Ασκήσεις στρατηγικού ρεαλισμού και αποτελεσματικότητας καλούνται να επιλύσουν τα όργανα και τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, εν μέσω καλοκαιριού, το οποίο (και) για λόγους τακτικής, ο Αλ. Τσίπρας έχει χαρακτηρίσει προεκλογικό.
Το αντεικείμενο του προβληματισμού είναι διπλό, τόσο ως προς τους στόχους όσο και ως προς τους χρόνους.
Ετσι, βασική προτεραιότητα της ηγετικής ομάδας, η οποία καταβάλλει προσπάθεια να πείσει και το σύνολο του κομματικού δυναμικού, είναι οι χειρισμοί που θα αποτρέψουν την επίτευξη μίας προεδρικής πλειοψηφίας από την κυβέρνηση.
Όπως εκτιμούν και παραδέχονται στον ΣΥΡΙΖΑ, κάτι τέτοιο, έστω και αν θα ήταν πολιτικά στρεβλό, θα έδινε στον κυεβρνητικό συνασπισμό μία ανάσα και μία παράταση ζωής.
Στο πλαίσιο και στην λογική αυτή, τα ηγετικά κλιμάκια του ΣΥΡΙΖΑ εξετάζουν κατά βάση τους τρόπους με τους οποίους θα ανοίξουν διαύλους επικοινωνίας με τους ανεξάρτητους βουλευτές, την ΔΗΜΑΡ και δευετερευόντως με τους εναπομείναντες Ανεξάρτητους Ελληνες.
Υπό το πρίσμα αυτό εξετάζονται τα σημερινά δεδομένα των κοινοβουλευτικών συσχετισμών, προκειμένου να διαμορφωθεί ένα ενιαίο μέτωπο κατ’ αρχάς στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να μην υπάρξουν οι «διαρροές» από την μειοψηφία που θα επαρκούσε για να αποτρέψει μία εκλογή προέδρου της Δημοκρατίας.
Χαρακτηριστικές περιπτώσεις που αναφέρονται από στελέχη της αξιωματικής αντιπολίτευσης είναι αυτές των ανεξάρτητων βουλευτών Οδ. Βουδούρη, Π. Μουτσινά. Θ. Παραστατίδη, κ.ά. Λένε με αυτές τις αφορμές συνεργάτες του κ. Τσίπρα, ότι «δεν είναι δυνατόν ένα τμήμα του ΣΥΡΙΖΑ να επιτίθεται μετωπικά στον Βουδούρη και την ίδια στιγμή να θεωρεί δεδομένο ότι η ψήφος του στην προεδρική εκλογή θα είναι αρνητική».
Και όπως προσθέτουν, χρειάζεται μία σαφής και συγκεκριμένη τακτική προσέγγισης με αυτά τα κοινοβουλευτικά στελέχη, με έναν πολύ συγκεκριμένο στόχο: την αποτροπή προσχώρησης κάποιων από τους ανεξάρτητους σε μία «προεδρική πλειοψηφία».
Με αυτό το σκεπτικό, αλλά και με το βλέμμα στραμμένο στην στρατηγική συμμαχιών τους επόμενους μήνες, μία τριμελής επιτροπή (Κ. Πουλάκης, Αλ,. Καλύβης, Χριστ. Παπαδόπουλος) ετοιμάζει ένα εισηγητικό κείμενο προς την Γραμματεία του κόμματος, η οποία αναμένεται να συνεδριάσει την Τετάρτη, προκειμένου να προετοιμάσει την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής το επόμενο Σαββατοκύριακο. Αντικείμενο αυτής της συνεδρίασης, σύμφωνα τουλάχιστον με τις επιθυμίες και τους σχεδιασμούς της ηγεσίας, είναι να συζητηθούν και να ληφθούν αποφάσεις επί πρακτικών ζητημάτων και να αποφευχθεί μία εφ’ όλης της ύλης ιδεολογικού χαρακτήρα αναζήτηση.
