Οι ενεργειακές θεραπείες είναι πανάρχαιες τεχνικές οι οποίες εδράζονται στον διαλογισμό και εκκινούν από αυτόν, δηλαδή από τη συνειδητή απόφαση για την ειρήνευση του μυαλού και την επικράτηση ακινησίας στο πεδίο της σκέψης για ένα συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Μέσα σε αυτή την ακινησία, η οποία επιτυγχάνεται με ανάπαυση, κλειστά μάτια και κατάλληλη μουσική, σημασία έχει η συνειδητή διαμόρφωση θετικών εικόνων μέσα από την επανάληψη συγκεκριμένων λέξεων. Οσοι κάνουν διαλογισμό δεν μπορεί να μην έχουν παρατηρήσει ότι είναι σχεδόν ταυτόσημος με τις τελετουργίες της προσευχής. Θα έλεγε κανείς ότι οι λειτουργίες στους ναούς όλων των θρησκειών σε ολόκληρο τον κόσμο δεν είναι παρά «εκδοχές ομαδικού διαλογισμού».
Η δυτική Ιατρική έχει αποδείξει τη δύναμη του διαλογισμού να επιταχύνει μια φαρμακευτική θεραπεία ή να επαναφέρει το σώμα και το πνεύμα σε μια πορεία προς την αποκατάσταση της ισορροπίας (δηλαδή προς την επίτευξη της θεραπείας). Κάποιοι αποδέχονται την επίδραση και ονομάζουν το φαινόμενο «αυθυποβολή». Ομως η «αυθυποβολή» είναι απλώς μια λέξη που έχουμε επιλέξει για τις μεταβολές που επιτυγχάνονται όταν αποφασίζουμε να αποδυναμώσουμε την τρικυμία των σκέψεων και να επιτρέψουμε σε μια θετική δήλωση ηρεμίας και ισορροπίας να εγκατασταθεί στο κέντρο του συνειδητού. Μερικές φορές οι μεταβολές αυτές είναι εντυπωσιακές. Πολλές κλινικές έρευνες έχουν αποδείξει ότι αρκετά φάρμακα έχουν θεραπευτικό αποτέλεσμα σε ποσοστό ελάχιστα υψηλότερο από τα placebo. Δηλαδή, ένα χάπι με μια συγκεκριμένη φαρμακολογική ουσία συχνά μπορεί να έχει την ίδια θεραπευτική επίδραση με ένα χάπι που δεν περιέχει απολύτως τίποτα, απλώς και μόνο επειδή εκείνος που το λαμβάνει έχει ενημερωθεί και έχει πιστέψει ότι πράγματι περιέχει τη δραστική ουσία που θα τον θεραπεύσει.
Για την Ιστορία, η κυρία Κονιόρδου «κατηγορείται» ότι διδάσκει το λεγόμενο «pranic healing». Η συγκεκριμένη μέθοδος ουσιαστικά δεν διαφέρει από το ρέικι ή από άλλες ενεργειακές θεραπείες και στηρίζεται στα ενεργειακά κέντρα του σώματος που ονομάζονται «τσάκρα» (όπως απεικονίζονται στο εξώφυλλο της ειδικής έκδοσης του «Newsweek» τον Απρίλιο του 2016). Ο βουδισμός και ο ινδουισμός ονομάζουν «τσάκρα» τους στροβίλους της ενέργειας που όλοι μαζί ενώνουν και οργανώνουν σώμα και πνεύμα σε μια αρμονική κατάσταση την οποία ονομάζουμε «ζωή». Το κάθε τσάκρα, ήδη από τα αρχαία χρόνια, απεικονίζεται ως ένα φωτεινό κέντρο με ένα από τα επτά χρώματα της ίριδας στα οποία αναλύεται το φως. Η προέλευση του φωτός από την αρχή του Σύμπαντος είναι ένα θέμα που συζητεί και ερευνά η σύγχρονη Φυσική. Παράλληλα, η Εξελικτική Βιολογία έχει διαπιστώσει ότι διαφορετικά μέρη του ανθρώπινου σώματος αποτελούν βιολογικές μονάδες που δεν αναπτύχθηκαν όλες ταυτόχρονα, αλλά εκδηλώθηκαν σε διαφορετικές εποχές της Γης. Ο σκελετός ή το δέρμα αναπτύχθηκαν πολλά εκατομμύρια χρόνια πριν από την ανάπτυξη των πνευμόνων ή του κεντρικού νευρικού συστήματος, τα οποία αποτελούν σαφώς μια ανώτερη και μεταγενέστερη εξέλιξη της βιολογικής ύλης. Για παράδειγμα, η καρδιά έχει άλλη ηλικία από τα οστά. Δημιουργήθηκε και εμφανίστηκε αργότερα στη Γη, μαζί με πιο εξελιγμένες μορφές ζωής. Είναι σαφές ότι περιέχουμε πολλές προγενέστερες εκδοχές βιολογικής ύλης οι οποίες έχουν «διασκευαστεί» και «αναπρογραμματιστεί» σε αυτό που εδώ και 1 εκατομμύριο χρόνια μπορούμε να πούμε ότι είναι το «σώμα». Τα τσάκρα είναι ενεργειακές εκφράσεις σημείων του σώματος που θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελούν ίχνη, κληρονομιά, αποτυπώματα διαφορετικών εποχών της εξέλιξης της ζωής. Καθώς η ζωή στηρίζεται πάντοτε στο φως, δηλαδή στη φωτοσύνθεση, μπορούμε να πούμε ότι οι διαφορετικές συχνότητες του φωτός (επτά χρώματα της ίριδας) ταυτίζονται με τις διαφορετικές ενεργειακές συχνότητες και τις διαφορετικές εποχές του σώματος (επτά τσάκρα).
