Οι ραγδαίες εξελίξεις των τελευταίων ωρών με την πρωτοβουλία της κυβέρνησης να ψηφίσει άρον άρον το Ασφαλιστικό και το Φορολογικό μέσα στο Σαββατοκύριακο για να έχει τους νόμους στη βαλίτσα του ο κ. Τσακαλώτος στο Εurogroup της Δευτέρας δείχνουν ξεκάθαρα ότι ο κ. Τσίπρας θα κάνει ό,τι του ζητήσουν για να μείνει όσο το δυνατόν περισσότερο στην εξουσία.
Και 5,4 δισ. ευρώ μέτρα θα ψηφίσει και την «κάβα» των μέτρων ύψους 3,6 δισ. ευρώ θα περάσει και ό,τι ζητήσει το ΔΝΤ είναι διατεθειμένος να δεχθεί. Γι’ αυτό άλλωστε και η Κομισιόν, που θέλει να βοηθήσει την κυβέρνηση ώστε να μην υπάρξουν νέα παρατράγουδα εν όψει του βρετανικού δημοψηφίσματος, προσπαθεί να βάλει στη συζήτηση του Eurogroup για την ολοκλήρωση της αξιολόγησης της ελληνικής οικονομίας και τη διαπραγμάτευση για το χρέος.
Μια κίνηση που θα δώσει τη δυνατότητα στον κ. Τσίπρα και στον κ. Καμμένο να «πουλήσουν» στην εσωτερική κοινή γνώμη αλλά και στις κοινοβουλευτικές τους ομάδες ότι η υπερψήφιση των μέτρων ύψους 9 δισ. ευρώ για τα επόμενα τρία χρόνια μπορεί να είναι επώδυνη, είναι όμως δικαιολογημένη αφού θα ανάψει το «πράσινο φως» για τη δραστική ελάφρυνση του χρέους της χώρας, απελευθερώνοντας κονδύλια που θα πήγαιναν στην εξυπηρέτηση του χρέους για την ανάπτυξη της χώρας.
Ασφαλώς, εδώ που έχουν έρθει τα πράγματα, μετά τη δεκαεξάμηνη καταστροφική διακυβέρνηση Τσίπρα που ανέβασε σχεδόν επτά φορές το κόστος εξόδου της χώρας στις αγορές (σε σχέση με το 1,3 δισ. ευρώ του e-mail Χαρδούβελη), μια επίτευξη συμφωνίας με τους δανειστές, ακόμη και με αφάνταστη καθυστέρηση, αποτελεί θετική εξέλιξη.
Αρκεί η κυβέρνηση της Αριστεροδεξιάς να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων, να σηκώσει επιτέλους τα μανίκια και να κυβερνήσει με σοβαρότητα. Εφαρμόζοντας μεθοδικά μέχρι κεραίας τις μεταρρυθμίσεις και τις περικοπές που θα έχει ψηφίσει. Ακριβώς όπως έκαναν η Ιρλανδία, η Πορτογαλία και η Κύπρος.
Στην αντίθετη περίπτωση, αν ο κ. Τσίπρας δεν υιοθετήσει πολιτικά τα μέτρα που θα ψηφίσει και αν το πάνω χέρι στην κυβέρνηση εξακολουθήσουν να έχουν κάποιοι ιδεοληπτικοί θαυμαστές του ακτιβισμού, του Τσάβες και του κρατισμού, η χώρα θα πέσει πάλι σε τοίχο.
Θα βρεθεί για μία ακόμη φορά –έπειτα από έξι χρόνια αιματηρών θυσιών –μπροστά σε ανεφάρμοστες μεταρρυθμίσεις και σε νέα πολιτικά αδιέξοδα που, αντί να φέρουν την ανάπτυξη και την έξοδο στις διεθνείς αγορές, θα την οδηγήσουν και πάλι είτε σε νέα μνημόνια είτε στη δραχμή.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
