Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr

«Απλήρωτοι εργαζόμενοι στον Δήμο Νικαίας»
Αν στρέψουμε για λίγο το βλέμμα σε μια υποβαθμισμένη περιοχή, τη Νίκαια, δίπλα στο μεγάλο λιμάνι και κοντά στην Αθήνα, μάλλον θα νιώσουμε απογοήτευση. Σε αυτή τη φτωχή από πολλές απόψεις περιοχή (ο οικονομικός, ο μορφωτικός και ο πολιτιστικός τομέας στενάζουν) θα περίμενε κάποιος ή θα προσδοκούσε ότι οι άνθρωποι της τοπικής αυτοδιοίκησης- αν θα έπαιρναν στις πλάτες τους, έχοντας όραμα και στόχους, την πόλη- θα μπορούσαν να την οδηγήσουν σε μια καλύτερη μοίρα. Φευ! Η πόλη είναι παραδομένη σε κάποιους «κομματικούς παλαιοημερολογίτες κομμουνιστές» που φροντίζουν πρώτα πρώτα να τα έχουν καλά με τον Περισσό. Οι εργαζόμενοι στον δήμο και μάλιστα άνθρωποι με ιδιαίτερα προβλήματα μένουν απλήρωτοι περισσότερο από τρεις ως τέσσερις μήνες, ενώ ο δήμαρχος της πόλης Στέλιος Μπενετάτος διοργανώνει πανηγύρια(;) σε κουβανούς αξιωματούχους που του έστειλε πιθανότατα η Παπαρήγα. Εναν-δύο μικρούς πολιτιστικούς χώρους έχουμε στη Νίκαια μα κάθε χρονιά φτωχαίνουν περισσότερο δυστυχώς. Αρκετά απορριμματοφόρα του δήμου (αν όχι όλα!) χρειάζεται να αλλαχθούν και να προσφέρουν στην πόλη περισσότερη καθαριότητα. Μα τι κάθομαι και είμαι έτοιμος να πω; Εδώ ο τοπικός άρχοντας δεν ενδιαφέρεται για τους εργαζομένους που αφήνει κυριολεκτικά σε μια οικονομική κόλαση, θα νοιαστεί για την πόλη τους;

Π. ΝΙΑΚΑΡΗΣ Νίκαια, Πειραιάς

«Ξανασταυρώνεται»
Η μάνα μου είναι συνταξιούχος δασκάλα. Θυμάμαι ότι μου έμαθε τα πρώτα γράμματα, θυμάμαι πώς οργάνωνε τα σκετς των παιδιών στο τέλος κάθε σχολικής χρονιάς βάζοντας τραγούδια και χορούς της πατρίδας στο παλιό μαγνητόφωνο με τις μπομπίνες, τι ζήλο είχε για να υπηρετήσει την ελληνική Παιδεία. Σήμερα, απόμαχη πια, παίρνει τρεις κι εξήντα σύνταξη. Αναρωτιέμαι: Είναι αυτή η Ελλάδα των τραγουδιών της μάνας μου και της κάθε μάνας; Η Ελλάδα της φτώχειας, της μίζας, της αρπαχτής; Οι «αυτοδυναμίες» μετά την ελεεινή χούντα που την κουτσούρεψε την έκαναν «αγνώριστη». Ο λαός ας μην ξαναδώσει σε κανέναν τη δυνατότητα να έχει το κράτοςφέουδο. Οσο για τον νέο Αρχιεπίσκοπο και παλιό καθηγητή μου, ας δικαιώσει επιτέλους τη φήμη του «φωτισμένου». Οχι στα μάτια μερικών δεκάδων μαθητών γυμνασίου αλλά ολόκληρης της χειμαζόμενης ελληνικής κοινωνίας. Να αξιοποιήσει την εκκλησιαστική περιουσία προς όφελος του λαού και να ζητήσει ο ίδιος να μπουν φόροι στα ακίνητα από όπου εισπράττονται ενοίκια. Με τους ίδιους ακριβώς συντελεστές, αν όχι μεγαλύτερους, με τους οποίους φορολογείται αγρίως ο κάθε φουκαράς σε αυτή τη χώρα. Να ιδρύσει κέντρα απεξάρτησης, αθλοπαιδιών, παιδικούς σταθμούς, νοσοκομεία, σχολεία. Διότι απλούστατα ο Οίκος του Θεού δεν μπορεί ούτε πρέπει να είναι Οίκος Εμπορίου. Διότι σήμερα μερίδα κληρικών παρακολουθεί με χαρά και άφατη ευχαρίστηση το έργο «Ο Χριστός ξανασταυρώνεται».

