ΒΕΡΟΛΙΝΟ, ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΣ.

« Σ την πολιτική έχουν ήδη όλα ειπωθεί » συνήθιζε να λέει ο πρώην γερμανός πρόεδρος Γιοχάνες Ράου. « Μόνο που δεν τα έχουν πει όλοι ». Ενας από αυτούς είναι ο πρόσφατα επιλεγμένος υποψήφιος καγκελάριος των Σοσιαλδημοκρατών Φρανκ Βάλτερ Σταϊνμάγερ. Την περασμένη Κυριακή ο γερμανός υπουργός εξωτερικών κατέφυγε στις συνήθεις κοινοτοπίες προκειμένου να δικαιολογήσει την επιλογή του. « Ξέρουμε την ευθύνη που φέρουμε όχι μόνο για το κόμμααλλά και για τη χώρα μας » είπε. Γι΄ αυτό και « είμαι έτοιμος να οδηγήσω τη Σοσιαλδημοκρατία σε αυτές τις εκλογές. Δεν θα παίξω για κάποια θέση. Θα αγωνιστούμε όλοι ενωμένοι,έτσι ώστε σε 385 ημέρες να ξανακυβερνήσει τη Γερμανία ένας Σοσιαλδημοκράτης ». Ωστόσο, ακόμη και τα χιλιοειπωμένα αυτά λόγια ήταν αρκετά για να αναταράξουν το πολιτικό σκηνικό της χώρας. ▅ Η εκτίναξη και το «πραξικόπημα»
Μέσα σε μία ημέρα, σύμφωνα με το ινστιτούτο σφυγμομετρήσεων της κοινής γνώμης Forsa, οι Σοσιαλδημοκράτες «εκτινάχθηκαν» από το 22% στο 26% των ψήφων, ενώ το Αριστερό Κόμμα του Οσκαρ Λαφοντέν έχασε μία μονάδα πέφτοντας στο 12%. Θετική ήταν και η απήχηση για την επιστροφή στην προεδρία του κόμματος του Φραντς Μιντεφέρινγκ, ο οποίος θα αντικαταστήσει τον παραιτηθέντα πρόεδρο Κουρτ Μπεκ – παρά το γεγονός ότι το περιβάλλον του τελευταίου ωρύεται ότι η παραίτηση υποβλήθηκε ύστερα από «πραξικόπημα» των κ.κ. Σταϊνμάγερ- Μιντερφέρινγκ. Το 54% των ερωτηθέντων βρίσκει «καλή» την επιλογή των δύο, το 32% «όχι τόσο καλή». Το 52% αποφαίνεται επιπλέον ότι, με το δίδυμο αυτό, οι δυνατότητες των Σοσιαλδημοκρατών να επιτύχουν καλό αποτέλεσμα στις βουλευτικές εκλογές του 2009 αυξήθηκαν- έναντι μόνο 10% εκείνων που τις θεωρούν μειωμένες. « Καλοί αριθμοί για τους πραξικοπηματίες » σχολίασε το περιοδικό «Der Stern».

Συνταρακτικές είναι και οι διαφοροποιήσεις στη στάση των κομμάτων. Οι Πράσινοι άρχισαν πάλι να ονειρεύονται την επιστροφή στον συνασπισμό που είχαν με τους Σοσιαλδημοκράτες την περίοδο 1998-2005. Και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες (FDΡ), οι οποίοι μέχρι πρότινος ήταν απόλυτα «φιξαρισμένοι» στη Χριστιανοδημοκρατία, φαίνεται να υπαναχωρούν. Υπέρ της συνεργασίας έχουν εκφραστεί ήδη πολλοί «ταγοί» τους. Η μεγάλη εξαίρεσή είναι ο πρόεδρος του κόμματος Γκουίντο Βεστερβέλε, ο οποίος θέτει ανεκπλήρωτους όρους για αυτή, όπως, για παράδειγμα, το να αποσύρουν οι Σοσιαλδημοκράτες την Γκεζίνε Σβαν ως υποψήφια για το αξίωμα του προέδρου της δημοκρατίας στις προεδρικές εκλογές της ερχόμενης άνοιξης.

