Ζήτω το ελληνικό θαύμα!

Χρειάστηκε να περάσουν μερικές δεκαετίες για να αντιληφθώ πραγματικά τι είναι αυτό που ονομάζεται «ελληνικό θαύμα».

Είναι η δυνατότητα μιας χώρας όπως η Ελλάδα να επιβιώνει και να λειτουργεί (έστω και στοιχειωδώς) σε συνθήκες γενικευμένης κοινωνικής παράνοιας υπό τις οποίες κανονικά δεν μπορούσε να επιζήσει ούτε μικρομάγαζο!..

Δεν είναι μόνο η πλήρης αποσύνδεση των δικαιωμάτων από τις υποχρεώσεις που δυσκολεύει τη συμβίωση διαφορετικών κοινωνικών ομάδων –ως γνωστόν, ο σωστός Ελληνας έχει όλα τα δικαιώματα για πάρτη του και καμία υποχρέωση απέναντι στους άλλους…

Ούτε η έλλειψη αυτογνωσίας και μέτρου στην πρόσληψη της πραγματικότητας. Ενας γενικευμένος «προσωπικός αμοραλισμός», δηλαδή, που καταλήγει σε ακύρωση της πραγματικότητας –«τα πράγματα είναι μόνο όπως θέλω να τα βλέπω ή όπως με συμφέρει να τα βλέπω».

Είναι κυρίως η παράνοια που έχει επικρατήσει –που πάντα υπήρχε, για να είμαι ειλικρινής, αλλά τώρα με την κρίση γενικεύτηκε.

Διαβάζω ότι, σύμφωνα με κοινή έρευνα του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και του Διεθνούς Πανεπιστημίου της Ελλάδας, το 72,5% των Ελλήνων πιστεύει ότι η κρίση της ελληνικής οικονομίας ήταν προσχεδιασμένη από διάφορα εξωθεσμικά κέντρα («Καθημερινή», 18 Ιουλίου).

Προσέξτε το εύρημα. Τρεις στους τέσσερις Ελληνες πιστεύουν:

Πρώτον, ότι οι οικονομικές κρίσεις δεν είναι το αποτέλεσμα μιας αντικειμενικής δυσλειτουργίας της οικονομίας αλλά μπορεί να προκύψουν ως αποτέλεσμα προσχεδιασμού.

Δεύτερον, ότι ο προσχεδιασμός των οικονομικών κρίσεων μπορεί να διεκπεραιωθεί από διάφορα «εξωθεσμικά κέντρα» –ό, τι κι αν σημαίνει ο όρος για τον καθέναν…

Τρίτον, ότι αυτά τα «εξωθεσμικά κέντρα» (όποια κι αν είναι) είχαν κάποιον συγκεκριμένο λόγο να βάλουν στο στόχαστρο ειδικά την Ελλάδα. Τη ζήλευαν; Την εποφθαλμιούσαν; Τη μισούσαν; Αγνωστο.

Πάμε λοιπόν να ξαναδούμε το σενάριο.

Κάποια στιγμή κάποια «εξωθεσμικά κέντρα» έβαλαν την Ελλάδα να αυξάνει μέσα σε μία πενταετία συνεχώς τις δημόσιες δαπάνες, να διογκώνει το δημόσιο χρέος, να χάνει σε ανταγωνιστικότητα και να διευρύνει το έλλειμμα του ισοζυγίου πληρωμών.

Ποιοι το πέτυχαν αυτό; Αγνωστο. Με ποιες μεθόδους; Ποιες διαδικασίες; Για ποια επιδίωξη; Αγνωστα και αυτά.

Ετσι πάντως τα «εξωθεσμικά κέντρα» όχι μόνο επέβαλαν μια ραγδαία επιδείνωση της οικονομικής κατάστασης αλλά εμπόδισαν τις ελληνικές κυβερνήσεις να το καταλάβουν και να αντιδράσουν.

Με άλλα λόγια, τα «εξωθεσμικά κέντρα» έδιωξαν την Ελλάδα από τις αγορές φωνάζοντας «λεφτά υπάρχουν!».

Στη συνέχεια (και αφού χρεοκόπησαν τη χώρα…) αυτά ή κάποια άλλα «εξωθεσμικά κέντρα» έστειλαν στην Ελλάδα 240 δισ. με το πιο προνομιακό επιτόκιο της υφηλίου για να μη χρεοκοπήσει.

Υποθέτω ότι για έναν στοιχειωδώς νοήμονα άνθρωπο το σενάριο αυτό δεν μπορεί να έχει καμία υπόσταση και καμία λογική. Είναι για γέλια. Κάτι όμως που δεν εμποδίζει τρεις στους τέσσερις Ελληνες να το πιστεύουν.

Ξέρετε γιατί; Οχι επειδή οι άνθρωποι αυτοί δεν είναι νοήμονες. Αλλά επειδή δεν αντέχουν να κοιταχτούν στον καθρέφτη. Επειδή δεν μπορούν να βάλουν τον εαυτό τους στη φωτογραφία των ευθυνών.

Δεν λείπει η νοημοσύνη. Λείπει η αυτογνωσία.

Ετσι φταίνε τα «εξωθεσμικά κέντρα» που συνωμότησαν εναντίον της Ελλαδας, οι Αμερικανοί που δεν είχαν άλλη δουλειά να κάνουν μετά που έριξαν τους Δίδυμους Πύργους, ίσως και ο Σημίτης επειδή είναι «εβραϊκής καταγωγής» –όπως πιστεύει το 61%!..

Ε, λοιπόν, είναι θαύμα που αυτή η χώρα υπάρχει ακόμη.