Η Ελλάδα υπάρχει ξανά. Και γράφει ιστορία.

Πέντε χρόνια μετά την έναρξη της καταστροφής και σχεδόν τρία χρόνια από τότε που η επαναδιαπραγμάτευση προδόθηκε από τη Ν.Δ. για να ακολουθηθεί, στον αντίποδα, η οδός της τυφλής υποταγής, η κυβέρνηση Τσίπρα κάνει τώρα, για πρώτη φορά, τη μεγάλη εθνική προσπάθεια εκ μέρους όλων των Ελληνων, βρίσκοντας όλο και πιο πολλούς, όλο και πιο ισχυρούς συμμάχους διεθνώς.

Μέσα σε λίγες μόνον ημέρες, η νέα κυβέρνηση δημιούργησε μία νέα πραγματικότητα τη σημασία της οποίας, αν είχαν μυαλό, θα αναγνώριζαν ακόμα και οι μέχρι χθες αντίπαλοί της, αφού η μάχη δεν είναι κομματική, ούτε παραταξιακή, αλλά απολύτως εθνική…

Φυσικά, τώρα περιμένουμε το επόμενο βήμα, εκείνο του Βερολίνου.

Οι Γερμανοί δεν πρόκειται να κάνουν πίσω όχι εκατοστό, αλλά ούτε χιλιοστό.

Οπότε, η νέα κυβέρνηση πρέπει να κινείται με στρατηγική και τακτική η οποία θα βασίζεται σε αυτό το δεδομένο.

Ειδικά από τη στιγμή που η ελληνική πλευρά δεν αμφισβητεί μόνον το ελληνικό πρόγραμμα, αλλά, ουσιαστικά, τη συνολική κατεύθυνση της Ευρώπης, επιχειρώντας να διαμορφώσει μάλιστα και ισχυρές συμμαχίες προς αυτή την κατεύθυνση.

Ετσι, η μάχη, κάθε άλλο παρά εύκολη θα είναι, παρά το γεγονός ότι η διεθνής απήχηση ήταν πολύ ευνοική για την Ελλάδα που, για πρώτη φορά, όχι μόνον κινήθηκε, αλλά κινήθηκε με ταχύτητα και αποφασιστικότητα.

Η Ελλάδα όμως δεν έχει περιθώριο να κάνει πίσω – και, ευτυχώς, όπως όλα δείχνουν, δεν θα κάνει.

Μακάρι να καταλάβουν τα λάθη τους εκεί στο Βερολίνο και, επιτέλους, μια νέα γραμμή πλεύσης να ξεκινήσει για την Ευρώπη.

Αν όμως δεν τα καταλάβουν, πράγμα που είναι μακράν το πιο πιθανό, τώρα πια, εκείνοι είναι που θα πρέπει να απολογηθούν κι όχι εμείς. Εκείνους κοιτούν όλοι.

Αυτή είναι η τεράστια αλλαγή που έφερε ο Τσίπρας και που θα στοιχειώνει, από εδώ και στο εξής, τη γερμανική πολιτική…