▅ Η στροφή του κ. Βεστερβέλε
Ωστόσο οι πολιτικοί αναλυτές δεν αποκλείουν μια στροφή του κ. Βεστερβέλε, ήδη προ των εκλογών, σε περίπτωση που διαπιστώσει ότι οι Χριστιανοδημοκράτες και οι Ελεύθεροι Δημοκράτες απέχουν από την απόλυτη κοινοβουλευτική πλειοψηφία. « Εγινε πρόεδρος του κόμματος στα 40 τουκαι ενδιάμεσα έχει βγάλει γκρίζα μαλλιά,χωρίς να δει υπουργικό θώκο » υποστήριζε ένας αναλυτής. « Η σύμπραξή του με τους Σοσιαλδημοκράτες και τους Πράσινους σε έναν “συνασπισμό του φαναριού” είναι η τελευταία ευκαιρία για αυτόν ». Για τους Σοσιαλδημοκράτες αυτό θα ήταν σμπάρος με τρία τρυγόνια: Πρώτον, θα έκαναν τον κ. Σταϊνμάγερ καγκελάριο· δεύτερον, θα απαλλάσσονταν από το σύμπλεγμα κατωτερότητας που απέκτησαν στον μεγάλο συνασπισμό ως δεύτερο σε δύναμη κόμμα· τρίτον, θα έπαυαν να διχάζονται από το βασανιστικότερο ερώτημα των τελευταίων ετών: τη συνεργασία, ή μη, σε ομοσπονδιακό επίπεδο, με την «ανεπιθύμητη» Αριστερά.

Πάντως, τον μεγαλύτερο πονοκέφαλο προκαλεί στους Χριστιανοδημοκράτες- οι οποίοι συγκυβερνούν από το 2005 με τους Σοσιαλδημοκράτες τη χώρα- το νέο «ντούο». Η φόρμουλα «δύο εναντίον μιας» (ΣταϊμάγερΜιντερφέρινγκ εναντίον της καγκελαρίου Ανγκελα Μέρκελ ) φαίνεται να τους τρομάζει. Και αυτό ιδίως λόγω του κ. Μιντερφέρινγκ, που είναι μαέστρος της πολεμικής. Ενδεικτική είναι η φράση του από τον προεκλογικό αγώνα του 2005: « Κυρία Μέρκελ, δεν έχετε την πάστα του καγκελάριουκαι το ξέρετε καλά και εσείς η ίδια ». Αργότερα, ως αντικαγκελάριος του μεγάλου συνασπισμού, έσπευσε βέβαια να πάρει τα λόγια του πίσω. Τίποτε δεν εγγυάται όμως ότι δεν θα καταφύγει πάλι σε τέτοια «χτυπήματα κάτω από τη ζώνη», που αρέσουν πολύ στο πολυάριθμο κοινό των μισογύνηδων και κάνουν την κυρία Μέρκελ να αισθάνεται εντελώς ανυπεράσπιστη.

▅ Οι υπολογισμοί της Ανγκελα
Οι υπολογισμοί της καγκελαρίου πάντως ότι η Σοσιαλδημοκρατία θα κατέβαινε ως «αδύναμο» κόμμα στις εκλογές, όπως αυτό θα συνέβαινε αν επικεφαλής του έμενε ο κ. Μπεκ, ανατράπηκαν την τελευταία Κυριακή. Σε πρόσφατη δημοσκόπηση η πρόεδρος των Χριστιανοδημοκρατών προηγούταν σαφώς του αντιπάλου της στο ερώτημα «ποιον θα εκλέγατε κατευθείαν ως καγκελάριο;», συγκεντρώνοντας το 48% των προτιμήσεων έναντι 28% για τον κ. Σταϊνμάγερ. Η δημοσκόπηση όμως αυτή δεν παίρνει υπόψη τη δυναμική του διδύμου. Οι αναλυτές πιστεύουν ότι η περίοδος του πολιτικού «λήθαργου», που εγκαινιάστηκε με τη συγκρότηση του μεγάλου συνασπισμού και διαρκεί ήδη τρία χρόνια, έχει τελειώσει αυτή τη στιγμή. « Τα αίματα άναψαν πάλι, ιδίως των Σοσιαλδημοκρατών » έλεγε ένας από αυτούς. « Και αυτό ίσως τους φέρει πίσω πολλούς ψηφοφόρους,οι οποίοι μένουν σήμερα ανενεργοίή τείνουν προς την Αριστερά ».