Ο Λίβανος απέκτησε το Σάββατο μια κυβέρνηση συνασπισμού έπειτα από εμπλοκή σχεδόν ενός χρόνου ανάμεσα στα αντίπαλα στρατόπεδα, την οποία επιδείνωσε η σύγκρουση στη γειτονική Συρία.

«Έπειτα από δέκα μήνες προσπαθειών, υπομονής […], μια κυβέρνηση που θα προφυλάσσει το εθνικό συμφέρον γεννήθηκε» δήλωσε ο πρωθυπουργός Ταμάμ Σαλάμ, έπειτα από την ανακοίνωση της λίστας των 24 υπουργών.

«Είναι μια κυβέρνηση που συνενώνει και είναι η καλύτερη μέθοδος για να αντιμετωπίσει ο Λίβανος τις προκλήσεις» πρόσθεσε ο Ταμάμ, ο οποίος διορίστηκε τον Απρίλιο του 2013.

Η κυβέρνηση περιλαμβάνει για πρώτη φορά εδώ και τρία χρόνια και τα δύο αντίπαλα στρατόπεδα: εκείνο της ισχυρής σιιτικής Χεζμπολάχ, που μάχεται εναντίον των ανταρτών στη Συρία στο πλευρό του προέδρου Μπασάρ αλ Άσαντ, και το συνασπισμό του οποίου ηγείται ο Σάαντ Χαρίρι, που υποστηρίζει τη συριακή αντιπολίτευση.

Χάρη σε έναν συμβιβασμό που επιτεύχθηκε έπειτα από μήνες δύσκολων διαπραγματεύσεων, η 24μελής κυβέρνηση δίνει οκτώ χαρτοφυλάκια στο στρατόπεδο της Χεζμπολάχ, μεταξύ των οποίων δύο για τα μέλη του κόμματος, οκτώ στο λεγόμενο συνασπισμό «14 Μαρτίου» του Χαρίρι, μεταξύ των οποίων το υπουργείο Εσωτερικών και οκτώ σε υπουργούς που πρόσκεινται στον πρόεδρο Σουλεϊμάν, που θεωρείται ουδέτερος, και στον ηγέτη των Δρούζων Ουάλιντ Τζουμπλάντ, που θεωρείται κεντρώος.

Η φόρμουλα αυτή βρέθηκε έτσι ώστε καμία από τις δύο αντίπαλες ομάδες να μην έχει δικαίωμα βέτο στις κυβερνητικές αποφάσεις.

Στις 21 Ιανουαρίου, ο Χαρίρι είχε δηλώσει έτοιμος να συμμετάσχει σε μία κυβέρνηση που θα περιελάμβανε μέλη της Χεζμπολάχ, σε μια αλλαγή πλεύσης σε σχέση με προηγούμενες δηλώσεις του κατά του σιιτικού κόμματος.

Ο Χαρίρι είχε αποσύρει την υποψηφιότητα του ευνοούμενού του για τη θέση-κλειδί του υπουργού Εσωτερικών, του απόστρατου στρατηγού Άχραφ Ρίφι, που είναι πρώην αρχηγός της λιβανικής αστυνομίας και θεωρείται μαύρο πρόβατο για το σιιτικό κόμμα, που προέβαλε βέτο.

Τελικά, το υπουργείο ανατέθηκε στον Νουχάντ αλ-Ματσνούκ, βουλευτή του Ρεύματος του Μέλλοντος του Χαρίρι και ο Ρίφι διορίστηκε υπουργός Δικαιοσύνης.

Εξάλλου, το κίνημα του χριστιανού συμμάχου της Χεζμπολάχ, του Μισέλ Αούν, παίρνει τα δύο άλλα υπουργεία που ορέγονταν τα δύο μέρη, το Εξωτερικών και της Ενέργειας.