Στο πεδίο αυτό ξεκινά και η δεύτερη φάση προβληματισμού στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία αφορά τις στρατηγικές συμμαχιών εν όψει εθνικών εκλογών.
Εκεί, οι διαθέσεις αρχίζουν να φαίνονται καθαρά:
– οι μεν προερχόμενοι από το ΠαΣοΚ (Αλ. Μητρόπουλος, Ι. Μιχελογιαννάκης, Κ. Τσουκαλάς, Π. Κουρουμπλής, Κ. Χρυσόγονος, κ.ά.), ζητούν υπέρβαση των στενών ορίων του «παλαιού ΣΥΡΙΖΑ» και διεύρυνση του φάσματος υπό το οποίο θα εξεταστούν οι επιδιώξεις εν όψει εκλογών.
– οι δε εκπρόσωποι της Αριστερής Πλατφόρμας, ήδη τοποθετούνται κατά της σοσιαλδημοκρατικής διεύρυνσης και της συνομιλίας με χώρους και πρόσωπα στα δεξιά του ΣΥΡΙΖΑ. Χαρακτηριστική σε αυτό το πλαίσιο είναι η πρόσφατη αρθρογραφία του στελέχους της Αριστερής Πλατφόρμας, Αντ. Νταβανέλου, ο οποίος σε κείμενο που ανήρτησε στο iskra.gr τονίζει μεταξύ των άλλων ότι «η κυβέρνηση της Αριστεράς δεν είναι δυνατόν να ταυτίζεται με μια κυβέρνηση «εθνικής σωτηρίας» γενικώς, ενώ πολύ περισσότερο δεν είναι δυνατόν να συγχέεται με μια κυβέρνηση εθνικής ενότητας, υπό οποιοδήποτε πρόσχημα».
Κατά τον κ. Νταβανέλο, «ασφαλώς μια κυβέρνηση της Αριστεράς θα λειτουργήσει ως κυβέρνηση «σωτηρίας» -ως κυβέρνηση διεξόδου από την κρίση- αλλά με κριτήριο τις ανάγκες και τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και των λαϊκών δυνάμεων. Ο παράγοντας αυτός απαγορεύει ακόμα και τις σκέψεις για «ευρύτερες» πολιτικές συμμαχίες, για συγχύσεις μεταξύ της κυβέρνησης της Αριστεράς και μιας «πληθυντικής» συγκυβέρνησης -στην πραγματικότητα κυβέρνησης εθνικής ενότητας- ανοιχτής σε όλους, με εξαίρεση «τη ΧΑ και τη σαμαρική Δεξιά«».
Στην κριτική του τοποθέτηση, ο κ. Νταβανέλος επισημαίνει ότι «το τελευταίο διάστημα, στην ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζονται επικίνδυνες παλινωδίες στην κατεύθυνση αυτή: Οι συχνές αναφορές σε μια κάποια «πατριωτική συμμαχία», η έκκληση στον ΣΕΒ (!) για μια κάποια «κοινωνική συμφωνία», οι εύκολες υποσχέσεις στους «αποπάνω» (είτε πρόκειται για το φτηνό ρεύμα στις βιομηχανίες είτε για τα γήπεδα των «τίγρεων» της διαπλοκής…) την ώρα που παρουσιάζεται μια τάση εξαέρωσης των δεσμεύσεων απέναντι στους «αποκάτω» (με μοναδική εξαίρεση την αναφορά στον κατώτατο μισθό…)».
Ετσι, στα προεόρτια της συνεδρίασης της ΚΕ το επόμενο Σαββατοκύραικο, ο κ. Νταβανέλος εκφράζει την άποψη ότι «μια τέτοια στροφή του ΣΥΡΙΖΑ προς το κοινωνικό και πολιτικό «κέντρο» όχι μόνο δεν ξεμπλοκάρει το πολιτικό σκηνικό, όχι μόνο δεν οδηγεί σε εγγυημένη εκλογική νίκη, αλλά θα έχει αποσυσπειρωτικές συνέπειες και πιθανότατα με ραγδαίο ρυθμό».
