Θα λογίζεται πάντα ως ο πιο πετυχημένος προπονητής στα 110 χρόνια ιστορίας της λονδρέζικης Τσέλσι. Παράλληλα όμως ουδείς άλλος στο παρελθόν δημιούργησε τόσο κρότο με τη φυγή του από τη συγκεκριμένη ομάδα. Ο Ζοζέ Μουρίνιο βιώνει περίοδο πλήρους αποκαθήλωσης. Εχει πάψει να αντιμετωπίζεται ως ο (αυτοαποκαλούμενος) Special One, έχει απογοητεύσει ακόμη και τους πιο φανατικούς υποστηρικτές του ενώ προσφέρει στιγμές χαράς και δικαίωσης στους πάμπολλους (κυρίως λόγω του χαρακτήρα του αλλά και των προπονητικών ικανοτήτων του) εχθρούς του. Η ώρα του προσωπικού επαναπροσδιορισμού έχει σημάνει. Δουλειά σε τοπ επίπεδο θα βρει ξανά. Το ζητούμενο είναι να βρει τον εαυτό του.
Η αποχώρησή του από τη Ρεάλ Μαδρίτης άφησε ανοιχτή τη συζήτηση για το αν έφταιγε περισσότερο εκείνος ή η εντός των αποδυτηρίων κλίκα ποδοσφαιριστών που δεν τον ήθελε άλλο στον πάγκο για την αποτυχία της ισπανικής ομάδας να κατακτήσει τίτλο τη σεζόν 2012-13. Ακόμη και έτσι οι Μερένχες ήταν διεκδικητικοί έχοντας φτάσει ως τον τελικό του ισπανικού Κυπέλλου και ως τα ημιτελικά του Τσάμπιονς Λιγκ. Χώρια που απέναντί τους υπήρχε η διαστημική Μπαρτσελόνα, ένα αντίπαλο δέος που ήταν αδύνατον να νικηθεί. Δεν έφυγε ούτε ως αποτυχημένος, ούτε ως καταστροφέας της Ρεάλ. Αυτό δηλαδή που του χρεώνεται σήμερα, έχοντας πλέον απομακρυνθεί με τρόπο υποτιμητικό από την Τσέλσι, μόλις μερικούς μήνες μετά τη στέψη της σε πρωταθλήτρια Αγγλίας με τον ίδιο στον πάγκο!
Μύθος σαν όλους τους άλλους


Ο Πορτογάλος έπαψε μονομιάς να λογίζεται ως μύθος.Δεν είναι πλέον ένας ημίθεος των πάγκων ούτε καν στο μυαλό των άλλοτε ακραιφνών υποστηρικτών του αλλά ένας προπονητής όπως όλοι οι άλλοι καλοί του είδους. Οπως οκ. Γιούργκεν Κλοππου λίγο έλειψε πέρυσι να ρίξει την Ντόρτμουντ στη 2η κατηγορία της Γερμανίας, όπως οκ. Κάρλο Αντσελότι ο οποίος σε δύο σεζόν στη Ρεάλ δεν κατάφερε να πάρει το πρωτάθλημα Ισπανίας, όπως οκ. Λουίς φαν Χάαλπου φαίνεται ότι σύντομα θα αποτελέσει παρελθόν από τη Γιουνάιτεντ.
Οπως ο Αρσέν Βενγκέρ,ο οποίος μπορεί να ηττηθεί από οποιονδήποτε, όπως ο ΠεπΓουαρδιόλαπου κυνηγάει δουλειές μόνο σε ομάδες που έχουν παικταράδες και διάθεση να ξοδέψουν δεκάδες εκατ. ευρώ για ακόμη περισσότερους αλλά έφυγε ταπεινωμένος από αγωνιστικούς χώρους έχοντας δεχθεί (συνολικά σε τέσσερα ματς του Τσάμπιονς Λιγκ ημιτελικών σειρών) πέντε γκολ από τη Ρεάλ του Αντσελότι και άλλα τόσα από την Μπαρτσελόνα του Λουίς Ενρίκε. Είναι η λίστα με τους καλύτερους προπονητές στον κόσμο στην οποία προστέθηκε και ο Ζοζέ Μουρίνιο. Προτού συμβεί αυτό, ο 52χρονος Ζοζέ ήταν μία κατηγορία μόνος του!
Ολα γύρω από το «εγώ» του


