Αυτό επειδή, αν περιμέναμε από το Ταμείο του, θα είχε πεθάνει πριν την ώρα του: ποτέ δεν υπήρχε θέση στο νοσοκομείο, ποτέ δεν ήταν διαθέσιμοι οι χειρουργοί… Τι σχέση έχει αυτό με την υπερφορολόγηση των ακινήτων;
Επιβεβαιώνει ότι οι Ελληνες δεν ήταν τρελοί που επένδυαν το μέλλον τους στην αγορά γης και σπιτιών, αγαθών για τα οποία τώρα καλούνται να πληρώσουν τα μαλλιά της κεφαλής τους.
Εκείνες οι αγορές ήταν ένα είδος αποταμίευσης για τις δύσκολες ώρες καθώς το κράτος δεν είχε προβλέψει για τις δομές (εν προκειμένω στο θέμα της Υγείας) που θα τους εξυπηρετούσαν και θα τους προστάτευαν στην ανάγκη. Εμείς τότε κάτι είχαμε να πουλήσουμε για να αντεπεξέλθουμε. Οι γονατισμένες από την υπερφορολόγηση γενιές του μέλλοντος δεν θα έχουν τίποτε. Εκτός αν ως τότε το σύστημα Υγείας και όλα τα άλλα συστήματα που συστηματικά πάσχουν έχουν αποκτήσει την αξιοπιστία που δεν είχαν όλα αυτά τα χρόνια.
