Η αγωνία και η αναμονή πριν από την ανακοίνωση του ονόματος της Αθήνας είχε κυριεύσει τους πάντες, τουλάχιστον τρεις ώρες πριν από την τελετή έναρξης. Και αυτό γιατί μετά την παρουσίαση και της Ρώμης κανένας δεν μπορούσε να γνωρίζει αυτό που θα γινόταν μέσα στην αίθουσα με την παρουσία 109 μελών της ΔΟΕ.
* Πολύχρωμη η αίθουσα έξω, με τους Αφρικανούς να έχουν φέρει ακόμη και τα τύμπανα, οι Αργεντινοί να χορεύουν ταγκό με τη μουσική και τις παραδοσιακές τους στολές, με σομπρέρο και μακριά φουλάρ. Οι Ρωμαίοι προσπαθούσαν να διατηρήσουν την ψυχραιμία τους και υποβαστάζοντας τον Παβαρότι έδιναν κουράγιο στον εαυτό τους σιγοτραγουδώντας το «Ο σόλε μίο». Οι Σουηδοί, πιο θορυβώδεις, τραγουδούσαν στίχους των Βίκινγκς, με πολλά παιδάκια με κίτρινα και μπλε χρώματα να είναι ανάμεικτα με εκείνα 20 κοριτσιών 6-8 χρόνων από τη Νοτιοαφρικανική Ενωση. Η Αθήνα πλημμυρισμένη στο γαλανόλευκο, τα σημαιάκια του «Αθήνα 2004» στο χέρι στριφογύριζαν και ρωτούσαν με ανυπομονησία μήπως ξέρουμε κάτι παραπάνω από ό,τι εκείνοι.
* Οι δημοσιογράφοι δυστυχώς, 900 τον αριθμό, δεν είχαν θέση για να παρακολουθήσουν την τελετή. Ελάχιστοι οι εκλεκτοί και από την Ελλάδα περίπου 10. Ολοι οι άλλοι σε πρώτη θέση μπροστά από τις τηλεοράσεις και τις μεγάλες οθόνες του Παλέ ντε Μπολιέ.
* «Δεν θέλαμε με κανέναν τρόπο να δημιουργήσουμε την ατμόσφαιρα του Τόκιο. Οπου είχαμε σίγουρη την Ολυμπιάδα και απογοητεύτηκε ο κόσμος». Ο Γιάννης Γιαννάκης, αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Επιτροπής Διεκδίκησης, φαινόταν ικανοποιημένος.
* Κατάμεστο το Ολυμπιακό Στάδιο της Στοκχόλμης, η Πιάτσα Ναβόνα της Ρώμης, η μεγάλη κεντρική πλατεία του Κέιπ Τάουν και η πλατεία της Ελευθερίας στο Μπουένος Αϊρες.
* Οταν παρουσιάστηκε ο Αλέξης Κωστάλας νιώσαμε την Αθήνα πιο κοντά μας. Και τα χειροκροτήματα ήταν τα περισσότερα από όλες τις άλλες συνυποψήφιες πόλεις.
* Κλείνοντας τις συνδέσεις με τις πέντε πόλεις και τους χαιρετισμούς, η μεγάλη στιγμή.
* Ο Μπόρις Ακουαντρό, γάλλος παρουσιαστής, αναγγέλλει τα μέλη της Διεθνούς Ολυμπιακής Επιτροπής.
* Προηγούνται τα νεότερα μέλη και παίρνουν τη θέση ο ένας δίπλα στον άλλον.
* Τα μάτια όλων είναι στραμμένα επάνω τους. Οπως συνηθίζεται, κάποιοι έχουν συνεννοηθεί για το σήμα του αποτελέσματος. Και βέβαια αυτούς που τους αφορούσαν ευθέως. Οταν εμφανίστηκε ο Νίκος Φιλάρετος και ο Λάμπης Νικολάου τα βήματά τους και το χαμόγελο ήταν εμφανή.
* Προσπάθησαν να κρατήσουν την ψυχραιμία τους αλλά χωρίς να τα καταφέρουν. Οι γύρω συνάδελφοί τους τους έσφιγγαν το χέρι προτού καν ανακοινωθεί το όνομα της πόλης.
