Η Στοκχόλμη, έξι χρόνια αφού κατάργησε εντελώς την υποχρεωτική στράτευση, καλείται πλέον να εξετάσει εάν θα κάνει ένα βήμα πίσω και θα επιστρέψει στους «φαντάρους» – κι αυτή τη φορά, υπόχρεοι δεν θα είναι μόνο οι άνδρες, αλλά και οι γυναίκες.

Η πρόταση καταρτίστηκε από επιτροπή που κλήθηκε να παρουσιάσει λύσεις για τα προβλήματα στελέχωσης και θα εξεταστεί από την κυβέρνηση (το υπουργείο Άμυνας την βλέπει θετικά), με τον τελικό λόγο να τον έχει η Βουλή.

Η Σουηδία είχε περάσει το 2010 σε αμιγώς εθελοντικής βάσης σύστημα στελέχωσης των ενόπλων δυνάμεών της, με τη δυνατότητα ωστόσο να επιστρέψει σε υποχρεωτικό σύστημα αναλόγως των εξελίξεων.

Παρά τις εκτιμήσεις της όμως, το νέο σύστημα δεν αποδείχθηκε εντελώς λειτουργικό. Τα τρία όπλα είναι υποστελεχωμένα και το επίπεδο ειδικά στις χαμηλότερες βαθμίδες θεωρείται ανεπαρκές. Έτσι, η Στοκχόλμη κλήθηκε να εξετάσει λύσεις, και η αρμόδια επιτροπή κατέληξε στη διατύπωση πρότασης για επαναφορά της υποχρεωτικής στράτευσης.

Κάθε χρόνο, οι στρατιωτικές μονάδες χρειάζονται περίπου 4.000 στρατιώτες όμως ο μέσος όρος μετά την κατάργηση της υποχρεωτικής στράτευσης ήταν 2.500. Στην αναφορά της επιτροπής, εκφράζεται η εκτίμηση πως αν οι ρυθμοί συνεχίσουν έτσι από το 2021 και μετά οι έφεδροι θα εκλείψουν.

Η Σουηδία δεν είναι μεν μέλος του ΝΑΤΟ, όμως συμμετέχει στους ευρύτερους και χαλαρότερους συνασπισμούς που δημιουργήθηκαν γύρω από τον πυρήνα της Συμμαχίας μετά τον Ψυχρό Πόλεμο (το EPAC την PfP -και στις δύο βρίσκεται και η Ρωσία).

Τελευταία φορά που ο πόλεμος άγγιξε τη σουηδική γη ήταν το 1814 (ο σουηδο-νορβηγικός πόλεμος, τμήμα των Ναπολεόντειων Πολέμων) και στον 20ο και 21ο αιώνα η δραστηριότητα του σουηδικού στρατού περιορίστηκε σε κρίσεις μακριά από την Σκανδιναβία (στο Κονγκό το ’61, τη Βοσνία το ’92, το Αφγανιστάν το ’01 και τη Λιβύη το ’11).