Ποτέ δεν συγκέντρωσε εύσημα ευγενείας και καθωσπρεπισμού η προεκλογική εκστρατεία στις Ηνωμένες Πολιτείες και έχει μείνει θρυλική η ανταλλαγή υποτιμητικών επιθέτων μεταξύ του Τέντι Ρούζβελτ και του Γουίλιαμ Χάουαρντ Ταφτ στις προεδρικές εκλογές του 1912, όταν ο Ρεπουμπλικανός Ταφτ χαρακτήρισε τον Ανεξάρτητο Ρούζβελτ «νευρωτικό» και «σπασμωδικό» για να λάβει την απάντηση «πώς να ψηφίσεις έναν που φαντάζεται ότι είναι Ρωμαίος ενώ δεν είναι ούτε καν το παιδί του μπακάλη».
Ξεπερνώντας τα όρια


Ωστόσο ουδέποτε ως σήμερα το επίπεδο των προεκλογικών φραστικών διαπληκτισμών μεταξύ προεδρικών υποψηφίων είχε πέσει σε τέτοιον βούρκο βωμολοχίας και μάλιστα με έντονο ανδρο-σεξιστικό χαρακτήρα. Στο ντιμπέιτ μεταξύ του Ντόναλντ Τραμπ και του Μάρκο Ρούμπιο πριν από λίγες εβδομάδες ο ανεκδιήγητος Τραμπ βεβαίωσε τα περίπου δύο εκατομμύρια τηλεθεατές που παρακολουθούσαν ότι «τον έχει πιο μεγάλο» – και έβαλε το χέρι του ανάμεσα στα σκέλη του –απαντώντας στον αντίπαλό του που μόλις είχε δηλώσει ότι «έχει γερή γροθιά» και θα κατανικήσει τους εχθρούς του.
Την προπερασμένη Δευτέρα ο μοναδικός πλέον αντίπαλος του Τραμπ στους Ρεπουμπλικανούς, ο Τεντ Κρουζ, ανέβασε στην ιστοσελίδα του μια παλιά φωτογραφία της Μελάνια, της συζύγου του Τραμπ, γυμνής, από την εποχή που ήταν μοντέλο, και έβαλε τίτλο: «Επισκεφθείτε τη Μελάνια Τραμπ, τη μέλλουσα πρώτη κυρία σας». Η απάντηση του Τραμπ ήταν επίσης φωτογραφική. Βρηκε μια φωτογραφία της συζύγου του Κρουζ –η οποία δεν μπορεί να υπερηφανεύεται για την ομορφιά του προσώπου της -, την ανέβασε στην ιστοσελίδα του και έβαλε τίτλο «Μια φωτογραφία αξίζει όσο χίλιες λέξεις». Δεν αρκέστηκε όμως σ’ αυτό. Πολιτικοί φίλοι του στο συντηρητικό «National Enquirer» «αποκάλυψαν» (!) ότι ο Κρουζ είχε πέντε εξωσυζυγικές σχέσεις. Ο Κρουζ το διαψεύδει και έκτοτε όταν αναφέρεται στον Τραμπ τον αποκαλεί «βρωμιάρη τυφλοπόντικα», «μανιακό», «παγκόσμιας ολκής ψεύτη» κ.τ.λ.

