O ΦΡΑΝΚ Βάλτερ Σταϊνμάγερ κάθε άλλο παρά παιδί-θαύμα ήταν. Οι συμμαθητές του τον περιγράφουν ως μέτριο μαθητή, χωρίς ιδιαίτερα ταλέντα και επιδόσεις. Μόνο στην ποδοσφαιρική ομάδα του χωριού του, το Μπράκελσικ της Κάτω Σαξονίας, ξεχώριζε πραγματικά από όλους. Οι συμπαίκτες του τον αποκαλούσαν «Ρrickel», δηλαδή παίκτη για όλες τις θέσεις. Αυτό το χάρισμα το κράτησε και αργότερα, στην πολιτική του σταδιοδρομία που άρχισε το 1991. Τότε ο κ. Σταϊνμάγερ μπήκε στην υπηρεσία του Γκέρχαρντ Σρέντερ, πρώτα στο Αννόβερο, όπου ο τελευταίος διετέλεσε πρωθυπουργός, και ύστερα στο Βερολίνο, όταν ο κ. Σρέντερ έγινε καγκελάριος. Ετσι, ως το 2005, όταν ανέλαβε το υπουργείο Εξωτερικών, ήταν απλώς «πολιτικός υπάλληλος», όχι εκλεγμένος πολιτικός.

Ο ηλικίας 52 ετών νομικός είναι, σύμφωνα με τους αναλυτές, το αντίθετο του χαρισματικού πολιτικού. « Είναι ο πολιτικός αντιήρωας » λέει ένας από αυτούς. Συνεπώς, αποτελεί αίνιγμα το από πού προκύπτει η υψηλή δημοτικότητά του. Ως έναν βαθμό ίσως οφείλεται στην «περιέργεια» που προκαλεί η διαδρομή του. Πολιτικά ανήκει στη δεξιά πτέρυγα των Σοσιαλδημοκρατών. Ο κ. Σρέντερ δήλωσε πρόσφατα ότι ο πρώην υπάλληλός του έχει όλα τα προσόντα να γίνει καγκελάριος.

Το ίδιο πιστεύει και ο «πράσινος» πρώην υπουργός εξωτερικών Γιόσκα Φίσερ. Μόνο που ο τελευταίος αμφιβάλλει για το αν συντρέχουν οι προϋποθέσεις για την εκλογή του. « Γιατί να πετύχουν ο Σταϊνμάγερ με τον Μιντερφέρινγκ,εκεί όπου απέτυχαν το 2005 ο Σρέντερ με το Μιντερφέρινγκ » λέει.