Τα ποδοσφαιρικά γήπεδα άντεξαν στην οργή του Εγκέλαδου. Οι μικροζημιές που υπέστησαν δεν είναι ανεπανόρθωτες, εκτός του γηπέδου της ΑΕΚ, το οποίο πρόκειται να κατεδαφισθεί και να ανακατασκευασθεί. Σύμφωνα με τα πορίσματα των μηχανικών της ΓΓΑ, οι φίλαθλοι είναι ασφαλείς. Γήπεδα όμως έχουμε και γήπεδα δεν έχουμε. Στην πλειονότητά τους είναι γηρασμένα, ακαλαίσθητα, αρχιτεκτονικά εκτρώματα. Μόνο το ΟΑΚΑ πληροί τις προϋποθέσεις τις οποίες όρισε η UEFA για τη διεξαγωγή αγώνων ευρωπαϊκών διοργανώσεων.
Η αθλητική ηγεσία ενέκρινε πρόσφατα ποσόν 8 δισ. δρχ. για την ανακαίνισή τους. Στη Νέα Φιλαδέλφεια δοκιμάστηκε η αντοχή ενός ανάλογου σχεδίου. Πριν από πέντε χρόνια το ελληνικό Δημόσιο δαπάνησε 1 δισ. δρχ. για τον ευπρεπισμό του σταδίου «Νίκος Γκούμας», μια επένδυση η οποία εκ των υστέρων αποδείχθηκε μη παραγωγική. Η ΑΕΚ ανακοίνωσε την εκ βάθρων ανακατασκευή του γηπέδου. Μετά από μερικά χρόνια σε ανάλογη απόφαση πιθανώς θα οδηγηθούν ο Πανιώνιος, ο Ιωνικός, ο Αρης, τα γήπεδα των οποίων σήμερα εκσυγχρονίζονται.
Πριν από τέσσερις δεκαετίες ο Απόλλων κατασκεύασε τη δυτική εξέδρα του γηπέδου της Ριζούπολης με τα χρήματα τα οποία εισέπραξε από τον Παναθηναϊκό για τη μεταγραφή του Αριστείδη Καμάρα. Μήπως έφθασε η ώρα κράτος και ιδιώτες να συνεργασθούν ώστε να στεγάσουν σε στέρεες βάσεις την αθλητική βιομηχανία που λέγεται επαγγελματικό ποδόσφαιρο; Με αφορμή τον καταστρεπτικό σεισμό της περασμένης Τρίτης και την αναβολή των αγώνων του πρωταθλήματος της Α’ Εθνικής, επιχειρούμε μια ιστορική αναφορά στα ποδοσφαιρικά γήπεδα του λεκανοπεδίου της Αττικής και της Θεσσαλονίκης εξετάζοντας και κατά πόσον είναι ασφαλή για φιλάθλους και αθλητές. «Γ. ΚΑΡΑΪΣΚΑΚΗΣ» Εζησε τα πάντα…
Αν ζούσε ο Γεώργιος Καραϊσκάκης θα ήταν υπερήφανος για το στάδιο στο Νέο Φάληρο που φέρει το όνομά του. Επί έναν αιώνα φιλοξένησε τις κορυφαίες στιγμές του ελληνικού αθλητισμού. Τα τελευταία χρόνια μοιάζει έρημο. Ο Ολυμπιακός προτίμησε τα βόρεια προάστια και το σύγχρονο Ολυμπιακό Στάδιο του ΟΑΚΑ. Ο Εθνικός Πειραιά που το χρησιμοποιεί πάει καιρός που αδυνατεί να γεμίσει τις εξέδρες του.
Στον καταστρεπτικό σεισμό της Τρίτης απέδειξε ότι αντέχουν ακόμη οι πλάτες του τη γιορτή ενός ντέρμπι πρωταθλήματος, έναν αγώνα της Εθνικής Ομάδας όπως τη δεκαετία του ’70 με Δομάζο, Σιδέρη, Μποτίνο, Χάιτα, Καμάρα, Παπαϊωάννου, Κούδα ή μια βαλκανική συνάντηση στίβου.
