H επίσκεψη του Γερμανού προέδρου στη χώρα μας και ιδιαίτερα η απότιση φόρου τιμής, έστω και καθυστερημένα ,σε ένα τόπο μαρτυρίου, τις Λιγγιάδες που ξεκλήρισαν κυριολεκτικά οι ναζί, έχει ένα ιδιαίτερο συμβολισμό.

Είναι μια ηθική αναγνώριση των τεράστιων θυσιών και της κτηνώδους βίας που υπέστησαν οι Έλληνες στο Β’ παγκόσμιο πόλεμο από την γερμανική κατοχή. Είναι επίσης μια ειλικρινής παραδοχή ότι η σημερινή γερμανική ηγεσία έχει απόλυτη συναίσθηση των εγκλημάτων που διέπραξε το ναζιστικό καθεστώς.

Ο Γερμανός πρόεδρος δεν θα δώσει προφανώς λύση στο εκκρεμές θέμα των γερμανικών αποζημιώσεων, δεν έχει άλλωστε την αρμοδιότητα να το κάνει. Η στάση του όμως βοηθά να ξεπεραστούν τα ρήγματα και οι προκαταλήψεις που βαραίνουν τις σχέσεις των δυο χωρών. Η Ευρώπη, θέλουμε να ελπίζουμε δεν μπορεί να ξαναζήσει τη φρίκη του ναζισμού. Άλλωστε η οικοδόμηση της ενιαίας Ευρώπης, είχε ως αφετηρία την αντίληψη, τη λογική της συνεργασίας και της ειρηνικής συμβίωσης .

Η Ευρώπη, είναι, πρέπει να είναι, το κοινό σπίτι όλων των πολιτών της, ανεξάρτητα από εθνικότητες, πολιτικές διαφορές και βάρη του παρελθόντος. Η ειρηνική συνύπαρξη, η αλληλεγγύη και ο κοινός πολιτισμός μας είναι οι πυλώνες που θα βοηθήσουν να ξεπεράσουμε προκαταλήψεις και διαφορές και να βρούμε αυτά που μας ενώνουν.

Η δυσφορία και οι αντιδράσεις που προκαλούν σήμερα στους Έλληνες αλλά και σε άλλες χώρες που υφίστανται σκληρές οικονομικές πολιτικές δεν μπορεί να μας οδηγούν σε ακραίες αντιλήψεις που αναπαράγουν στερεότυπα και προκαταλήψεις του παρελθόντος. Όπως οφείλουν και οι χώρες που ηγεμονεύουν σήμερα στην Ευρώπη, όπως η Γερμανία, να αφήσουν στην άκρη τις δικές τους εμμονές και προκαταλήψεις και να επενδύσουν περισσότερο στην κοινή μας πορεία, στο κοινό μας συμφέρον όπως τα είχαν οραματιστεί οι πρωτεργάτες της ένωσης και λιγότερο στα στενά εθνικά τους συμφέροντα.

ΤΟ ΒΗΜΑ