Οι μαξιμαλιστικές απαιτήσεις της τρόικας, και ιδιαιτέρως του ΔΝΤ, οδήγησαν τον Οκτώβριο του 2012 στη λήψη περισσότερων μέτρων απ’ όσα χρειάζονταν για τη δημοσιονομική εξυγίανση, με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός υπέρογκου πρωτογενούς πλεονάσματος. Αντί για ισοσκελισμένο προϋπολογισμό που προέβλεπε το σχέδιο για το 2013, μας προέκυψε πλεόνασμα κοντά στα 2 δισ. ευρώ. Ωστόσο, οι υπερβολικοί φόροι και οι περικοπές δαπανών καταβαράθρωσαν την οικονομική δραστηριότητα, καταδίκασαν την οικονομία σε βαθιά ύφεση και εκτίναξαν την ανεργία στα ύψη.
Παρ’ όλα αυτά, το ΔΝΤ εξακολουθεί να τηρεί την ίδια μαξιμαλιστική στάση σε όλα τα θέματα: στο χρηματοδοτικό κενό, το οποίο υπολογίζει υψηλότερα από κάθε άλλον, στην εξέλιξη του χρέους, που θεωρεί ότι μόνο με κούρεμα μπορεί να καταστεί βιώσιμο, και πρόσφατα στις κεφαλαιακές ανάγκες των τραπεζών, τις οποίες υπολογίζει τριπλάσιες απ’ ό,τι η Τράπεζα της Ελλάδος.
Μόνο που στην περίπτωση των τραπεζών κριτής του ΔΝΤ, που έχει βαρύνουσα θέση στην τρόικα, δεν είναι το ίδιο το ΔΝΤ. Ενώ στις υπόλοιπες περιπτώσεις το Ταμείο επιμένει πεισματικά στην εφαρμογή του σχεδίου του, στέλνοντας κάθε τόσο τους ελεγκτές του να τσεκάρουν την πρόοδο και απειλώντας με αποχώρηση αν η χώρα δεν ικανοποιήσει όλες τις απαιτήσεις του, στην περίπτωση των τραπεζών δεν «παίζει μπάλα» μόνο του: υπάρχουν και οι επενδυτές.
Και όπως δείχνουν τα πράγματα, οι απαιτήσεις του θα ξεπεραστούν από την αγορά. Αν οι επενδυτές κρίνουν ότι τα στοιχεία της Τράπεζα της Ελλάδος είναι ρεαλιστικά, θα βάλουν τα λεφτά τους στις αυξήσεις κεφαλαίου που προωθούν οι τράπεζες. Σε διαφορετική περίπτωση, θα τους γυρίσουν την πλάτη. Και, όπως φαίνεται, οι επενδυτές είναι έτοιμοι να βάλουν το χέρι στην τσέπη.
Υπό το πρίσμα αυτό, η επιστροφή της Ελλάδας στις αγορές ομολόγων για την άντληση έστω ενός συμβολικού ποσού έχει μεγάλη σημασία για την απαγκίστρωση της χώρας από τις υπερβολικές απαιτήσεις των πιστωτών, οι οποίοι συμπεριφέρονται σαν να κατέχουν την αλήθεια. Και οι αγορές σήμερα προεξοφλούν την ανάκαμψη της χώρας.
Διότι, παρακολουθώντας κανείς τα τεκταινόμενα στις διαπραγματεύσεις με την τρόικα, θα περίμενε ότι οι αποδόσεις των ελληνικών ομολόγων και τα spreads θα κινούνταν ανοδικά. Συμβαίνει, όμως, το αντίθετο. Οι αποδόσεις και τα spreads υποχωρούν σε επίπεδα χαμηλότερα από αυτά που οδήγησαν την Ελλάδα στην αγκαλιά του ΔΝΤ το 2010, έχοντας επιστρέψει στα επίπεδα του 2009.
Εχει φτάσει, λοιπόν, η ώρα η κυβέρνηση να επιχειρήσει την έξοδο στις αγορές.
gpapai@dolnet.gr
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
