Η αστικοποίηση έχει φέρει μια κάποια ρήξη στις σχέσεις ανθρώπου – τοπίου, με τα πολυώροφα κτίρια να μας απομακρύνουν από τις ρίζες μας, από την επαφή μας με το χώμα. Τη σύσφιγξη αυτών των φυσικών σχέσεων επιχειρεί να επιτύχει αυτή η κατοικία, κτισμένη στην πλαγιά ενός λόφου στην περιοχή του Πολυδενδρίου. Η έντονη κλίση του εδάφους αποτέλεσε μια σχεδιαστική ιδιαιτερότητα η οποία οδήγησε το αρχιτεκτονικό γραφείο Workshop Dionisis Sotovikis στην ανάπτυξη αυτής της κατασκευής σε δύο υπέργεια επίπεδα και ένα υπόγειο, όπου το μέσα και το έξω, το κρυφό και το φανερό, εναλλάσσονται, με το φυσικό περιβάλλον πότε να εισχωρεί και πότε να αποκλείεται από τους εσωτερικούς χώρους.
Στο ισόγειο, όπου φιλοξενούνται τα υπνοδωμάτια και το γραφείο –εκεί όπου η ιδιωτικότητα αποτελεί βασικό ζητούμενο –έχει προβλεφθεί η τοποθέτηση εξωτερικών πάνελ, κάτι που δίνει τη δυνατότητα στον χρήστη να επικοινωνήσει με το τοπίο ή να απομονωθεί από αυτό. Αντίθετα, στο επάνω επίπεδο, «αποκαλυπτικές», μεγάλες γυάλινες τζαμαρίες περιβάλλουν τους χώρους διημέρευσης, αφήνοντας το τοπίο να αποτελέσει κομμάτι της καθημερινής εμπειρίας.
Η εναλλαγή ανεξαρτητοποίησης και εναρμόνισης με το τοπίο προκύπτουν και μέσα από την κατασκευή της πισίνας, η οποία τελικά τοποθετήθηκε –μισή σε πρόβολο και μισή ενταγμένη στο έδαφος –πιο ψηλά από το σπίτι, παραχωρώντας έτσι και περισσότερο αξιοποιήσιμο υπαίθριο χώρο. Μια αρχιτεκτονική πρόταση που αποδεικνύει ότι η συμβίωση φύσης και ανθρώπου μπορεί να περάσει σε μια άλλη διάσταση, με άξονα την ισορροπία και τις… αμοιβαίες παραχωρήσεις.
* Δημοσιεύθηκε στο BHmagazino την Κυριακή 8 Νοεμβρίου 2015
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