ΣΠΥΡΟΣ ΓΙΑΚΟΥΜΑΚΗΣ Αθήνα

«Ομηροι των ανταρτών του Δημοκρατικού Στρατού»
Η επανέκδοση από «Το Βήμα» του αλληγορικού μυθιστορήματος του Ρόδη Ρούφου «Γραικύλοι» μου θύμισε ένα τυχαίο συναπάντημά μας που έγινε το 1954. Τότε ο πρόωρα χαμένος συγγραφέας υπηρετούσε ως Γ΄ γραμματέας στην Ελληνική Πρεσβεία της Βιέννης. Με αυτή την ιδιότητα και συνοδευόμενος από τη νεαρή γυναίκα του, το γένος Σκαναβή, από τη μεγάλη χιώτικη οικογένεια της Νότιας Ρωσίας, παρέλαβε τη νύχτα της Παρασκευής 21.2.1954 σε μεθοριακό σιδηροδρομικό σταθμό 1.231 ταλαιπωρημένους Ελληνες που επέστρεφαν στην Ελλάδα από την Ουγγαρία μετά ομηρεία 6 ετών από τους αντάρτες του ΔΣΕ. Το μικρό τούτο σημείωμα ας θεωρηθεί ελάχιστος φόρος τιμής στη μνήμη του Ρόδη Ρούφου-Κανακάρη, γραμμένο από έναν από τους 1.231 ταλαιπωρημένους έλληνες ομήρους που παρέλαβε εκείνη τη νύχτα, ηλικίας τότε- ο υποσημειούμενος- 10 ετών.

ΑΝΤΩΝΗΣ Ν. ΒΕΝΕΤΗΣ Αθήνα

Υπέρ των απελάσεων
Οι πρόσφατες αιματηρές συμπλοκές στο κέντρο της Αθήνας (Μενάνδρου και Γερανίου) από μετανάστες που δεν έχουν ούτε καν ταξιδιωτικά έγγραφα, δείχνουν ότι η Ελλάδα είναι εδώ και χρόνια ένα ξέφραγο αμπέλι. Λαθρομετανάστες από Σομαλία, Σουδάν, Ρουμανία κ.α. έχουν οργανωθεί σε συμμορίες και μαχαιρώνονται για τον έλεγχο της διακίνησης ναρκωτικών και της σωματεμπορίας. Οι κάτοικοι άφωνοι παρακολουθούν τις συρράξεις και, φυσικά, η ζωή τους τίθεται σε κίνδυνο, αφού οι δρόμοι στην περιοχή έχουν μεταβληθεί σε γκέτο/ στέκι πορνείας και ναρκωτικών. Οι καταστηματάρχες είναι σε απόγνωση και κυριαρχεί το αίσθημα ανασφάλειας. Για την εισαγόμενη αυτή εγκληματικότητα αποκλειστική ευθύνη φέρουν οι υπουργοί Δημοσίας Τάξεως των τελευταίων δέκα ετών, οι οποίοι είναι και οι ηθικοί αυτουργοί για αυτά τα εγκλήματα. Οφειλαν να χορηγούν visa για ελάχιστους μήνες και μόνο αν υπάρχει λευκό ποινικό μητρώο να δίδεται παράταση στην άδεια παραμονής. Αναμένουμε από τον αρμόδιο υπουργό Δημοσίας Τάξεως να εφαρμόσει με συνέπεια και αυστηρότητα τον νόμο περί απελάσεων με εφόδους/ σκούπα σε καθημερινή βάση, γιατί διαφορετικά θα θρηνήσουμε νεκρούς και δη αθώους πολίτες.

Γ. ΤΡΑΝΤΑΛΙΔΗΣ Πειραιάς

Μιχαλακοπούλου 80, Αθήνα 115 28 ● Τηλ.: 211-365.7000 ● Fax: 211-365.8004

● Ε-mail: epistoles@tovima.gr