Η δημοσιογράφος Μαρία Ρεζάν (1921-2004) άφησε το δικό της αποτύπωμα τη δεκαετία του ΄80 και την εκπομπή «Μια ώρα έτσι χωρίς πρόγραμμα» στο πρώτο πρόγραμμα της Ελληνικής Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ).

Το 2015 μια αναμνηστική σειρά γραμματοσήμων των ΕΛΤΑ εκδίδεται με την μορφή της για τα 100 χρόνια από την ίδρυση της ΕΣΗΕΑ.

Ο καθηγητής Θανάσης Διαμαντόπουλος θα πει: « Ήταν μια ελεύθερη φωνή. Ίσως γι αυτό η εκπομπή της ενοχλούσε και είχε κοπεί και από τη Ν.Δ. και από το ΠαΣοΚ».

Σε μια συνέντευξή της (Wikipedia) με τον Μάνο Χατζιδάκι τον είχε ρωτήσει: Σκεφθήκατε ποτέ να διαλυθεί η ΕΡΤ και να ξεκινήσει από την αρχή; Και ο Χατζιδάκις είχε απαντήσει: Θα το εισηγούμην αλλά δεν μπορείς να μη δώσεις στον κόσμο, στην κυβέρνηση και στην αντιπολίτευση εκείνο για το οποίο διαμαρτύρεται.

Σύζυγος του Α. Ιωσήφ, υπουργού επί Κυβερνήσεως Πλαστήρα, είχε πει ότι όταν αυτός παραιτήθηκε για να μην υπογράψει το διάταγμα για την εκτέλεση του Μπελογιάννη, ο κόσμος περνούσε κάτω από το σπίτι τους και φώναζε: «Γεια σου τσίφτη Ιωσήφ».

Το 1985 το περιοδικό «ΕΝΑ» της δίνει την ευκαιρία να γράψει μια κασέτα με τον ίδιο τίτλο της εκπομπής της και να κάνει έναν απολογισμό της πρώτης πενταετίας διακυβέρνησης της χώρας από το ΠαΣοΚ.

Μερικά χαρακτηριστικά αποσπάσματα καταγράφονται εδώ. Με τη χαρακτηριστική βραχνή φωνή της ξεκινάει την αφήγησή της: Με τη χαρά που φέρνει η ελπίδα, οι σύντροφοι του ΠαΣοΚ το 1981, μετά τη νίκη στις εκλογές χαιρεντιόντουσαν με μιαν ευχή: Καλή Αλλαγή. Ο Λεωνίδας Κύρκος, ο οποίος δεν είχε εκλεγεί βουλευτής εκείνη τη χρονιά δήλωνε: Ο λαός ανέβασε το ανάστημά του. Ανέπνευσε.

Ο Ανδρέας Παπανδρέου: Ο λαός περιμένει το προσωπικό μας ήθος και την ειλικρίνειά μας. Δεν έχουμε το δικαίωμα να τον απογοητεύσουμε.

Η Βουλή ψηφίζει ομόφωνα ψήφο στα 18. Ο Μένιος Κουτσόγιωργας καταργεί Γενικούς Διευθυντές και συμβούλια που είναι η αιτία της γραφειοκρατίας και της ρουσφετολογίας. Ο Παρασκευάς Αυγερινός υπόσχεται τέλος στα ράντζα και στα φακελάκια.

Το 1982 μια νέα λέξη προστίθεται στο λεξιλόγιό μας. «Δέσμη» Τη χρησιμοποιεί ο Πρωθυπουργός για τα νέα οικονομικά μέτρα που θα πάρει. Και «στενωπός», στην οποία βρίσκεται η χώρα με τα μεγάλα οικονομικά προβλήματα.

Ο Απόστολος Λάζαρης, αφεντικό της οικονομίας, υπόσχεται άφθονο και φτηνό χρήμα και καλεί τους επενδυτές να εκτελέσουν το επενδυτικό τους καθήκον. Ο Μανώλης Δρετάκης αρχίζει τον αγώνα εναντίον των φορο-φυγάδων.
Η μπύρα από 20 δρχ. πάει στις 30. Οι λογαριασμοί της ΔΕΗ φουσκώνουν. Ο Χαρίλαος Φλωράκης μιλάει για ηγεμονιστική πολιτική του ΠΑΣΟΚ. Ο Ανδρέας στο Σπόρτινγκ: Έχουμε την θετική ανοχή του λαού και δεν έχουμε κανένα λόγο να δείχνουμε εκδικητές.

Το καλοκαίρι του ΄82 ο ανασχηματισμός βαφτίζεται αναδόμηση.

Το 1983 ο Πρωθυπουργός διαπιστώνει πολλές εκκρεμότητες και δυσλειτουργίες.

Το 82 το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου πληρωμών φαίνεται έφτασε τα 20 δισ. δραχμές, το διπλάσιο από το 81.

Χρειάζονται 3,5 δισεκατομμύρια για τις υπερωρίες των δημοσίων υπαλλήλων. Η Ολυμπιακή έχει παθητικό 2,5δισ. δραχμές.

Αναγγέλλονται αυξήσεις 12% στη ΔΕΗ, 15% στον ΟΤΕ, οι εφημερίδες από 20 δρχ. πάνε στις 30 ενώ στο Καζίνο της Ρόδου τις γιορτές παίχτηκαν πάνω από1,5 δισ. δραχμές.

