Μαρία Πρέγκα, 48 χρόνων

«Αν μου έλεγες πριν από μερικά χρόνια ότι θα γινόμουν χειμερινή κολυμβήτρια θα γελούσα. Ολα ξεκίνησαν τυχαία για μένα, όταν αντιμετώπισα ένα πολύ σοβαρό πρόβλημα στα πόδια μου. Ο γιατρός μού είχε συστήσει να συνεχίσω το κολύμπι και τον χειμώνα και είχα σκεφτεί να επισκεφθώ κάποια πισίνα. Τα σχέδιά μου άλλαξαν όταν στο τέλος του περασμένου φθινοπώρου συνάντησα μια κυρία στην παραλία η οποία μού πρότεινε αντί της πισίνας να ασχοληθώ με τη χειμερινή κολύμβηση. Μου έκανε εντύπωση ότι εκείνη ήταν πάνω από 70 χρόνων και σκέφτηκα ότι αφού τα καταφέρνει εκείνη γιατί όχι και εγώ; Αρχισα δειλά δειλά λοιπόν να έρχομαι και σήμερα από τις 30 ημέρες του μήνα τουλάχιστον τις 28 θα με βρείτε εδώ. Φοράω το μαγιό μου, το σκουφάκι μου και έρχομαι. Η θάλασσα έχει θεραπεύσει το πόδι μου. Είχε πλάκα ότι στην αρχή η οικογένειά μου με είχε για τρελή, ειδικά μάλιστα ο σύζυγός μου. Τελικά μια μέρα τον έπεισα, ήρθε μαζί μου και έγινε και αυτός χειμερινός κολυμβητής. Μάλιστα, επειδή είναι και προπονητής ποδοσφαίρου, το συστήνει και στους αθλητές του. Στην πατρίδα μου, την Αλβανία, η χειμερινή κολύμβηση δεν είναι καθόλου διαδεδομένη. Τώρα τελευταία ξεκίνησαν να το εφαρμόζουν, καθώς έχουν εγκατασταθεί εκεί αρκετοί ξένοι που το συνηθίζουν. Τα παιδιά μου δυστυχώς δεν έρχονται μαζί μου, κατάφερα μόνο να τους πείσω να ξεκινήσουν τα μπάνια νωρίτερα, από τον Μάιο. Εγώ βέβαια επιμένω και κάθε φορά που γυρνάω σπίτι από την κολύμβηση, τους λέω ότι καλύτερο γυμναστήριο από τη χειμερινή κολύμβηση δεν θα βρουν».

Σταμάτης Γουδέλης, 43 χρόνων

«Στα 18 άρχισα να κάνω τις πρώτες προσπάθειες για να γίνω χειμερινός κολυμβητής. Στην αρχή θυμάμαι το νερό μού φαινόταν πολύ κρύο και έκανα μικρές αποστάσεις. Σιγά σιγά αυξάνονταν οι αντοχές μου και σήμερα μπορώ να κολυμπήσω ένα χιλιόμετρο την ημέρα. Η χειμερινή κολύμβηση είναι τρόπος ζωής, αλλάζει την καθημερινότητά σου. Αφοσιώνεσαι στο κυνήγι της καλής ημέρας, του ήλιου, των ιδανικών συνθηκών και – καλώς ή κακώς – ίσως χάνεις από κάποιες άλλες δραστηριότητες στη ζωή σου. Βέβαια κάποιοι καταφέρνουν να τα εξισορροπούν. Προσωπικά έρχομαι σε καθημερινά, όποιες και αν είναι οι καιρικές συνθήκες. Μάλιστα, ήμασταν περίπου δέκα άτομα που βουτήξαμε ακόμη και με τον χιονιά τους προηγούμενους μήνες. Οταν οι θερμοκρασίες είναι χαμηλές, πρέπει να ξεπεράσεις το εαυτό σου, δεν χρειάζεται μόνο η σωματική αντοχή, αλλά και η πνευματική. Τα οφέλη για τον οργανισμό είναι πάρα πολλά. Δεν έχω αρρωστήσει ποτέ ούτε έχω πάει σε γιατρό. Βέβαια, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ο κανόνας, υπάρχει περίπτωση αν δεν προσέχεις να πάθεις μεγάλη ζημιά, να αρπάξεις ένα γερό κρύωμα. Μόλις βγεις λοιπόν από τη θάλασσα πρέπει να σκουπιστείς και να αλλάξεις ρούχα αμέσως. Είμαι ο πρόεδρος του συλλόγου χειμερινών κολυμβητών “Ο Αλιμος”. Τα μέλη μας καλύπτουν όλο το ηλικιακό φάσμα, από 18 ως 84 χρόνων. Τώρα με την οικονομική κρίση αυξάνονται οι άνθρωποι που ασχολούνται με τη χειμερινή κολύμβηση, δυστυχώς όμως λόγω της ανεργίας. Ετσι πολλά παιδιά που δεν έχουν δουλειά έρχονται εδώ για να περάσουν την ώρα τους. Οι συνταξιούχοι έτσι κι αλλιώς έδιναν πάντα το “παρών”».