Ηταν πάντοτε αλαζόνας, μονομανής και νάρκισσος. Ατάκες του όπως «οι άνθρωποι εδώ και καιρό εξάντλησαν τα όρια της μεγαλοφυΐας μου, χρειάζομαι πιο ολοκληρωμένους οργανισμούς για την εφαρμογή των ιδεών μου» ή «δεν ενοχλούμαι όταν οι άνθρωποι του Τύπου δεν γράφουν όπως θα ήθελα να γράφουν γιατί αντιλαμβάνομαι ότι τα χυδαία και περιορισμένων γλωσσικών δυνατοτήτων άτομαδεν μπορούν να περιγράψουν μια προσωπικότητα σαν τη δική μου» δεν ειπώθηκαν για πλάκα.
Στο μυαλό του Μουρίνιο δεν είναι απλές κουβέντες αλλά θεωρήματα απολυτότητας τα οποία δεν επιδέχονται αμφιβολίες. Οπως επίσης και εκείνη η δήλωση σύμφωνα με την οποία «όταν θα εγκαταλείψω το ποδόσφαιρο θα ασχοληθώ με την παραγωγή σάλτσας η οποία θα φέρει τη σφραγίδα μου.Το σύνθημά μου θα είναι το εξής: Οσο άσχημα και αν μαγειρεύετε το φαγητό σας, θα σας σώζει πάντα η σος του Μουρίνιο». Ναι, ο Πορτογάλος νιώθει αληθινά όσα λέει για τον εαυτό του. Και εδώ κρύβεται το μεγαλύτερο πρόβλημα που ο ίδιος έχει προκαλέσει στον εαυτό του: Πώς αλήθεια θα απεγκλωβιστεί από αυτό το ανθρωπάκι που έχει στο μυαλό του και μόνιμα τον (κατά)πιέζει να πιστεύει ότι δεν κάνει ποτέ λάθος;


Νέα αποστολή
Η σταθερή αξία του Αντσελότι
Ο Αντσελότι, προπονητής που έχει κατακτήσει τρεις φορές το Τσάμπιονς Λιγκ (δύο με τη Μίλαν και μία με τη Ρεάλ), δεν χαρίστηκε στον Μουρίνιο δίνοντας τη δική του εξήγηση για το φιάσκο με την Τσέλσι: «Οταν τα πράγματα πηγαίνουν καλά, υπάρχει το ρίσκο της χαλάρωσης, όταν τα πράγματα πηγαίνουν άσχημα, είναι προφανές ότι πέφτει η αυτοπεποίθηση. Ο προπονητής υπό αυτή την έννοια πρέπει να κρατάει πάντα μια καλή ισορροπία, διατηρώντας ψηλά το επίπεδο ψυχολογίας της ομάδας του και όχι δημιουργώντας επιπλέον προβλήματα ενισχύοντας την εσωτερική διχόνοια. Αυτό είναι που πλήρωσε ο Μουρίνιο, το γεγονός ότι η ομάδα δεν ξεκίνησε όπως την περασμένη σεζόν και κανένας γύρω του δεν είχε την τρομερή επιθυμία να αλλάξει η κατάσταση με εκείνον στον πάγκο». Ο Ιταλός ετοιμάζεται για τη νέα μεγάλη πρόκληση της καριέρας του καθώς από το ερχόμενο καλοκαίρι θα κάθεται στον πάγκο της Μπάγερν Μονάχου, αντικαθιστώντας τον Ισπανό Γουαρδιόλα ο οποίος ανακοίνωσε ότι αποχωρεί και οι φήμες τον στέλνουν στον πάγκο της Μάντσεστερ Σίτι. Ο Αντσελότι, ένας φημισμένος διαχειριστής καλών ρόστερ και ξακουστός για την ικανότητά του να κρατάει ισορροπίες εντός των αποδυτηρίων, ίσως και να εύχεται μέσα του να αποτύχει για τρίτη φορά ο Ισπανός στην προσπάθειά του να οδηγήσει τη βαυαρική ομάδα στην κορυφή της Ευρώπης ώστε να υπάρχει ακόμη λιγότερη πίεση και ένας μεγαλύτερος στόχος για εκείνον. Προς το παρόν προετοιμάζεται για την επερχόμενη σπουδαία αποστολή. «Δεν με ανησυχεί τίποτα! Είμαι πολύ χαρούμενος που θα ανακαλύψω μια νέα χώρα. Εχω ήδη ξεκινήσει μαθήματα γερμανικών και μπορώ να επιβεβαιώσω ότι δεν είναι καθόλου εύκολο. Η Μπάγερν είναι ένας σπουδαίος σύλλογος και ο στόχος μου είναι να την κρατήσω ανταγωνιστική σε Γερμανία και Ευρώπη».

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