«Η ιδιαιτερότητα και επικινδυνότητα του ναυτικού επαγγέλματος το κάνει μοναδικό, με την έννοια ότι το εργασιακό περιβάλλον του ναυτεργάτη τον αποξενώνει από την οικογενειακή του εστία, αλλά και η ανασφάλεια και αβεβαιότητα που τον διακατέχει, αν θα έχει στο μέλλον μόνιμη και σταθερή εργασία, αποτελούν τα κύρια χαρακτηριστικά, που προσδιορίζουν την ψυχολογία του». Αυτό επισημαίνει στο μήνυμα του με αφορμή τον εορτασμό της Ημέρας του Ναυτικού ο Γενικός Γραμματέας της Πανελλήνιας Ναυτικής Ομοσπονδίας κ. Γιάννης Χαλάς.

Σημειώνει ακόμη ότι «δυστυχώς, η άλλοτε μεγάλη Ελληνική εμπορική ναυτιλία των 4.000 πλοίων με Ελληνική σημαία στη δεκαετία του ’70 και με 120.000 ναυτικούς, σήμερα αποτελεί ιστορική ανάμνηση και μόνο, μια και τα 2/3 της ελληνόκτητης ναυτιλίας μας βρίσκονται με σημαίες ευκαιρίας, ενώ ο αριθμός των Ελλήνων ναυτεργατών έχει συρρικνωθεί δραματικά σε βαθμό που να μην υπερβαίνει τις 15.000».
Ο κ. Χαλάς τονίζει επιπλέον ότι η ανεργία στις τάξεις των ναυτικών υπερβαίνει το 50% του ενεργού δυναμικού, αλλά και όσοι εργάζονται, έχουν υποστεί και εξακολουθούν να υφίστανται τα τελευταία πέντε χρόνια μεγάλες μειώσεις στο εισόδημά τους, ενώ δραματικές είναι οι περικοπές των συντάξεων και η κατεδάφιση, στην μνημονιακή Ελλάδα, των κοινωνικοασφαλιστικών παροχών και γενικότερα του κοινωνικού κράτους.
Επίσης ο Γενικός Γραμματέας της ΠΝΟ λέει ότι το 80% και πλέον του παγκόσμιου εμπορίου διεξάγεται δια θαλάσσης, πράγμα που σημαίνει ότι χωρίς τη ναυτιλία η μεταφορά προϊόντων θα ήταν αδύνατη.
Και συμπληρώνει: «Ατμομηχανή και κινητήρια δύναμη της ναυτιλίας μας είναι οι συνάδελφοι ναυτεργάτες, οι οποίοι κάτω από ιδιαίτερα δυσχερείς και επικίνδυνες συνθήκες, μακριά από την οικογένειά τους και βιώνοντας την καθημερινή αποξένωση, επιτελούν ένα έργο, που τους έχει καταξιώσει στη συνείδηση όλων σε παγκόσμιο επίπεδο. Όπλα τους είναι το ελληνικό φιλότιμο, αρετή που είναι συνυφασμένη με την ιδιοσυγκρασία του Έλληνα γενικά, η σκληρή δουλειά που είναι αποτέλεσμα να θέλει να είναι πρώτος στην εργασία του, ο μεγάλος βαθμός υπευθυνότητας απέναντι στον εργοδότη του και στην κοινωνία γενικότερα και η εκπαίδευσή του, που βεβαίως πρέπει να αναβαθμίζεται συνεχώς και να προσαρμόζεται στις εκάστοτε απαιτήσεις».
Απευθυνόμενος στο υπουργείο Ναυτιλίας αναφέρει ότι αυτό που χρειάζεται η Ναυτιλία μας είναι η υιοθέτηση μιας ναυτιλιακής πολιτικής στο επίκεντρο της οποίας θα βρίσκεται ο έλληνας ναυτεργάτης υπενθυμίζοντας μια φράση που ακούγεται συχνά, ότι ελληνική εμπορική ναυτιλία χωρίς έλληνες ναυτεργάτες –αξιωματικούς και κατώτερα πληρώματα –δεν μπορεί να υπάρξει.
Τέλος, προσυπογράφει, όπως λέει, την κατάληξη του μηνύματος του Γενικού Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, κ. Μπαν Κι-Μουν, ότι «η ναυτική βιομηχανία είναι κεντρικής σημασίας για δισεκατομμύρια ανθρώπους και εξαρτάται από τους ναυτικούς. Χωρίς αυτούς, το διεθνές εμπόριο θα σταματούσε. Στην Ημέρα του Ναυτικού, ζητώ από όλους να αναγνωρίσουν το έργο των ναυτικών, που με σιωπηλή αφοσίωση, κρατούν σε κίνηση τα γρανάζια του κόσμου».