OΡάντοβαν Κάρατζιτς θεωρούσε πως είναι διανοούμενος και ποιητής, με βαθιά κατανόηση των προβλημάτων του λαού του. Με αυτές τις ιδιότητες παρουσιαζόταν στους επισκέπτες του ο ηγέτης της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας. Κάποιο βράδυ, στα τέλη της άνοιξης του 1992, δέχθηκε στο Πάλε έναν δημοσιογράφο των «Νιου Γιόρκ Τάιμς» με σκοπό να του παραπονεθεί για ένα άρθρο που αναφερόταν στην εθνοκάθαρση στην οποία επιδίδονταν σέρβοι παραστρατιωτικοί στην Ανατολική Βοσνία. «Δεν κατάλαβες τίποτα» του είπε ο Κάρατζιτς, καπνίζοντας κουβανέζικο πούρο και πίνοντας γαλλικό κονιάκ. «Είναι μοναδική ευκαιρία για τους μουσουλμάνους να επιστρέψουν στον μοναδικό τόπο όπου θα αισθάνονται πραγματικά οικεία, εκεί θα ζουν μαζί με άλλους μουσουλμάνους».

Γεννημένος στο Μαυροβούνιο από φτωχή αγροτική οικογένεια, τον Ιούνιο του 1945, ο Κάρατζιτς κουβαλούσε μέσα του την ταραγμένη ιστορία της περιοχής: ο πατέρας του Βουκ Κάρατζιτς ήταν μέλος των Τσέτνικ, των σέρβων εθνικιστών ανταρτών που πολέμησαν τους ναζί κατακτητές, αλλά και τους κομμουνιστές του Γιόζιπ Μπροζ Τίτο. Οταν οι Τσέτνικ ηττήθηκαν από τον Τίτο ο πατέρας του πήγε φυλακή και εκείνος έμεινε με τη μητέρα του τη Γιοβάνκα . Από εκείνη έμαθε τους ρομαντικούς θρύλους που συντήρησαν για αιώνες τον σερβικό εθνικισμό. Το 1960, ο Κάρατζιτς μετακόμισε στο Σαράγεβο, όπου σπούδασε ιατρική, με ειδίκευση στην ψυχιατρική. Παράλληλα έγραφε ποιήματα, συχνά με θέματα εμπνευσμένα από τους σερβικούς θρύλους.

Στην αρχή είχε φιλελεύθερες ιδέες, αλλά σταδιακά μετακινήθηκε προς τα δεξιά. Το 1990 ίδρυσε το Σερβικό Δημοκρατικό Κόμμα, που έγινε φορέας σκληροπυρηνικού εθνικισμού. Τον Απρίλιο του 1992 όταν ο ηγέτης των μουσουλμάνων της Βοσνίας Αλία Ιζετμπέγκοβιτς κήρυξε την ανεξαρτησία της Βοσνίας ο Κάρατζιτς ίδρυσε τη «Σερβική Δημοκρατία». Μετά τις συμφωνίες του Ντέιτον, το 1995, ο Κάρατζιτς και ο στρατηγός Ράτκο Μλάντιτς φοβήθηκαν ότι θα συλληφθούν και εξαφανίστηκαν.