«Εφέτος ήταν μεγάλη η ευκαιρία για επενδύσεις στην τεράστια κινεζική αγορά»
Τ ι σήμαινε, αλήθεια, για την Ρuma η νίκη και το παγκόσμιο ρεκόρ του Γιουσέιν Μπολτ στην κούρσα των 100 μέτρων στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου;
«Επρόκειτο για ένα τηλεοπτικό διαφημιστικό μήνυμα 11 λεπτών,που αντιστοιχεί σε 80.000 σποτ των 30 δευτερολέπτων,δηλαδή μια επένδυση 250 εκατ.ευρώ» υπολόγισε ο διευθυντής της ΤΝS Sport Μπρουνό Λαλάντ λαμβάνοντας υπόψη τι ακολούθησε την ιστορική κούρσα των 9.69 δευτερολέπτων. Δηλαδή πόσο χρόνο μονοπώλησε ο τζαμαϊκανός αθλητής το τηλεοπτικό ενδιαφέρον ολόκληρης της υφηλίου για να κάνει τον γύρο του θριάμβου, αποκορύφωμα του οποίου ήταν η πρωτοφανής πόζα με τα χρυσαφί παπούτσια της Ρuma υψωμένα στο αριστερό του χέρι και με το βλέμμα εκστατικά καρφωμένο στα θαυματουργά υποδήματα που σημαδεύει με τον δείκτη του δεξιού του χεριού.
Πρόκειται για ένα ανέλπιστο «χρυσό» που κέρδισε η Ρuma, εταιρεία-«αουτσάιντερ» των Ολυμπιακών του Πεκίνου, σύμφωνα με εκτενές δημοσίευμα στο κυριακάτικο φύλλο της γαλλικής εφημερίδας «Le Figaro». Γιατί οι μεγάλοι κερδισμένοι των Αγώνων (σε εταιρικό επίπεδο) δεν ήταν απαραιτήτως τα φαβορί. Η αναπάντεχη αποτυχία- τραυματισμός του εθνικού ήρωα της Κίνας Λιου Ξιανγκ για παράδειγμα- πρόκειται για τον κινέζο χρυσό ολυμπιονίκη της Αθήνας στα 110 μέτρα με εμπόδια, που απέτυχε στους Αγώνες του Πεκίνου- εκτιμάται ότι στοίχισε «χρυσάφι» στη Νike. Οπως σημειώνει o «Figaro», το δράμα του Λιου άγγιξε επίσης την Coca-Cola, τη Visa και την ΗSΒC, που επίσης στήριζαν ως χορηγοί τον κινέζο πρωταθλητή. Γιατί σε μια τόσο μεγάλη μπίζνα όπως είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες, ένας από τους χειρότερους εφιάλτες για τους χορηγούς είναι να αποδειχθεί ότι ποντάρουν σε «κουτσό άλογο»- ο απόλυτος εφιάλτης είναι βεβαίως να αποδειχθεί ότι υποστηρίζουν ντοπαρισμένο «άλογο»!
Εν πάση περιπτώσει, μεταξύ των μεγάλων «υπερεθνικών» εταιρειών αθλητικών ειδών που «θησαύρισαν» στο Πεκίνο συγκαταλέγεται η Αdidas. Ως επίσημη συνεργάτις της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής (ΔΟΕ) η Αdidas «έντυσε» 100.000
εθελοντές και 3.000 αθλητές που συμμετείχαν στα 26 από τα 27 συνολικά ολυμπιακά αθλήματα. Επίσης, «έντυσε» τους αθλητές 16 κρατών, μεταξύ των οποίων συγκαταλέγεται η Κίνα, η χώρα που βρίσκεται στο επίκεντρο του εμπορικού ενδιαφέροντος των Ολυμπιακών Αγώνων, όχι μόνο επειδή διεξήχθησαν στο Πεκίνο αλλά και επειδή πρόκειται για τη χώρα με τους περισσότερους εν δυνάμει καταναλωτές στον πλανήτη. Εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς τον πακτωλό των χρημάτων που θα εισέρρεαν στα ταμεία της Αdidas και των άλλων εταιρειών αθλητικών ειδών αν ο αθλητισμός εν γένει γινόταν της μόδας στην Κίνα του 1,3 δισ. κατοίκων.
Γιατί σήμερα η Κίνα αποτελεί τη δεύτερη αγορά αθλητικών ειδών στον κόσμο μετά την αγορά των ΗΠΑ. Και οι ειδικοί θεωρούν ότι ο τζίρος του κλάδου θα φθάσει στο 1 δισ. ευρώ το 2010.
Δεν είναι τυχαία η σπουδή της Αdidas να ανοίξει στο Πεκίνο το μεγαλύτερο κατάστημά της στον κόσμο λίγο πριν από την έναρξη των Αγώνων. «Οι Ολυμπιακοί ήταν πάντοτε μια επικοινωνιακή βιτρίνα,αλλά το γεγονός ότι εφέτος διοργανώθηκαν στο Πεκίνο αποτέλεσε μια πρώτης τάξεως ευκαιρία για επενδύσεις στην τεράστια κινεζική αγορά» υπογραμμίζει ο Λαλάντ. Γιατί στην Κίνα η Volkswagen (επίσημος χορηγός των Ολυμπιακών) πουλάει περισσότερα αυτοκίνητα από όσα στη Γερμανία. Η Οmega του ομίλου Swatch, που είναι ο επίσημος χρονομέτρης των Αγώνων, πραγματοποιεί στη χώρα αυτή το 30% του ετήσιου τζίρου της. Και από τους 1,3 δισ. εν δυνάμει καταναλωτές, το 76% δηλώνει ότι θα προτιμούσε ασυζητητί μια εταιρεία-χορηγό των Αγώνων από μιαν «αδιάφορη» εταιρεία.
Ετσι εξηγείται γιατί οι «μεγάλοι χορηγοί» της ΔΟΕ (όπως είναι η Coca-Cola, η ΜcDonald΄s, η Κodak, η Visa, η Αtos Οrigin…) έσπευσαν να επενδύσουν εφέτος 866 εκατ. δολάρια στους Ολυμπιακούς του Πεκίνου- 45% περισσότερα χρήματα από όσα είχαν επενδύσει στους Ολυμπιακούς της Αθήνας. Ετσι εξηγείται γιατί η ΔΟΕ έκλεισε τα μάτια (μαζί με τη μύτη της) στην απίστευτη ατμοσφαιρική ρύπανση της κινεζικής πρωτεύουσας και στην άγρια καταστολή κάθε διαφωνούντος, πολιτικού ή θρησκευτικού. Ετσι, τέλος, εξηγείται γιατί η ΔΟΕ πασχίζει να προστατεύσει τους Αγώνες από την απειλή απαξίωσής τους εξαιτίας του ντόπινγκ.