Η δραχμή κατολισθαίνει έναντι του δολαρίου και τον Ιανουάριο θα την πουν με τ΄όνομά της: Υποτίμηση. Το δολάριο θα σπάσει το φράγμα των 100 δραχμών. Ο Α. Παπανδρέου θα παραδεχθεί: Υποτιμήσαμε τη δραχμή αποφασιστικά, αλλά πιστεύουμε ότι τη μάχη αυτή θα την κερδίσουμε.

Ο κ.Κουλουριάνος αναγγέλλει αυξήσεις 4,2% για τους μισθωτούς και ο Γερ. Αρσένης υπόσχεται αύξηση των επενδύσεων 20% και μάλιστα λέει ότι σε 2 μήνες θα εγκρίνονται όλες οι επενδυτικές προτάσεις. Οι επενδυτές σιωπούν. Ο καφές στις 468 δρχ., το αρνί ξεπέρασε τις 450.

Ξεσπάει ο καυγάς για τις αμερικανικές βάσεις ενώ διαδηλωτές φωνάζουν στο Πεδίον του Άρεως « Έξω οι βάσεις». Η συμφωνία υπογράφεται, ο Αβέρωφ την ψηφίζει για να μη φύγουν οι βάσεις, ο Χαρ. Φλωράκης δεν την ψηφίζει επειδή οι βάσεις δεν φεύγουν. Οι τοίχοι της Αθήνας γεμίζουν από το σύνθημα «Ο αγώνας τώρα δικαιώνεται».

Το 1983 ψηφίζεται ο νόμος για την ισότητα των 2 φύλων. Προκηρύσσεται διαγωνισμός για 1552 θέσεις στο Υπουργείο Οικονομικών, παρουσιάζονται 50.000 υποψήφιοι.

Ο Μένιος Κουτσόγιωργας ανακάλυψε τον ιδεώδη τρόπο για προσλήψεις στο Δημόσιο. Μόρια. Από την Ευρωπαϊκή Ένωση τους πρώτους μήνες του ΄83 έχουμε πάρει 4 δισ. Την ΕΟΚ πολλοί εμίσησαν, τα δισεκατομμύρια ουδείς.

Ο Πρωθυπουργός, μπροστά σε ένα πολυπληθές ακροατήριο που παραληρεί γιορτάζοντας τα 2 χρόνια διακυβέρνησης ΠαΣοΚ φωνάζει: Πατάμε γερά.

Η σούπερ έχει από 50 πάει στις 57 δρχ. το μαύρο ψωμί από τις 43 στις 51, το δολάριο πάει για τις 111 κι όλο αναγγέλλονται συμφωνίες μαμούθ 1δισ. δολαρίων και μάλιστα με τη Λιβύη όπου οι Έλληνες θα χτίσουν χιλιάδες σπίτια.

Οι βιομήχανοι ανησυχούν και λένε στον Πρωθυπουργό ότι κλίμα αβεβαιότητας επικρατεί στις παραγωγικές τάξεις και διαμαρτύρονται για τον διωγμό του επιχειρηματικού κόσμου από τα μέσα ενημέρωσης. Στη ΔΕΗ και στην ΠΥΡΚΑΛ το βαλς των παχαίων αμοιβών φτάνει στα όρια του σκανδάλου.

Ο κ. Τσοχατζόπουλος δηλώνει πως σε όλες τις αναθέσεις στα δημόσια έργα τον πρώτο ρόλο θα έχει από εδώ και πέρα ο λαός.

Στο Υπουργείο Προεδρίας ο Απόστολος Λάζαρης προσπαθεί να συμμαζέψει σιωπηρά τα μόρια του Κουστόγιωργα.

Έμειναν απ’ έξω νέοι με διπλώματα και ντοκτορά. Την 1η Σεπτεμβρίου αρχηγός της Ν.Δ. ο Κων. Μητσοτάκης. Εφιάλτη θα τον πει ο Παπανδρέου σε μια στιγμή σπάνιας έκρηξης.

Στις 9 Μαρτίου οι φιλικές προς το ΠαΣοΚ εφημερίδες γράφουν τους 10 λόγους για τους οποίους πρέπει να ψηφισθεί για Πρόεδρος της Δημοκρατίας ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Από το ΄82 ο Ανδρέας είχε πει ότι δεν υπάρχει καλύτερος Πρόεδρος της Δημοκρατίας από τον Κων. Καραμανλή. Αργά τη νύχτα η κυβέρνηση θα αλλάξει άποψη. Ο κοσμάκης που του είχαν υποσχεθεί καλύτερες μέρες για αφορολόγητες συντάξεις για μετρό για..για.. ξαφνικά τσακ του κόβουν την ΑΤΑ, τσακ ανεβάζουνε το ηλεκτρικό….

Ο Χαρίλαος Φλωράκης σε μια ανεπίσημη επίσκεψη στον Πρωθυπουργό τον ρωτάει τι θα κάνει με την ΕΟΚ. Ο Ανδρέας του απαντάει ότι η Ελλάδα θα προβάλλει βέτο για την είσοδο της Ισπανίας και της Πορτογαλίας για να ακούσει λίγες ημέρες αργότερα τον κ. Πάγκαλο στη Βουλή να λέει ότι είσοδος αυτών των δύο χωρών αποτελεί ιστορική μέρα για την Κοινότητα.

Έτσι ήταν πάντα;