Το φαληρικό στάδιο εντάχθηκε στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων του 1896 και φιλοξένησε τους αγώνες ποδηλασίας. Ο νομομηχανικός Κ. Βελλίνης που το σχεδίασε βραβεύθηκε για την εργασία του. Την έκταση αγόρασε το 1895 από τους αδελφούς Μελετόπουλου η Εταιρεία Σιδηροδρομικών και το δώρισε στην ΕΟΑ για την κατασκευή του ποδηλατοδρομίου. Οι εξέδρες ήταν χωρητικότητας 7.000 θεατών και διέθετε 40 θεωρεία. Στη Μεσοολυμπιάδα του 1906 φιλοξένησε εκ νέου τους ποδηλατικούς αγώνες αλλά αποτελούσε ήδη το επίσημο ποδοσφαιρικό γήπεδο Αθηνών και Πειραιώς. Ο πρώτος ποδοσφαιρικός αγώνας τον οποίο φιλοξένησε διεξήχθη το 1896. Αγγλοι φοιτητές που ήρθαν στην Αθήνα για τους Ολυμπιακούς Αγώνες αντιμετώπισαν κάποια ελληνική ομάδα που δημιουργήθηκε πρόχειρα.
Η πρώτη επίσημη συνάντηση έγινε δύο χρόνια αργότερα το 1898 με αντιπάλους τον Πανελλήνιο και τον Ποδηλατικό Ομιλο (4-4). Ο αγωνιστικός χώρος ήταν τότε στην αντίθετη κατεύθυνση από τη σημερινή. Τη δεκαετία του ’30 η ΕΟΑ αγόρασε τις παράπλευρες εκτάσεις και το 1950 αποφάσισε την ανέγερση του σταδίου. Το 1952 τοποθετήθηκε ο θεμέλιος λίθος και τα εγκαίνια έγιναν στις 12 Σεπτεμβρίου 1956. Το 1964 επεκτείνονται οι εξέδρες και οι θέσεις από 20.000 αυξάνονται σε 40.500. Τρία χρόνια αργότερα αποφασίζεται ο εκσυγχρονισμός του για να φιλοξενήσει το 1969 το Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Στίβου. Κατασκευάζεται το κτίριο Τύπου, αλλάζουν όψη οι περιβάλλοντες χώροι και τοποθετούνται τα δύο πρώτα ηλεκτρονικά χρονόμετρα στην Ελλάδα. Στις 2 Ιουλίου 1966 τον αγώνα Ολυμπιακός – ΑΕΚ παρακολούθησαν 42.463 θεατές, που είναι και το επίσημο ρεκόρ. Στις 19 και 21 Μαΐου 1971 φιλοξένησε τον διπλό τελικό του Κυπέλλου Κυπελλούχων ανάμεσα στην ισπανική Ρεάλ και στην αγγλική Τσέλσι. Στον πρώτο αγώνα που έληξε ισόπαλος 1-1 διατέθηκαν 40.844 εισιτήρια. Στις μαύρες σελίδες της ιστορίας του έχει καταχωρισθεί η τραγωδία της Θύρας 7 (21 νεκροί) μετά το ντέρμπι Ολυμπιακού – ΑΕΚ 6-0, στις 8 Φεβρουαρίου 1981.
Σήμερα η χωρητικότητα του Σταδίου Καραϊσκάκη είναι 31.032 θεατές. Με το πρόβλημα το οποίο δημιουργήθηκε στην εξέδρα προς την Καστέλλα, η οποία κατασκευάστηκε το 1964, η χωρητικότητα μειώθηκε σε 27.450. Ο σεισμός του 1981 προκάλεσε σημαντικές ζημιές στις κολόνες κάτω από τις θύρες από 13 ως 16. Εγιναν τότε σημαντικές παρεμβάσεις, οι κολόνες σκάφθηκαν σε βάθος τριών μέτρων και ενισχύθηκαν με σίδερο και μπετόν. Η αποτελεσματικότητα των εργασιών φάνηκε στον σεισμό της Τρίτης, όταν παρά τα θρυλούμενα για ακαταλληλότητα του γηπέδου το Στάδιο Καραϊσκάκη άντεξε και όπως μας διαβεβαίωσε ο διευθυντής του κ. Γεώργιος Σκορπιδέας «είναι έτοιμο να ζήσει και πάλι μεγάλες ποδοσφαιρικές στιγμές».