* Ο Νίκος Φιλάρετος τραβούσε από το σακάκι τον Νικολάου για να διατηρηθεί το μυστικό του πρωτοκόλλου.
* Στα καθίσματα της πλατείας η ελληνική αποστολή είχε πάρει ήδη το μήνυμα και ανασκουμπωνόταν.
* Ηρθε η σειρά των ιταλών μελών της ΔΟΕ να μπουν στην αίθουσα. Νευρικός ο Πρίμο Νεμπιόλο, με σταυρωμένα τα χέρια, λες και ήθελε να εξαφανιστεί για να μην τον δουν στην πατρίδα του.
* Η αμηχανία του Καράρο τον έκανε να χάσει τη θέση του και έτρεχε για να την βρει. Ολα αυτά μπροστά στα έκπληκτα μάτια των θεατών. Ηρθε η σειρά του Μάριο Πεσκάντε, που μας έδωσε την εγγύηση ότι η Αθήνα είχε νικήσει. Κατηφής, συνοφρυωμένος, κοιτούσε αφηρημένος τη σκέπη του θεάτρου.
* Οταν ολοκληρώθηκε η είσοδος και του 108ου μέλους, έκανε την είσοδό του ο πρόεδρος Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ.
* Το βήμα αυτή τη φορά του προέδρου ήταν το πιο αυταρχικό από όσα έχουμε δει ως σήμερα σε ανάλογες περιπτώσεις. Είχε επανεκλεγεί πρόεδρος την προηγούμενη μέρα. Ηξερε ήδη το όνομα της πόλης της καρδιάς του. Αυτής που τελικά ήθελε να νικήσει.
* Με έναν σύντομο χαιρετισμό ο πρόεδρος της ΔΟΕ ευχαρίστησε τα μέλη – συναδέλφους του για την επανεκλογή του. Ευχήθηκε στην πόλη που πρόκειται να αναλάβει τους Ολυμπιακούς Αγώνες καλή επιτυχία, όποια και αν είναι.
* Πίσω από τις πλάτες του Σάμαρανκ τα τρία τέταρτα των αθανάτων σήκωναν το κεφάλι, χαμογελούσαν και κοιτούσαν την πρώτη σειρά της ελληνικής αντιπροσωπείας.
* Αυτή τη σκηνή μόνο μια κινηματογραφική κάμερα θα μπορούσε να καταγράψει με πιστότητα.
* Σε μερικούς ξέφυγε ακόμη και το σφίξιμο του χεριού στον αέρα.
* Η κυρία Αγγελοπούλου έπιασε το χέρι του άνδρα της και το κρατούσε σφιχτά.
* Ο Λάμπης Νικολάου δεν κρατιόταν. Κοιτούσε πάνω από τα κεφάλια των έμπροσθέν του συναδέλφων, για να δείξει για μία ακόμη φορά ότι το αποτέλεσμα ήταν με την Αθήνα.
* Ο Χουάν Αντόνιο Σάμαρανκ πήρε την επιστολή από τα χέρια του επικεφαλής της τριμελούς επιτροπής για την εκλογή Ν’Μπάγε.
* Δεν ακουγόταν ούτε κιχ στην αίθουσα. Ο Σάμαρανκ άνοιξε την επιστολή και η κάμερα που βρισκόταν πάνω από το κεφάλι του ζουμάρισε στο χαρτί.
* Κάποιοι είδαν το όνομα από το κλειστό κύκλωμα. Ηξεραν πριν από τον Σάμαρανκ (;) το αποτέλεσμα;
* Σε έξι τουλάχιστον εκλογές πόλεων για τους Ολυμπιακούς Αγώνες που έχουμε παρακολουθήσει δεν είδαμε αυτό που έγινε από τον πρόεδρο της ΔΟΕ. Ηταν τόσο βιαστικός στο να αναγνώσει το αποτέλεσμα ώστε για πρώτη φορά δεν πρόφερε το όνομα της νικήτριας πόλης στη γλώσσα της χώρας. Περιμέναμε όλοι να ακούσουμε Αθήνα και εκείνος πρόφερε Athens.
* Για τους Ελληνες ήταν το ίδιο. Αρκεί που νίκησε η Ελλάδα.
