Δημόσιο εναντίον Δημοσίου

Ο Πίτερ Λονγκ είναι ένας πολύ σημαντικός παράγοντας στον χώρο του τουρισμού παγκοσμίως: είναι διευθύνων σύμβουλος του κορυφαίου ταξιδιωτικού οργανισμού TUI. Την περασμένη εβδομάδα βρέθηκε στην Αθήνα με αφορμή το συνέδριο του ΣΕΤΕ και επισκέφθηκε τον κ. Αντώνη Σαμαρά, στο Μέγαρο Μαξίμου. Η TUI εφέτος έφερε στην Ελλάδα 2 εκατομμύρια τουρίστες, δηλαδή έναν στους δέκα τουρίστες που επισκέφθηκαν τη χώρα. Αρα είναι καλός «πελάτης» και ως εκ τούτου ο Πρωθυπουργός είχε κάθε λόγο να συναντηθεί μαζί του. Μάλιστα, ο Πίτερ Λονγκ δεσμεύθηκε ότι το 2015 θα φέρει 10% περισσότερους τουρίστες, δηλαδή 2,2 εκατομμύρια!

Στην ομιλία του και στις δηλώσεις του τόνισε τη σημασία που έχει για την ανάπτυξη του τουρισμού η βελτίωση συγκεκριμένων υποδομών, όπως είναι, μεταξύ άλλων, τα περιφερειακά αεροδρόμια. Μάλιστα είπε πως «είναι θετικό για την TUI το γεγονός ότι υπάρχει διεθνές ενδιαφέρον για τα περιφερειακά αεροδρόμια». Και πράγματι είναι έντονο. Γιατί όμως το ενδιαφέρον αυτό δεν έχει μετουσιωθεί σε έργα; Η απάντηση χάνεται στις δαιδαλώδεις διαδικασίες και διαδρομές του δημόσιου τομέα, ο οποίος παρά τις «μεταρρυθμίσεις» δεν αλλάζει με τίποτε.

Οι προσφορές για τα περιφερειακά αεροδρόμια έχουν κατατεθεί στο ΤΑΙΠΕΔ, πλην όμως παραμένουν κλειστές γιατί το Ταμείο δεν έχει συμβούλους να τις αξιολογήσουν. Και δεν έχει συμβούλους επειδή έχουν λήξει οι συμβάσεις τους και δεν μπορεί να τις ανανεώσει. Ο νόμος λέει ότι οι συμβάσεις δεν παρατείνονται και το ΤΑΙΠΕΔ δεν έχει δυνατότητα να πάρει νέους συμβούλους. Αυτό πρέπει να γίνει μέσω της Αρχής Δημοσίων Συμβάσεων, η οποία έχει τους δικούς της ρυθμούς.

Η περίπτωση με τα περιφερειακά αεροδρόμια είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα που το Δημόσιο στην προσπάθειά του να προσελκύσει επενδύσεις σκοντάφτει πάνω στον ίδιο του τον εαυτό. Το ίδιο συμβαίνει π.χ. με την επένδυση στην Κασσιόπη της Κέρκυρας, όπου για να προχωρήσει ο επενδυτής πρέπει να μετακινηθεί μια βάση του Πολεμικού Ναυτικού, για την οποία, ενώ έχει συμφωνήσει το υπουργείο Αμυνας, διαφωνεί η Περιφέρεια, υποστηρίζοντας ότι επηρεάζει την άμυνα του νησιού!

Ετσι όμως δεν γίνεται δουλειά. Με τέτοιες διαδικασίες η χώρα δεν μπορεί να προσελκύσει επενδύσεις και να αξιοποιήσει τη βαριά της βιομηχανία, τον τουρισμό. Σε έκτακτες καταστάσεις, απαιτείται έκτακτη αντιμετώπιση. Δηλαδή πρακτικές ανάλογες με αυτές των Ολυμπιακών Αγώνων, με διαφάνεια, αλλά απλές και γρήγορες διαδικασίες. Οση καλή διάθεση και αν έχουν ο Πίτερ Λονγκ και ο κάθε επενδυτής που βλέπει ευκαιρίες στην Ελλάδα, γιατί να μπλέξουν και να μην πάνε κάπου αλλού να επενδύσουν τα χρήματά τους;