«Είναι δυνατόν κάτι τέτοιοι άνθρωποι να μας κυβερνήσουν;» διαμαρτύρεται ο αρθρογράφος του περιοδικού «Nation», αποφεύγοντας να γράψει τις λέξεις του «βόθρου αισχρότητας που μας κατακλύζει». Σοβαρά ενοχλημένη η εφημερίδα «Washington Post» έγραφε ότι ο προεκλογικός αγώνας έχει καταντήσει «αγώνας επίδειξης κυνισμού, ανδρισμού, σεξισμού» και, χωρίς να παραλείψει τις «γνωστές επιδόσεις του Μπιλ Κλίντον μέσα στο Οβάλ Οφις», υποστηρίζει ότι «η ιδεολογική πολιτική κατάπτωση οφείλεται αποκλειστικά στην ποιότητα εκείνων που επιπλέουν στους Ρεπουμπλικανούς».
Ανάλογη ή και την ίδια διαπίστωση κάνουν και πολιτικοί αναλυτές ευρωπαϊκών εντύπων. Η βρετανική «Daily Mail», η οποία φημίζεται βέβαια για την αθυροστομία της, έγραφε πρόσφατα ότι οι υποψήφιοι των Ρεπουμπλικανών «μπορεί να μην προσφέρουν σοφία (…), είναι όμως ανυπέρβλητοι στην καταιγίδα αναφοράς σε σεξουαλικά όργανα και πράξεις». Η εφημερίδα αναφέρεται ασφαλώς στο ότι οι χυδαιότητες του Τραμπ στρέφονται και προς τους δημοσιογράφους. Σε τρεις τουλάχιστον περιπτώσεις ο Τραμπ κατηγόρησε δημοσιογράφους ότι οι (δηκτικές) ερωτήσεις τους «είναι συνέπεια των όσων φέρνει η επίδοσή τους στη σεξουαλική αυτοϊκανοποίηση» (χρησιμοποίησε λιγότερο κομψή έκφραση).
Για τον αρθρογράφο του γερμανικού «Der Spiegel» η καταρράκωση της ποιότητας του προεκλογικού αγώνα στις ΗΠΑ είναι μία ακόμη ένδειξη ότι «η Αμερική βιώνει σήμερα όχι μόνο πολιτική χρεοκοπία αλλά και ηθική». Αυτή η «απύθμενη πτώση» (κατά τον «New Yorker») του πολιτικού και ιδεολογικού περιγύρου των Ρεπουμπλικανών οφείλεται, γράφει το «Spiegel», στο ότι «επί δεκαετίες οι Ρεπουμπλικανοί οικοδόμησαν μια κουλτούρα υποτίμησης του δημόσιου αγαθού και των υπηρεσιών, υποστηρίζουν πολιτική για την Παιδεία που αποκλείει τους μη προικισμένους και επιτρέπουν σε δισεκατομμυριούχους όπως οι αδελφοί Κοτς να διευθύνουν την πολιτική του κόμματος και να τοποθετούν τους υποψηφίους-κλειδιά». Το περιοδικό δεν βλέπει «να μπορούν να γυρίσουν πίσω οι δείκτες του ρολογιού».
Επίθεση και στην Κλίντον


Από τη βωμολοχική καταιγίδα διαφεύγει μέχρι στιγμής η Χίλαρι Κλίντον. Ο ενδοκομματικός αντίπαλός της Μπέρνι Σάντερς είναι υψηλού πολιτιστικού επιπέδου, έχει πολύχρονη πολιτική δράση και την κατηγορεί μόνο για θέματα πολιτικής. Ο Τραμπ δεν τόλμησε. Τη βλέπει, όπως δήλωσε, ως «μη άνδρα», την αποκαλεί «η εκείνη…» και περιορίζεται να σαρκάζει το «παντελονοφουστάνι» της. Την περασμένη Κυριακή, ωστόσο, έκανε έναν υπαινιγμό μήπως είναι λεσβία και σε ένα προηγούμενο δικομματικό ντιμπέιτ ο Τραμπ διαμαρτυρήθηκε επειδή η Χίλαρι «έμεινε πολλή ώρα στην τουαλέτα» κατά το διάλειμμα των ερωταποκρίσεων.


ΙΣΤΟΡΙΑ
Το Βιετνάμ και τα παντελόνια του Λίντον Τζόνσον
Ο Μπράιαν Μακ Κλάναχαν στο βιβλίο του «9 Presidents Who Screwed up America», το οποίο μόλις κυκλοφόρησε, μας θυμίζει αρκετά περιστατικά ανάλογης συμπεριφοράς προέδρων και υποψηφίων προέδρων, με πιο εντυπωσιακή, φυσικά, την περίπτωση του προέδρου Λίντον Τζόνσον, ο οποίος κατέβασε ως κάτω τα παντελόνια του μπρος στους κατάπληκτους δημοσιογράφους μέσα στον Λευκό Οίκο οι οποίοι τον ρώτησαν γιατί η Αμερική βρίσκεται στο Βιετνάμ. «Να γιατί!» απάντησε ο Τζόνσον δείχνοντας τα γυμνά σκέλη του. Στις προεδρικές εκλογές του 1800 ο Ρεπουμπλικανός Τόμας Τζέφερσον αποκάλεσε τον αντίπαλό του Τζον Ανταμς «ερμαφρόδιτο πρόσωπο που δεν έχει ούτε τη δύναμη και σταθερότητα ενός άνδρα ούτε την ευγένεια και την ευαισθησία μιας γυναίκας». Στις προεδρικές του 1856 ο Δημοκρατικός Τζέιμς Μπιουκάναν κατηγορήθηκε ως «μεγάλη αδελφή», οι αντίπαλοί του τον αποκαλούσαν «θεία Νάνσι» και ο πρόεδρος της Βουλής Χένρι Κλέι του έδωσε τον λόγο με την εισαγωγή «ήθελα να είχα πιο γυναικείους τρόπους για να με αντιληφθείτε».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