Η μεταναστευτική πολιτική είναι πολύ σοβαρό θέμα για να γίνεται αντικείμενο προεκλογικής εκμετάλλευσης.
Οταν η ΝΔ ψήφισε την τροπολογία Χρυσοχοΐδη, το έπραξε για να δημιουργηθεί μεν ένα θεσμικό πλαίσιο κατάλληλο για την αντιμετώπιση του ζητήματος, αρνήθηκε όμως να δεσμευθεί τόσο για τον αριθμό των κέντρων όσο φυσικά και για τη χωροθέτησή τους, αξιώνοντας αντιθέτως ότι δεν θα υπάρξει οποιαδήποτε προεκλογική χωροθέτηση. Η θέση αυτή είναι απολύτως εύλογη αφού δεν έχει νόημα η αποσπασματική διαχείριση ενός τόσο σύνθετου φαινομένου όπως η παράνομη μετανάστευση. Διότι αυτονοήτως τίθενται ερωτήματα: Πόσα κέντρα, για συνολικά πόσους κρατουμένους, για πόσο χρονικό διάστημα κράτησης, με ποιο κόστος λειτουργίας και με ποια γεωγραφική κατανομή. Αλλο το ζήτημα αν η απόφαση είναι για 50 κέντρα, άλλο αν είναι για δύο. Αλλο αν αφορούν χίλιους μετανάστες, άλλο αν αφορούν 50.000.
Αρα καθίσταται προφανές ότι ο σχεδιασμός όχι απλώς είναι αποσπασματικός, όχι δεν αντιμετωπίζει το μεταναστευτικό πρόβλημα, αλλά το μόνο που υπηρετεί είναι οι προεκλογικές σκοπιμότητες. Υπάρχει όμως και ένα δεύτερο ζήτημα, ειδικά για την Αμυγδαλέζα: τα containers αποτελούν περιουσία του υπουργείου Μεταφορών και συγκεκριμένα της Υπηρεσίας Αποκατάστασης Σεισμοπλήκτων, έχουν δε αγοραστεί για να χρησιμοποιηθούν ως έκτακτα καταλύματα σε περιπτώσεις θεομηνιών (σεισμών, πλημμυρών κτλ.). Πώς είναι δυνατόν να χρησιμοποιηθούν ως καταλύματα παρανόμων μεταναστών; Αν επέλθει η θεομηνία, τι θα κάνει η Πολιτεία εκείνη την ώρα; Θα τρέχει να βρει άλλα καταλύματα; Θα τρέχει μέσα στον χαμό να εκκενώσει τα ήδη υπάρχοντα από τους μετανάστες; Γι’ αυτό και ο υφυπουργός κ. Ι. Μαγκριώτης σε σχετική επιστολή του προς το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη έθεσε ως προϋπόθεση για την παραχώρησή τους τη διάθεση πιστώσεως 6 εκατ. ευρώ για την αγορά νέων. Προϋπόθεση που φυσικά ως σήμερα δεν έχει εκπληρωθεί.
Αρα αυθαιρέτως το υπουργείο Προστασίας του Πολίτη θέλει να χρησιμοποιήσει τους συγκεκριμένους οικίσκους; Και πώς παρακάμπτεται η βούληση τόσο του υφυπουργού, με την προϋπόθεση που έθεσε, όσο και η δική μου άρνηση, που είναι κατηγορηματική;
Τέλος, γιατί άραγε επελέγη ο Δήμος Αχαρνών; Με 50% ανεργία, με τεράστια εγκληματικότητα, με προβλήματα συνοχής, με το στρατόπεδο Καποτά να αποτελεί εστία εγκληματικότητας. Δηλαδή, σε μια περιοχή τόσο πιεσμένη, οικονομικά και κοινωνικά, η Πολιτεία, αντί να την υποστηρίζει να αναβαθμιστεί, έρχεται να προσθέσει ένα περαιτέρω βάρος;
Αυτοί είναι οι λόγοι που με κάνουν να λέω «όχι» για την Αμυγδαλέζα. Αλλά είναι και ένα παράδειγμα για να προβληματιστούν οι οπαδοί της συγκυβέρνησης.
Ο κ. Μάκης Βορίδης είναι υπουργός Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, υποψήφιος βουλευτής ΝΔ στην Περιφέρεια Αττικής.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
