Είναι το ανερχόμενο πολιτικό αστέρι της Βάδης Βυρτεμβέργης. Οι δημοσκοπήσεςι δείχνουν ότι ο 62χρονος Βίνφριντ Κρέτσμαν έχει πολλές πιθανότητες να γίνει ο νέος πρωθυπουργός του δυτικογερμανικού αυτού κρατιδίου – και ο πρώτος Πράσινος τοπικός πρωθυπουργός στην ιστορία της Γερμανικής Ομοσπονδίας.
Οχι επειδή είναι μεγάλος επιτελικός νους. Ούτε επειδή έχει ασυναγώνιστο ρητορικό ταλέντο. Αλλά επειδή στη χώρα των Σουηβών, όπως ονομάζονται οι κάτοικοι της περιοχής, πνέει πανίσχυρος ο άνεμος της αλλαγής.
Η πλειονότητα των ψηφοφόρων έχει βαρεθεί την 58χρονη κυριαρχία των Χριστιανοδημοκρατών και θέλει καινούριο «αίμα» στην τοπική κυβέρνηση. Οι ημέρες, ή μάλλον οι ώρες, του σημερινού χριστιανοδημοκράτη πρωθυπουργού Στέφαν Μάπους φαίνονται λοιπόν μετρημένες, ενόψει των τοπικών εκλογών της ερχόμενης Κυριακής. Και ο Κρέτσμαν εμφανίζεται ως ο επικρατέστερος διάδοχός του.
«Πρόκειται για μια ιστορική ευκαιρία να εκλεγεί για πρώτη φορά σε γερμανικό κρατίδιο πράσινος πρωθυπουργός» λέει στο «Βήμα» ο συντονιστής της τοπικής επιτροπής προεκλογικού αγώνα των Πράσινων, ο ελληνικής καταγωγής Ντανιέλ Μουρατίδης.
Η νίκη του Κρέτσμαν δεν είναι βέβαια προεξοφλημένη. Η τελευταία δημοσκόπηση, που δημοσιεύθηκε την Πέμπτη από το Ιδρυμα Forsa, δίνει στους Πράσινους και στους Σοσιαλδημοκράτες από 24% των ψήφων. Καθόλου απίθανο, λοιπόν, ο κλήρος για την πρωθυπουργία να πέσει τελικά στον υποψήφιο των Σοσιαλδημοκρατών Νίλς Σμιτ.
Τα δύο κόμματα της Ακροαριστεράς, που συγκεντρώνουν το 48%, έχουν πάντως σαφές προβάδισμα πέντε μονάδων έναντι των κυβερνητικών κομμάτων (Χριστιανοδημοκράτες 38%, Ελεύθεροι Δημοκράτες 5%). Το κόμμα «Αριστερά» (4,5%) θα μείνει μάλλον εκτός κοινοβουλευτικού νυμφώνος, δεδομένου ότι το εκλογικό όριο είναι 5%.
Η άνοδος της αξιοπιστίας των Πράσινων, σύμφωνα με τον διευθυντή του Forsa Μάνφρεντ Γκίλνερ, οφείλεται σε δυο λόγους. Ο πρώτος είναι τα πρόσφατα γεγονότα στη Φουκοσίμα, τα οποία επιβεβαίωσαν τις προειδοποιήσεις τους για τον κίνδυνο πυρηνικής καταστροφής.
Ο δεύτερος, η συμμετοχή τους στις πολύμηνες κινητοποιήσεις κατά της κατασκευής ενός νέου υπόγειου σιδηροδρομικού σταθμού στο κέντρο της Στουτγάρδης.
Εναντίον του νέου πολυδάπανου σταθμού (προβλεπόμενο κόστος άνω των 6 δισ. ευρώ), που έχει την κωδική ονομασία «Στουτγάρδη 21», είχαν ξεσηκωθεί και δεκάδες χιλιάδες συντηρητικοί πολίτες. «Είναι η εξέγερση των αστών εναντίον των αστικών κομμάτων» έγραψε εφημερίδα.
«Το πρώτο πράγμα που θα κάνουμε όταν έρθουμε στην κυβέρνηση είναι ένα δημοψήφισμα για τη διακοπή της κατασκευής» λέει ο 33χρονος κ.Μουρατίδης, που είναι από πατρικής πλευράς ελληνικής καταγωγής. «Εξυπακούεται ότι θα σεβαστούμε το οποιοδήποτε αποτέλεσμά του».
Οι Πράσινοι, προσθέτει, έχουν και άλλα ελκυστικά «δολώματα», όπως το «ολοήμερο σχολείο για όλους» και το άμεσο κλείσιμο δύο πυρηνικών αντιδραστήρων. Ταυτόχρονα κερδίζουν και από την κάθετη πτώση της δημοτικότητας του κ. Μάπους.
Ο «πυγμάχος», όπως τον χαρακτηρίζουν τα μέσα ενημέρωσης λόγω της συχνά βάναυσης συμπεριφοράς του, έχει γίνει το συνώνυμο του πολιτικού οπορτουνισμού.
Πρόσφατο παράδειγμα: ενώ μέχρι πριν από την καταστροφή στη Φουκοσίμα δήλωνε υπέρμαχος της πυρηνικής ενέργειας, τώρα, που ακόμα και οι συντηρητικοί ψηφοφόροι λένε «Nein! Danke!» (Ευχαριστώ, όχι) σε αυτήν, ο κ.Μάπους εμφανίζεται ως φανατικός υποστηρικτής των εναλλακτικών ενεργειακών πηγών. «Φτερό στον άνεμο» έγραψε εφημερίδα.
Τυχόν νίκη των Κεντροαριστερών στη Βάδη-Βυρτεμβέργη θα είχε όμως και από άλλη άποψη ιστορική διάσταση: το κρατίδιο αυτό των 10,8 εκατ. κατοίκων, είναι το πληθυσμιακώς τρίτο μεγαλύτερο και το τεχνολογικά ισχυρότερο της Γερμανίας.
Ταυτόχρονα έχει τη φήμη του απόρθητου οχυρού της Χριστιανοδημοκρατίας. Η πτώση του θα κλόνιζε την κυριαρχία των κυβερνητικών κομμάτων (Χριστιανοδημοκράτες και Ελεύθεροι Δημοκράτες) και σε ομοσπονδιακό επίπεδο, προδικάζοντας, ως έναν βαθμό, το αποτέλεσμα και των γενικών εκλογών του 2013.