Οπως και να ‘χει, σύντομα και εν όψει των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004 το στάδιο θα εκσυγχρονιστεί, ώστε να αποτελεί και πάλι μαζί με το ΣΕΦ τα αθλητικά στολίδια του Φαλήρου.
«Ν. ΓΚΟΥΜΑΣ» Ηταν κάποτε ένα στάδιο…
Το γήπεδο της ΑΕΚ δεν άντεξε την οργή του Εγκέλαδου. Ταλαιπωρημένο από το πέρασμα του χρόνου και την έλλειψη ενιαίου αρχιτεκτονικού σχεδίου στην κατασκευή του εξέπεμψε την Τρίτη SOS. Ηδη η διοίκηση του συλλόγου και η αθλητική ηγεσία ανακοίνωσαν την εκ βάθρων ανακατασκευή του.
Η Αθλητική Ενωση Κωνσταντινουπόλεως ιδρύθηκε το 1924 από πρόσφυγες. Τέσσερα χρόνια αργότερα, επί κυβερνήσεως Ελευθερίου Βενιζέλου, δημιουργήθηκε επιτροπή για την κατασκευή γηπέδου υπό την προεδρία του κ. Χρυσαφίδη. Το 1928 παραχωρήθηκε ο χώρος στη Νέα Φιλαδέλφεια και η πράξη παραχώρησης καταχωρίστηκε στο Υποθηκοφυλακείο της Νέας Ιωνίας. Τα πρώτα χρόνια κερκίδες δεν υπήρχαν. Ο χώρος περιφράχθηκε και η χωρητικότητα δεν ξεπερνούσε τους 3.000 θεατές. Για αποδυτήρια χρησιμοποιούνταν κάποια παραπήγματα.
Με το τέλος του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου η ΑΕΚ άρχισε να επισκέπτεται την Τουρκία για φιλικούς αγώνες. Το 1945 επί προεδρίας Ιωνά αντιμετώπισε στην Κωνσταντινούπολη τη Φενέρ Μπαξέ. Τα χρήματα που πήρε ως αμοιβή χρησιμοποιήθηκαν για την κατασκευή των πρώτων εξεδρών. Επί προεδρίας του κ. Νίκου Γκούμα (1959-1968) έγινε η επέκταση των εξεδρών και η χωρητικότητα έφτασε τις 22.500 θέσεις. Το 1979 επί προεδρίας του κ. Λουκά Μπάρλου, ο οποίος πήρε δάνειο από την Ιονική-Λαϊκή με υποθήκη το σπίτι του, και με την οικονομική συνδρομή της πολιτείας κατασκευάστηκε η σκεπαστή εξέδρα στην πλευρά της Αγίας Τριάδας και η χωρητικότητα ανήλθε σε 34.500 θέσεις, με τους όρθιους πίσω από τα κάγκελα. Τον Δεκέμβριο του 1991 εγκαινιάσθηκε το σκέπαστρο στην εξέδρα των επισήμων, το οποίο κατασκευάστηκε με την ευγενική χορηγία του κ. Γκούμα. Η διοίκηση του συλλόγου αποφάσισε να τον τιμήσει με τον τίτλο του επίτιμου προέδρου και έδωσε στο γήπεδο το όνομά του. Με την τοποθέτηση των πλαστικών καθισμάτων η χωρητικότητα του σταδίου μειώθηκε σε 24.000. Το 1994 με την επιχορήγηση της ΓΓΑ ανακαινίσθηκε η βόρεια εξέδρα, κατασκευάστηκαν σύγχρονα αποδυτήρια και η ΑΕΚ έγινε ο πρώτος σύλλογος στην Ελλάδα που απέκτησε Member’s club.
Ο έλεγχος των μηχανικών της ΓΓΑ την Τετάρτη έδειξε ότι το στάδιο «Νίκος Γκούμας» έπαθε ανεπανόρθωτες ζημιές στις θύρες 3 και 21.
* Τα άλλα γήπεδα στις σελίδες Α72-73
