροστά μας, ημερολόγιό μου.
Είχα αϋπνίες, χθες. Ξέρω, η τηλεόραση δεν είναι το καλύτερο αγχολυτικό. Στριφογύριζα από κανάλι σε κανάλι «άχρι καιρού» (ας είναι καλά ο Εφραίμ για την έκφραση) ατάκα από ταινία, μάλλον δευτεροκλασάτη, έλυσε, ως διά μαγείας, τις υπαρξιακές μεταμεσονύκτιες απορίες μου των τελευταίων ημερών, τουτέστιν «γιατί ένας άνθρωπος εγκληματεί και μάλιστα με τέτοια φρίκη;
» ή όπως λες και εσύ, Διόδωρε, «πόση άρρωστη επιθυμία για τεμαχισμένα σώματα πρέπει να έχει;
». Η απάντηση, λοιπόν, είναι απλή (και μπορώ πλέον να κοιμηθώ ήσυχα):
«Επειδή μπορεί». Ούτε «ανεξέλεγκτες ομάδες», «συνωμοσίες», «διεκδικήσεις», «πολιτικές σκοπιμότητες», «τιμωρίες», «δοκιμασίες» και τα τοιαύτα, εδώ πρόκειται για απλή, καθαρή, διαστροφική «υπέρβαση»: «Μπορώ,που σημαίνει δικαιούμαι, που σημαίνει εξουσιάζω,που σημαίνει είμαι» και η παραλυσία της συναίσθησης, το ζητούμενο. Οπως εκείνος ο τύπος, το καλοκαίρι που πέρασε, ο οποίος περιφερόταν έτσι απλά επιδεικνύοντας το κατόρθωμά του, έχοντας πρώτα αποκεφαλίσει την κοπέλα του. Για αυτόν, όμως, ήταν εύκολο να πούμε «ψυχοπαθής»…
Γ.Α.Β.@velivasaki.gr.
***
Η Κοκκινοσκουφίτσα του Μαξίμου αποφάσισε να βγει να σεργιανίσει στον κόσμο και έπεσε πάνω στον Κακό Λύκο των Δημοσκοπήσεων. Ηταν επόμενο: τα ποσά που ακούγονταν όλη την περασμένη εβδομάδα ότι διακινήθηκαν από τους ρασοφόρους επενδυτές είναι ικανά να στείλουν όλους μας στον ΩΡΛ με οξεία κώφωση.
Πήτερ Ορτον,Αθήνα
***
Και όμως: το 1833 και 1834 η κυβέρνηση του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, για την ακρίβεια βασιλείου, με ειδικά διατάγματα έκλεισε τα 350 από τα 524 υπάρχοντα μοναστήρια, κατάσχοντας την περιουσία τους για να χρηματοδοτήσει το σύστημα της δημόσιας εκπαίδευσης. Αφορμή ήταν σκάνδαλα και κατηγορίες για κακοδιαχείριση. Η φυλή όμως διαθέτει ανάδελφη Λερναία Υδρα που αναγεννάει τα κομμένα κεφάλια της. Αναζητείται Ηρακλής για να την ξεπατώσει.
Γ.Κ.@otenet.gr ***
Εχει κάτι το χαριτωμένο, το νεανικό, το νοσταλγικό των παιδικών παιχνιδιών η παρουσία των νεοδημοκρατών μαρτύρων στην Εξεταστική Επιτροπή. Οι υπουργοί ξεκίνησαν παίζοντας μουντζούρη και συνέχισαν με την κολοκυθιά, ο κ. Ρίζος προτίμησε την Μπερλίνα και όλοι μαζί παίζουν μπιζ με τον αμήχανο Πρωθυπουργό στη γωνία.
Δημήτριος Τσεχίας ΥΓ.: Η «λύση» του Πατριαρχείου για τον Εφραίμ μου θύμισε την εποχή των πειρατών. Και εκεί, το πλήρωμα με ψηφοφορία επέλεγε τον καπετάνιο.
