Η υπόθεση Μπαλτάκου έχει αναλυθεί πολλαπλώς σε ό,τι αφορά τις ευθύνες του Πρωθυπουργού, αφού πλάι του βρισκόταν ένας άνθρωπος που διαπραγματευόταν με τους νεοναζιστές!
Ομως στην ίδια υπόθεση έχει τεράστιο ενδιαφέρον και η αδικαιολόγητη αντίδραση του ΣΥΡΙΖΑ, γιατί αποκαλύπτει τη βαθιά συντηρητικότητα αυτού του κομματικού χώρου, αφού κατ’ ουσία υποστηρίζει σταθερά την εφαρμογή των νόμων με πολιτικά κριτήρια, κάτι που γινόταν συχνά στο κοινωνικό μοντέλο της πρώην Σοβιετικής Ενωσης και είχε καυτηριαστεί σφοδρά από τον Χέρμπερτ Μαρκούζε («Σοβιετικός Μαρξισμός»).
Τι εννοώ; Ο γνωστός βουλευτής της Χρυσής Αυγής που είχε κάνει τη βιντεοσκόπηση του πρώην γραμματέα του Υπουργικού Συμβουλίου είχε διαπράξει το έγκλημα του άρθρου 370Α του ΠK (και το επιχείρημα περί πολιτικής δίωξης δεν ευσταθεί καθόλου, αφού η δικαστική εξουσία έχει αξιολογήσει ότι υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής για την ύπαρξη εγκληματικής οργάνωσης). Επομένως ένα τέτοιο βίντεο συνιστούσε ένα παράνομο αποδεικτικό μέσο –άρθρο 177 του ΚΠΔ –και δεν μπορούσε να χρησιμοποιηθεί πουθενά και υπό αυτή την έννοια ήταν ορθή η άμεση αντίδραση της Εισαγγελέως του Αρείου Πάγου.
Ποια ήταν η προσέγγιση της αξιωματικής αντιπολίτευσης; Κατ’ αρχάς μίλησε για «καιροσκοπισμό» και μετά υποστήριξε ουσιαστικά ότι θα έπρεπε να επικρατήσει η πλήρης ανομία και να κυκλοφορήσει ελεύθερα όλο το παράνομο οπτικοακουστικό υλικό (αν υπήρχε βεβαίως και άλλο, όπως διέδιδε υποκριτικά η Χρυσή Αυγή). Επομένως, ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε –μέσω της υπόθεσης αυτής –να διαμορφώσει ένα ευνοϊκό για αυτόν πολιτικό κλίμα, εν όψει των επερχόμενων εκλογών, και δεν τον ενδιέφερε ουδόλως η νομιμότητα!
Το συμπέρασμα; Η αξιωματική αντιπολίτευση -που θέλει να κυβερνήσει –πρέπει να αντιληφθεί ότι σε μια δυτική δημοκρατία οι νόμοι πρέπει να εφαρμόζονται, όπως έλεγε και ο Κάφκα στη «Δίκη», όχι γιατί είναι πάντοτε καλοί, αλλά γιατί διαφορετικά θα οδηγούμασταν ταχέως στο κοινωνικό χάος!
Ο κ. Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής του ΑΠΘ.

ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