Η Πόλα Μπρόντουελ και ο Ντέιβιντ Πετρέους. Η συγγραφέας και ο στρατηγός. Η σαραντάρα κούκλα και ο εξηντάρης αρχηγός της CIA. Αμφότεροι κατέληξαν στο ίδιο κρεβάτι. Ένα εξωσυζυγικό κέρατο που επί 24ώρου βάσεως φυτρώνει στα κούτελα εκατομμυρίων ανδρών και γυναικών ανά την υφήλιο. Εμένα καθόλου δεν με νοιάζει. Σε ποιον η Πόλα θα το δώσει και σε ποια ο κάθε Ντέιβιντ θα το ακουμπήσει. Δικαίωμά τους.

Αν είναι δυνατόν ο κάθε στοιχειωδώς νοήμων άνθρωπος σ’ αυτή την πλάση να απασχολεί το μυαλό του με το μόριο της όποιας Πόλας και με το εργαλείο του κάθε Ντέιβιντ. Σάμπως εγώ είμαι ο τυχερός που θα κοιμηθώ με την Πόλα; Δηλαδή μιλάμε για τον απόλυτο σουρεαλισμό. Για κάτι που όχι μόνο ακυρώνει τις διαστημικές πτήσεις των Αμερικανών και τους περιπάτους στο φεγγάρι, αλλά κάνει κάτι ακόμα χειρότερο: Προσγειώνει αυτή την κοινωνία στα έγκατα του Μεσαίωνα.

Γιατί οι εξωσυζυγικές σχέσεις θεωρούνται πλέον το πιο διαδεδομένο και συνηθισμένο σπορ. Γιατί το σεξ το γαργαλιστικό το ύψιστο, το μοναδικό, το υπέρτατο αγαθό. Που πριμοδοτείται από την αμερικανική Show Business, τα τηλεοπτικά κανάλια, από την διαφήμιση, από τα πάσης φύσεως έντυπα και από την πορνοβιομηχανία. Τα σύμβολα του σεξ εκλαμβάνονται ως τα ακατανίκητα εφαλτήρια που εκτοξεύουν την υπερκατανάλωση και τα υπερκέρδη των πολυεθνικών μέχρι τον ουρανό.

Τσίχλες, αυτοκίνητα, αλκοόλ, απορρυπαντικά, σώβρακα, βρακιά, κολόνιες μέχρι πίτσες, καφέδες και ψωμιά επενδύονται με πάσης φύσεως σεξουαλικά σύμβολα εντελώς φαντασιακά. Με απλά λόγια το παγκόσμιο καπιταλιστικό σύστημα, με οδηγό τις ΗΠΑ, αποταμιεύει καθημερινά έναν ωκεανό λεφτά από δισεκατομμύρια στερημένα αρσενικά και θηλυκά.

Αν κοντά σ’ αυτό τοποθετήσεις την αχαλίνωτη βία που προβάλλονται από άπειρες κινηματογραφικές υπερπαραγωγές, τότε η υποκρισία λαμβάνει διαστάσεις μιας ασυγκράτητης και αθεράπευτης επιδημίας.

Έτσι ο κόσμος που ζούμε μοιάζει με γελοιογραφία. Οπου στο ένα άκρο αναπαριστώνται πάσης φύσεως διαστροφές. Συνοδευόμενες από αποκεφαλισμούς και διαμελισμούς ανιθρώπινων οργάνων. Και όπου στο άλλο άκρο είναι αποτυπωμένη η εικόνα μιας εκκλησίας. Αν και εντελώς αντίθετα και εχθρικά μεταξύ τους, στην πραγματικότητα για τον κόσμο που ζούμε, που τον συντηρούμε και πολλοί εξ ημών και υμών ευγνωμονούμε, αυτά τα δύο ετερόκλητα «στοιχεία» συγκροτούν συγκοινωνούντα δοχεία. Το ένα χέρι νίβει το άλλο και τα δύο μαζί το ίδιο σύστημα.

Έτσι εξηγείται γιατί τα ίχνη σπέρματος στα εσώρουχα της Μόνικας Λιουίνσκι γκρέμισαν τον Μπιλ Κλίντον. Και έτσι για ένα πήδημα αναγκάστηκε ο Ντέιβιντ Πετρέους να παραιτηθεί από την CIA. Τουτέστιν. No problem η ανεργία. No problem τα φέρετρα νεκρών αμερικανών φαντάρων από τις εισβολές των Αμερικανών. No problem με τα θύματα τυφώνων και πλημμυρών. No problem που τα νήπια λαμβάνουν διαρκώς εικόνες αχαλίνωτης βίας και διεστραμμένης πορνογραφίας. Το μεγάλο πρόβλημα για το σύστημα – και των Media – είναι το μόριο της Πόλας, το εργαλείο του Ντέιβιντ και το σπέρμα του Κλίντον. Ξέρετε γιατί; Επειδή η σκανδαλοθηρία έχει εξελιχθεί σε συστημική πορνογραφία. Ως εκ τούτου, το παγκόσμιο σύστημα σε μέγεθος κλειδαρότρυπας.

Η νόνα μου τό ‘λέγε αλλιώς. Εδώ παιδάκι μου ο κόσμος καίγεται και το τέτοιο χτενίζεται…