Μηνάς Μαραγκός, 28 χρόνων

«Πολλοί με έχουν αποκαλέσει τρελό που ασχολούμαι με τη χειμερινή κολύμβηση. Η δική μου απάντηση σε αυτούς είναι ότι δεν ξέρουν τι χάνουν. Για να είμαι ειλικρινής και εμένα η θάλασσα μου αρέσει περισσότερο το καλοκαίρι, αλλά και τώρα που ακόμη κάνει κρύο έχει μιαν άλλη ομορφιά, είναι πιο μοναχική. Ερχομαι περίπου τέσσερις φορές την εβδομάδα για κολύμπι. Βοηθάει βέβαια και το γεγονός ότι μένω κοντά στη θάλασσα. Αν κατοικούσα παραδείγματος χάριν στα βόρεια προάστια δεν ξέρω αν θα μπορούσα να έρχομαι τόσο συχνά. Μάλιστα, αρκετές χρονιές έχω βουτήξει για να πιάσω και τον σταυρό στα Θεοφάνια, που είναι μια εμπειρία ιδιαίτερα συγκινητική. Στη χειμερινή κολύμβηση με τράβηξε αρχικά η ξυλορακέτα. Ερχόμουν για να παίζω με φίλους στην παραλία και ακολούθως ασχολήθηκα και με τη χειμερινή κολύμβηση. Μάλιστα, ο Πανελλήνιος Σύλλογος Αντισφαίρισης Ξυλορακέτας, στον οποίο ανήκουμε, διοργανώνει έξι πρωταθλήματα τον χρόνο και έτσι έχουμε ταξιδέψει σε πολλά μέρη της Ελλάδας. Η χειμερινή κολύμβηση δεν είναι επικίνδυνη ούτε και απαιτεί ιδιαίτερη φυσική κατάσταση. Απευθύνεται σε όλους, αρκεί να είναι υγιείς. Στον σύλλογο έχουμε και ανθρώπους 80-85 χρόνων που παίζουν ξυλορακέτα και βάζουν κάτω τους 25άρηδες. Πιστεύω ότι η χειμερινή κολύμβηση είναι μυστικό μακροζωίας. Οξυγόνο, ιώδιο, ήλιος, ηρεμία. Τι άλλο να χρειαστεί κανείς;».

Αναμπέλ Μορένο, 35 χρόνων

«Η χειμερινή κολύμβηση ξεκίνησε κάπως απρόσμενα για μένα, όταν γνώρισα τον φίλο μου. Εκείνος είναι φανατικός χειμερινός κολυμβητής, έρχεται κάθε μέρα στην παραλία και έτσι έπαιρνε και εμένα μαζί του. Βέβαια, χρειάστηκε να περάσουν δύο χρόνια για να ξεπεράσω τον φόβο μου και την πρώτη βουτιά μου την επιχείρησα τον περασμένο Μάρτιο. Κάποια μέρα, θυμάμαι, όταν πλέον συνήθισα, έγραψα στο Facebook: “Ωραίος καιρός. Πάμε να κολυμπήσουμε”. Ηταν Απρίλιος μήνας και οι περισσότεροι φίλοι μου άρχισαν να μου στέλνουν μηνύματα, γράφοντας ότι δεν με πιστεύουν. “Ελάτε να με δείτε” τους απάντησα. Είμαι χειμερινή κολυμβήτρια για την προσωπική μου ευχαρίστηση. Ετσι, τις πολύ κρύες μέρες, όταν βρέχει ή έχει χιόνι, δεν κολυμπάω. Χρειάζομαι τον ήλιο, άλλωστε δεν κάνω αγώνα με κανέναν και στη θάλασσα παραμένω για περίπου 15 λεπτά. Είναι πολλοί οι άνθρωποι στην Ελλάδα που λατρεύουν τη χειμερινή κολύμβηση. Εχω ακούσει μάλιστα ιστορίες ατόμων που έρχονται από πολύ μακριά για να κάνουν μία βουτιά. Το χειμερινό μπάνιο δεν είναι επικίνδυνο. Μπορεί βέβαια να γίνει όταν δεν προσέχεις. Αν για παράδειγμα είσαι άρρωστος ή κουρασμένος δεν πρέπει να βουτήξεις. Οπως και να έχει, το πρωταρχικό στη χειμερινή κολύμβηση είναι να έχεις τη διάθεση να ασχοληθείς με αυτήν».

