Αλήθεια ποιός τελικά ωφελήθηκε από την «αποκάλυψη» πως η Κική Δημουλά εμφορείται από ρατσιστικά αισθήματα;
Και, ακόμη χειρότερα, ποιός θα παρηγορήσει μια καλή «δημοσιογράφο» που ενώ περίμενε να ακούσει «κάτι ωραίο και αξέχαστο από τα χείλη πνευματικών ανθρώπων» άκουσε όσα η ίδια νόμιζε πως άκουσε; Η απάντηση είναι μία: ωφελήθηκε η ΧΑ (είδαμε πως η ίδια ερμήνευσε το γεγονός) και ακριβώς γι αυτό πρέπει, όταν έλθει εν τη βασιλεία της, να ανταμείψει τη «δημοσιογράφο» με «κάτι ωραίο και αξέχαστο».
Ως τότε και μέχρι να έρθει αυτή η ώρα, μήπως η ΕΣΗΕΑ θα πρέπει, με βάση τη δημοσιογραφική δεοντολογία και ηθική που (υποτίθεται) πρεσβεύει, να συγκρίνει τα λεγόμενα της ποιήτριας (βλ. σχετικά «Τα Νέα») με όσα έγραψε η βαρήκοος «δημοσιογράφος» και να πράξει τα δέοντα; Όχι, βέβαια, για να προστατεύσει την ποιήτρια, αλλά για να δείξει πως το επάγγελμα του δημοσιογράφου δεν είναι πια και τόσο ευτελισμένο.
