Πολύτιμο το ντοκυμαντέρ της «Μηχανής του χρόνου» που προβλήθηκε το περασμένο Σάββατο. Κυρίως διαφωτιστικό. Γιατί όσα κι αν γράφονται ή λέγονται για τα τούρκικα σίριαλ τελικά το πρόβλημα δεν είναι ούτε η αισθητική τους αλλά ούτε και το αποτέλεσμα της ποιοτικής σύγκρισής τους με τις ελληνικές σειρές. Αυτά είναι πασατέμπος για την όρεξη μπροστά στην προπαγάνδα αλλά και την αλλοίωση των ιστορικών γεγονότων που επιχειρεί η τούρκικη μυθοπλασία.
Αναλογιστείτε για παράδειγμα τι αίσθηση αφήνει κάθε βράδυ στις 21.00 στον ΑΝΤ1, η εικόνα του Σουλεϊμάν. Ενας άντρας ο οποίος προβάλλεται ακριβοδίκαιος, απαράμιλλος και καρπερός εραστής, στοργικός πατέρας, τιμητής του έρωτα και της οικογένειας, γενναιόδωρος άρχοντας και γενναίος πολεμιστής. Αμ, δε! Ο Σουλεϊμάν, τον οποίο αρκετές μεγαλοαστές τηλεθεάτριες, σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες αποκαλούν χαϊδευτικά, «Σούλη», ήταν ένας από τους μεγαλύτερους σφαγείς του ελληνικού πληθυσμού.
Αγκαζέ με τον πειρατή Μπαρμπαρόσα κατάσφαξαν τους κατοίκους των ελληνικών νησιών, πραγματοποίησαν άγρια παιδομαζώματα και λεηλάτησαν τα ελληνικά εδάφη με πρωτοφανή αγριότητα. Οσοι παρακολούθησαν την εκπομπή του Χρήστου Βασιλόπουλου και της ομάδας του θα διαπίστωσαν τα παραπάνω και πολύ περισσότερα και θα κατάλαβαν τη διαφορά μεταξύ σίριαλ και αλήθειας. Ωραία είναι να παρακολουθείς μία σειρά η οποία σε μεταφέρει σε ένα σκηνικό παρόμοιο με αυτό των παραμυθιών, με χαρέμια και σουλτάνους, με χλιδή και περιπέτεια. Αυτός άλλωστε είναι και ένας από τους σκοπούς της μυθοπλασίας. Οταν όμως στήνεις μία «κωμωδία» για να κρύψεις ένα μεγάλο δράμα ή χρησιμοποιείς το σενάριο για να διαστρεβλώσεις την ιστορική αλήθεια τότε δεν είναι απλή υπόθεση. Και όταν στο σπίτι του «κρεμασμένου» ο Σουλεϊμάν ο κατακτητής γίνεται Σούλης ο καρδιοκατακτητής, τότε το «χάσαμε το μυαλό πατριώτη».