Παναγιώτης Εξαρχος, 72 χρόνων

«Η γνωριμία μου με τη χειμερινή κολύμβηση ξεκίνησε κάπως παράξενα. Ημουν πιτσιρικάς, θυμάμαι, όταν περνούσα από το Δέλτα Φαλήρου και είδα μια παρέα χειμερινών κολυμβητών. Αρχισα να τους κοροϊδεύω και τότε αυτοί με έριξαν στο νερό. Μάλιστα μετά άναψαν και φωτιά για να με στεγνώσουν. Φαίνεται όμως τελικά ότι τα ήθελε ο οργανισμός μου, γιατί την επομένη ξαναπήγα και κάπως έτσι έγινα και εγώ χειμερινός κολυμβητής. Η αγάπη μου για τη θάλασσα είναι πολύ μεγάλη. Μάλιστα, σε καθημερινή βάση, παρ’ ότι ήμουν επιχειρηματίας, άφηνα τη δουλειά μου για λίγη ώρα προκειμένου να ασχοληθώ και με το χόμπι μου. Το κρύο δεν το νιώθω ποτέ, ίσα ίσα νομίζω ότι με αναζωογονεί, με κάνει πιο δυνατό. Στον ήλιο δεν κάθομαι ποτέ και μάλιστα το καλοκαίρι στην παραλία σίγουρα θα με δείτε κάτω από κάποιο δέντρο. Πριν από αρκετά χρόνια, ένα καλοκαίρι, καθώς κολυμπούσα στα βαθιά, έπαθα έμφραγμα. Κατάφερα όμως και βγήκα μόνος μου στην ακτή χωρίς βοήθεια και σε αυτό πιστεύω ότι με βοήθησε σημαντικά η χειμερινή κολύμβηση. Φυσικά έπειτα από αυτή την περιπέτεια δεν εγκατέλειψα τη μεγάλη μου λατρεία και μόλις έγινα καλά επέστρεψα κατευθείαν στη θάλασσα. Αυτό που με χαροποιεί ιδιαίτερα είναι να βλέπω όλο και περισσότερους νέους να ασχολούνται πλέον με τη χειμερινή κολύμβηση. Ειδικά όταν έχει καλό καιρό η παραλία γεμίζει, γίνεται χαμός».

Περικλής Σερμεντζέλης, 34 χρόνων

«Στη χειμερινή κολύμβηση με μύησε ένας φίλος μου και τα τρία τελευταία χρόνια έρχομαι όποτε μπορώ μετά τη δουλειά. Πέρα από την αγάπη μου για τη θάλασσα, με τράβηξαν και οι φιλίες που δημιούργησα εδώ. Πρόκειται για έναν χώρο κοινωνικοποίησης. Εχω κάνει πολύ καλούς φίλους, με πολλούς από τους οποίους μάλιστα έχουμε πάει και διακοπές μαζί. Βρισκόμαστε εδώ, κάνουμε τις πλάκες μας, παίζουμε όλοι μαζί ρακέτες, βουτάμε στη θάλασσα. Τον Ιανουάριο μαζευτήκαμε και κόψαμε και βασιλόπιτα. Είχαμε τους μεζέδες μας, ήπιαμε το κρασάκι μας, βάλαμε και μουσική. Δεν κάνει τόσο κρύο όσο νομίζουν οι περισσότεροι. Είναι συνήθεια. Δεν το διακινδυνεύουμε βέβαια ούτε το παρατραβάμε, ο καθένας μένει στο νερό όση ώρα αντέχει. Υπάρχουν κάποιοι μάλιστα, μεγαλύτερης ηλικίας, που κάθονται μέχρι και τρία τέταρτα ή μία ώρα μέσα στο νερό. Εγώ κολυμπάω γύρω στο ένα τέταρτο με 20 λεπτά το πολύ. Τα οφέλη για τον οργανισμό, όπως όλοι γνωρίζουμε, είναι πάρα πολλά, από την καρδιά μέχρι το κυκλοφορικό. Για εμένα όμως εξίσου σημαντικό είναι ότι εδώ στην παραλία, στη θάλασσα, ηρεμεί και η ψυχή σου. Είναι το δικό μας αγχολυτικό στους χαλεπούς καιρούς που ζούμε».

* Δημοσιεύθηκε στο BHMagazino στις 18 Μαρτίου 2012