Η θεραπεία των τσάκρα εδράζεται στην παραδοχή ότι η σκέψη μπορεί να αλλάζει το σώμα. Δεν μιλάμε για μια σκέψη σε επίπεδο καλαμπουριού, αλλά για μια δομημένη σκέψη σε ένα πεδίο διαλογισμού, κάτι που δεν είναι δύσκολο, αλλά δεν είναι ούτε συνηθισμένο, ούτε εύκολο να επιτευχθεί χωρίς σοβαρότητα, πειθαρχία και επανάληψη. Ενα πρόβλημα υγείας αντικατοπτρίζει μια διακύμανση σε κάποιο από τα τσάκρα, δηλαδή μια «σκιά» στη συνολική αύρα του σώματος. Ο συνεργάσιμος ασθενής συνεργάζεται με τον θεραπευτή στην αποδοχή της ιδέας (σκέψης) ότι η ισορροπία μπορεί να αποκατασταθεί. Η σχέση ασθενούς και θεραπευτή στηρίζεται στην απουσία της αμφιβολίας (η αμφιβολία διαλύει τη σκέψη) και στην απλή παραδοχή ότι εάν οι άνθρωποι είναι φτιαγμένοι από ενέργεια, τότε αυτή η ενέργεια του ενός έχει την ιδιότητα από τη φύση της να αισθάνεται, να εντοπίζει, να επικοινωνεί και να αποκαθιστά την ισορροπία της ενέργειας του άλλου, απλώς και μόνο μέσα από την κοινή πίστη στην υπόθεση αυτή. Ασφαλώς, πολλοί ενεργειακοί θεραπευτές είναι τσαρλατάνοι, όπως μειωμένων ικανοτήτων μπορεί να είναι και πολλοί «κανονικοί» γιατροί. Μάλιστα, το ποσοστό των απατεώνων μεταξύ των ενεργειακών θεραπευτών είναι πολύ μεγαλύτερο από το ποσοστό των τσαρλατάνων μεταξύ των γιατρών, γιατί δεν υπάρχει κάποιο ορθολογικό μοντέλο για την αξιολόγηση των ενεργειακών θεραπευτών. Παράλληλα, πολλοί ασθενείς ισχυρίζονται ότι θέλουν να θεραπευτούν, ενώ στην πραγματικότητα γνωρίζουν ότι κατά βάθος η ασθένεια είναι μια λύση που υποσυνείδητα επέλεξαν για να αποδράσουν από ατελείωτα αδιέξοδα. Και έτσι, παρότι αποφασίζουν να αναζητήσουν θεραπεία, τελικά δεν είναι συνεργάσιμοι, είτε στην εφαρμογή δυτικών, είτε στην υιοθέτηση εναλλακτικών θεραπειών.
Αλλά όλα αυτά, βεβαίως, δεν σημαίνουν ότι οι εναλλακτικές θεραπείες δεν υπάρχουν. Υπάρχουν μέσα στα αχαρτογράφητα νερά μιας γνώσης που μπορεί να είναι ταυτόχρονα αρχαία και μελλοντική. Πολλοί οραματιστές επιμένουν ότι μέσα στις επόμενες δεκαετίες ή εκατονταετίες οι λεγόμενες «ενεργειακές θεραπείες» θα εξηγηθούν επιστημονικά μέσα από την πρόοδο στην κατανόηση της Φυσικής και θα εφαρμόζονται με ορθολογικό και καταναλωτικό τρόπο (για παράδειγμα, η θεραπεία με τσάκρα μπορεί να εφαρμόζεται από ένα σύστημα τεχνητής νοημοσύνης που θα είναι ενσωματωμένο στο υπνοδωμάτιο του μέλλοντος και θα αγοράζουν τα νέα ζευγάρια από τον Κωτσόβολο του μέλλοντος, όπως σήμερα αγοράζουν ένα drone). Δεν είναι γνωστό αν η κυρία Κονιόρδου είναι μια τόσο προικισμένη θεραπεύτρια, όσο είναι μια κορυφαία τραγωδός. Μπορεί να μην είναι. Και μπορεί το βίντεο, στο οποίο εμφανίζεται να εξηγεί κάτι που μοιάζει αυθαίρετο και ανεξήγητο, να είναι πράγματι κάτι γελοίο και απαράδεκτο. Η πορεία της, όμως, στη δημόσια ζωή δείχνει ότι δεν είναι πρόσωπο που έλκεται από την ελαφρότητα. Το σίγουρο είναι πως οι ενεργειακές θεραπείες είναι μια σοβαρή υπόθεση και μάλιστα δεν την απέτρεψαν να γίνει όχι μόνο κορυφαία τραγωδός, αλλά και κορυφαία υπουργός. Κατά συνέπεια, κρίνοντας από το αποτέλεσμα, υπάρχουν ελάχιστες αμφιβολίες ότι πολλοί συνάδελφοί της στην τέχνη και στην πολιτική, όσο κι αν την κατακρίνουν ή την αμφισβητούν, έχουν ήδη αρχίσει μυστικά να ρωτούν περισσότερα για τις ενέργειες και τα τσάκρα…

* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2016

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