Ο πολιτικός κύκλος κάθε κυβέρνησης αρχίζει να κλείνει όταν οι σωστές κινήσεις της βγαίνουν τελικά λάθος –όταν πιάνει χρυσό και γίνεται χώμα. Το τελευταίο εξάμηνο η κυβέρνηση έχει καταφέρει να βγάζει λαγούς από το καπέλο και να μεταμορφώνονται σε… βατράχους.
Καταρχήν ο ανασχηματισμός: έγινε για να της δώσει ανάσες μετά την ήττα των ευρωεκλογών αλλά αποδείχτηκε αυτογκόλ. Η έξοδος υπουργών που έσπαζαν αβγά και τα έβαζαν με συμφέροντα και η είσοδος «παραθυράτων» λαϊκοδεξιών που ζητούσαν να ακολουθηθεί πολιτική «πάρε, κόσμε» –α λα ΣΥΡΙΖΑ –εμφάνισαν μια κυβέρνηση στα πρόθυρα σχιζοφρένειας. Οι μεταρρυθμίσεις που θα έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες έγιναν αίφνης μέτρα που παίρνονταν υπό την πίεση της κακιάς τρόικας: η κυβέρνηση έδειξε να προσχωρεί στις λαϊκίστικες θέσεις της αντιπολίτευσης.
Οταν πατάς σε δυο βάρκες είναι εύκολο να βρεθείς στο νερό. Ο ΕΝΦΙΑ, ένας ελαφρύτερος φόρος (για τους 9 στους 10 Ελληνες) σε σχέση με το χαράτσι της ΔΕΗ, θεωρήθηκε από τους πολίτες άδικος λόγω της γκάφας του υπουργείου Οικονομικών να αντιμετωπίσει –πριν από την κατακραυγή και τις διορθώσεις –εκατοντάδες χιλιάδες ακίνητα μικρής αξίας σαν βίλες.
Ακολούθησαν επικοινωνιακά λάθη και αστοχίες με αποκορύφωμα τις 100 δόσεις!
Μια απίστευτα θετική ρύθμιση που επεκτείνει την αποπληρωμή ενός ληξιπρόθεσμου χρέους για οκτώ ολόκληρα χρόνια έφτασε να εμφανίζεται ως δώρο-άδωρο.
Το χειρότερο στρατηγικό λάθος της κυβέρνησης ήταν ότι καθησύχασε την κοινή γνώμη. Τα πρωτογενή πλεονάσματα, η οικονομική ανάπτυξη και η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές έπεισαν τον πολίτη ότι η πιθανότητα να πέσει και πάλι η χώρα στα βράχια έχει αποκλειστεί. Η κυβέρνηση έπεσε θύμα της επιτυχίας της ότι η Ελλάδα επιστρέφει στην κανονικότητα. «Αφού δεν κινδυνεύουμε πλέον με χρεοκοπία γιατί δεν δοκιμάζουμε τον ΣΥΡΙΖΑ. Και τους φόρους θα κόψει και παροχές 11,3 δισ. θα δώσει» σκέφτηκε ο μέσος πολίτης μετά τις εξαγγελίες Τσίπρα στη ΔΕΘ.
Ετσι η ψαλίδα των δημοσκοπήσεων άνοιξε και οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος έχουν πλέον μόλις δύο μήνες μπροστά τους για να την κλείσουν και να βρουν 180 βουλευτές για την εκλογή Προέδρου.
Αλλά η κυβέρνηση πρέπει να σκεφτεί διαφορετικά: αντί να υπόσχεται καλύτερες μέρες, οφείλει να αναδείξει τις δυσκολίες που εξακολουθούν να υπάρχουν ως την έξοδο από την κρίση αλλά και τον ολοένα πιο δύσκολο διεθνή περίγυρο που έχει να αντιμετωπίσει η χώρα.
Αυτό είναι άλλωστε το μοναδικό ισχυρό χαρτί που της έχει απομείνει σε σχέση με την αντιπολίτευση: η εμπειρία της και η δυνατότητα να χειρίζεται δύσκολες καταστάσεις.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
