Οι άλλοι Ολυμπιακοί

Η ΕΠΑΡΚΕΣΤΑΤΗ τηλεοπτική κάλυψη των Χειμερινών Ολυμπιακών Αγώνων στο Σότσι της Ρωσίας μας έδωσε πλήρη και εντυπωσιακή εικόνα και εξέλιξη ενός παγκόσμιου αθλητικού θεσμού χρονικής πορείας 9 δεκαετιών. Στις δύο όψεις της διοργάνωσης, την αγωνιστική και αυτήν του θεάματος –στην οποία η Ρωσία έδωσε το άπαν της τεχνολογίας. Παράλληλα πρώτευσε και στην πλευρά των διακρίσεων με σύνολο 33 μεταλλίων, από τα οποία τα 13 χρυσά. Σε σύγκριση όμως με την ανθρωποδεξαμενή (πληθυσμό) και τη γεωγραφική έκταση η Σκανδιναβία, με προεξάρχουσα τη Νορβηγία και κοντά τη Σουηδία και τη Φινλανδία, υπερέχει εμφανέστατα με σύνολο τα 46 μετάλλια (16 χρυσά). Εντύπωση προκαλεί η Ολλανδία (24), καθώς δεν δίνει την όψη μιας χώρας με χιονοσκέπαστα βουνά και παγετώνες. Η μοναδική χώρα των Βαλκανίων είναι η Κροατία με ένα αργυρό μετάλλιο. Η ελληνική συμμετοχή θα λέγαμε ότι ήταν ευπρόσωπη και με προοπτικές, παρά τις εξ αντικειμένου δυσχέρειες.

***

Η ΑΜΕΡΙΚΗ είχε μεγάλο ποσοστό διακρίσεων (ΗΠΑ και Καναδάς) με μικρή διαφορά στη συγκομιδή μεταλλίων απέναντι στην πρωτοπορία Ρωσίας και Νορβηγίας. Ενα πολύ ενδιαφέρον στοιχείο αφορά στο ότι ο ρόλος χωρών με μικρό πληθυσμό ήταν κατά περίπτωση πρωταγωνιστικός και πέραν των τριών της Σκανδιναβίας (π.χ. Ελβετία, Αυστρία), για λόγους γεωγραφικής υφής. Η Γερμανία είχε διακριτή συμμετοχή αλλά οι στόχοι της, ως σύνολο, δεν επετεύχθησαν.

***

Η ΑΣΙΑ έστειλε ευκρινές μήνυμα ανόδου με τις αποστολές της Κίνας, της Κορέας και της Ιαπωνίας. Σημασία στην αγωνιστική αξιολόγηση των Ολυμπιακών αυτών ότι έλαβαν μέρος 88 χώρες και ενώ το ποσοστό αυτών που είχαν θέσεις βάθρου ήταν κοντά στο 30%. Σε αντίθεση με τη σύγκριση στους θερινούς, όπου ποσοστιαία ο αριθμός των κρατών που κατέκτησαν μετάλλια ήταν μεγαλύτερος. Εν πάση περιπτώσει ένα υπολογίσιμο στοιχείο στην όλη ταυτότητα των αγώνων στο Σότσι είναι και η συμμετοχή αθλητών και αθλητριών από χώρες όπου το χιόνι και ο πάγος δεν είναι στοιχεία έντονης παρουσίας. Από τις Παρθένους Νήσους της Καραϊβικής, το Μαρόκο, την Τζαμάικα μέχρι την Πολυνησία του Ειρηνικού και το Πακιστάν. Κάθε περίπτωση έχει την ιδιοτυπία της. Ως επίμετρο –και πρόθεση ενός επόμενου κειμένου –η κοινή γνώση περί χειμερινών Αγώνων στην καλύτερη των περιπτώσεων παραπέμπει στους Πρώτους Χειμερινούς Αγώνες στο περιλάλητο Σαμονί της Γαλλίας στις αρχές του 1924. Οι ρίζες όμως πάνε πιο βαθιά στον χρόνο στους «Ατυπους» Ολυμπιακούς στις αρχές του 20ού αιώνα (1901) ως Αγώνες του Βορρά με λίκνο τη Στοκχόλμη.