Κακά τα ψέματα: ακόμα και μέσα στην ίδια την κυβέρνηση ελάχιστοι είναι πλέον εκείνοι που διατηρούν ακόμα αμφιβολίες για το αν έχει ή όχι ολοκληρωθεί ο κύκλος της – και πάντως, όλοι οι υπόλοιποι είναι σίγουροι ότι το τέλος της έχει ουσιαστικά ήδη επέλθει.

Εκείνο που απασχολεί τώρα τους πάντες όχι μόνον εντός αλλά και τους εκτός Ελλάδας ενδιαφερομένους, είναι ένα: τι θα γίνει μετά. Αυτό ρωτούν και σε αυτό επιχειρούν να δώσουν απαντήσεις.

Όμως, ειδικά έπειτα από τα γεγονότα αυτών των ημερών, το τι θα γίνει μετά, εξαρτάται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το πώς θα πολιτευθεί η σημερινή κυβέρνηση: θα θελήσει να βοηθήσει στην ομαλή μετάβαση στην όποια επόμενη ημέρα, ή θα «τα στυλώσει» και θα κάνει ότι μπορεί για να διώξει πιο πέρα το αναπόφευκτο;

Αν πράξει το πρώτο, θα δείξει ότι έχει τη σοφία να ανήκει σε εκείνους τους, λίγους είναι η αλήθεια, που ξέρουν πότε και πώς πρέπει να φεύγουν. Και θα βοηθήσει και τον εαυτό της και τη χώρα, υπό την έννοια ότι το πολιτικό αδιέξοδο θα βρει και ταχύτερη και καλύτερη λύση – μπορεί λ.χ. να μην απαιτηθούν εκλογές για τον πρόεδρο της Δημοκρατίας αλλά να υπάρξει μια ευρύτερη εθνική συνεννόηση, προδήλως αδύνατη με την παρουσία των κ.κ. Σαμαρά και Βενιζέλου και ορισμένων κομβικών στελεχών της παρούσας κυβέρνησης.

Οι πιθανότητες να γίνει κάτι τέτοιο είναι, παρά τα όσα συνέβησαν, μικρές. Το πιο πιθανό ενδεχόμενο είναι να φτάσουμε σε εκλογές σε πολύ μεγάλη πολιτική ένταση για το θέμα του προέδρου, όπου εκεί η ήττα της κυβέρνησης είναι βέβαιη, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι είναι δυνατόν να πει κανείς τι ακριβώς θα ακολουθήσει μετά.

Υπάρχει πάντοτε όμως και ένα πολύ χειρότερο ενδεχόμενο: αυτή η ένταση να πυροδοτήσει εκ νέου κινήσεις όπως αυτή με την… «εκδίωξη» του ΔΝΤ, που, ως διεθνής πολιτική συμπεριφορά μόνον με το δημοψήφισμα του Γιώργου Παπανδρέου μπορεί να συγκριθεί και πιθανότατα να επιφέρει, τελικά, και τα αντίστοιχα αποτελέσματα στην εσωτερική πολιτική σκηνή. Αραγε, το θέλουν αυτό οι κυβερνώντες;

Πρέπει να διδαχθούν από τα γεγονότα τόσο εκείνης της περιόδου, που τους έφερε ουσιαστικά στην εξουσία, όσο και από τα όσα συνέβησαν τώρα, μετά το τελευταίο και καθοριστικό ταξίδι Σαμαρά στο Βερολίνο – από ένα τέτοιο ακριβώς ταξίδι άρχισε και η πορεία πτώσης του Γιώργου Παπανδρέου.

Πρέπει να διδαχθούν και πρέπει να βοηθήσουν και τους εαυτούς τους και, κυρίως, την έρημη χώρα…