Καθαρές κουβέντες

Πολύ φοβούμαι ότι φθάσαμε στο σημείο που η δημοκρατία μας χρειάζεται καθαρές και ανυπόκριτες κουβέντες.

Ερώτημα πρώτον. Γιατί διώκεται η Χρυσή Αυγή; Επειδή είναι ναζιστές ή επειδή είναι εγκληματίες;

Ερώτημα δεύτερον. Γιατί εξοργίζει η συνομιλία του Μπαλτάκου με τον Κασιδιάρη; Επειδή συζητούν δύο ακροδεξιοί ή επειδή ο γραμματέας του Υπουργικού Συμβούλιο πιάνει κουβεντούλα με έναν υπόδικο;

Αν δεν απαντήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα με απόλυτη σαφήνεια δεν πρόκειται να βρούμε άκρη.

Και η δική μου απάντηση είναι εξαιρετικά απλή: η Χρυσή Αυγή είναι εγκληματική οργάνωση και ένα κυβερνητικό στέλεχος δεν επιτρέπεται να νταραβερίζεται με εγκληματίες. Τελεία. Παράγραφος.

Ουδόλως ενδιαφέρει αν κάποιοι πιστεύουν στον Χίτλερ ή στον Στάλιν. Ουδόλως αφορά αν κάποιος είναι αντικομμουνιστής ή αντιφασίστας. Ουδόλως απασχολεί αν η Ακροδεξιά σιχαίνεται την Ακροαριστερά και το αντίστροφο.

Η δημοκρατία τούς ανέχεται όλους: και τους φίλους του Μιχαλολιάκου και τους υποστηρικτές του Κουφοντίνα και τους θαυμαστές του Βελουχιώτη και τους νοσταλγούς του Μεταξά.

Υπό μία προϋπόθεση: ότι δεν εγκληματούν. Αν το κάνουν, «στην μπουζού!» –που λέει και η Ζαρούλια…

Το λέω αυτό για να εξηγήσω ότι η δημοκρατία δεν είναι κάποιο ιδεολογικό σωματείο που ελέγχει όποιον φρονεί διαφορετικά. Δεν έχει επίσημη ιδεολογία –ευτυχώς…

Είναι ένα πολίτευμα που επιτρέπει και ενθαρρύνει την έκφραση όλων των απόψεων, των ιδεολογιών, των φρονημάτων, των επιδιώξεων, των ευαισθησιών, αρκεί αυτό να γίνεται στο πλαίσιο που παρέχουν το Σύνταγμα και οι νόμοι.

Μέσα στο πλαίσιο αυτό δεν είμαστε όλοι ίδιοι αλλά είμαστε όλοι ίσοι.

Κανείς δεν διαθέτει υπέρτερη νομιμοποίηση λόγω αριστερών ή δεξιών πεποιθήσεων. Κανείς δεν εκφράζει το δημόσιο συμφέρον και το κοινό καλό αυθεντικότερα από κάποιον άλλον. Κανείς δεν έχει δίκιο ή άδικο επειδή είναι δεξιός ή αριστερός.

Αλλά όλοι κρινόμαστε μέσα από τις διαδικασίες που η ίδια δημοκρατία προσφέρει –πάντως όχι από τις σκοπιμότητες του ενός ή του άλλου αντιπάλου ή ανταγωνιστή…

Μόνο το πλαίσιο αυτό επιτρέπει να συμβιώνουμε και να επιβιώνουμε.

Διαφορετικά η χώρα θα μετατραπεί σε ένα απέραντο Φαρ Ουέστ, όπου οι δεξιοί θα κυνηγούν τους αριστερούς και οι αριστεροί θα καθαρίζουν τους δεξιούς.

Κάτι δηλαδή που το έχουμε ήδη ζήσει και ονομάζεται «Εμφύλιος»…