Ο Ρόμνι πραγματικά δεν ενδιαφέρεται

Αν είσαι φτωχός Αμερικανός πολίτης, ο Μιτ Ρόμνι έχει ένα μήνυμα για σένα: δεν καταλαβαίνει τον πόνο σου. Στις αρχές της εβδομάδας, ο κ. Ρόμνι είπε σε έναν έκπληκτο δημοσιογράφο του CNN που του έπαιρνε συνέντευξη ότι «δεν ενδιαφέρεται για τον φτωχό Αμερικάνο, γιατί γι’ αυτους έχουμε έναν μηχανισμό ασφαλείας».

Αντιμέτωπος με την κριτική, ο υποψήφιος για το προεδρικό χρίσμα των Ρεπουμπλικανών ισχυρίστηκε πως δεν εννοούσε αυτό που πίστεψαν πολλοί, αλλά τα λόγια του παρερμηνεύτηκαν. Ωστόσο, εννοούσε αυτό που ειπε καθότι πριν μερικές μέρες ο ίδιος ο κ. Ρόμνι ειχε αρνηθεί πως τα προγράμματα φροντίδας των φτωχών στα οποία σήμερα αναφέρεται παρείχαν κάποια σημαντική βοήθεια σε αυτή τη κατηγορία πληθυσμού.

Στις 22 Ιανουαρίου ειχε πει πως ο «μηχανισμός ασφαλείας έχει μεγάλες λειτουργικές δαπάνες και ελάχιστα από τα χρήματα αυτά φτάνουν τελικά σε όσους τα έχουν αναγκη».

Ο ισχυρισμός αυτός ήταν εντελώς λάθος: τα προγράμματα αυτά δεν είναι διόλου δαπανηρά, όσο, ας πούμε είναι τα αντίστοιχα της υγείας που παρέχουν οι ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρίες. Όπως αποκαλύπτει το ερευνητικό ινστιτούτο Center on Budget and Policy Priorities (CBPP), ένα ποσοστό μεταξύ 90-99% των δολαρίων που εναποτίθενται στα προγράμματα φροντίδας, ευτυχώς καταλήγουν σε αυτούς που ευεργετούνται από αυτά. Πως είναι δυνατόν λοιπόν ένας υποψήφιος να διακηρύσσει πως τα προγράμματα αυτά δεν επιτελούν το σκοπό τους και μετά από δέκα ημέρες να ισχυρίζεται πως είναι τόσο αποτελεσματικά ώστε δεν χρειάζεται να δείξουμε περαιτέρω φροντίδα για τους φτωχούς;

Η αλήθεια είναι πως τα προγράμματα-«δίχτυα ασφαλείας» για τα οποία μιλάει ο Ρόμνι όντως επιδέχονται βελτίωσης. Παρέχουν αρκετά στους φτωχούς, αλλά όχι τόσα όσα χρειάζονται. Το ιατρικό πρόγραμμα «Medicaid» για παράδειγμα παρέχει μονάχα τα βασικά, αφού για τους Αμερικανούς πολίτες με εισόδημα άνω των 25.000 δολαρίων, το 28,7% δεν έχει πρόσβαση σε κανενός τύπου ασφαλιστική ιατρική κάλυψη.

Ωστόσο, ο Ρόμνι θέλει να αποδυναμώσει κι άλλο αυτό το «δίχτυ ασφαλείας» μας. Για το λόγο αυτό υιοθέτησε το σχέδιο του αντιπροσώπου Πολ Ράιαν που προβλέπει δραστικές περικοπές στις ομοσπονδιακές δαπάνες, με σχεδόν τα δυο τρίτα των προτεινομένων περικοπών να κατευθύνονται στους χαμηλόμισθους Αμερικανούς.

Για το λόγο αυτό θεωρώ πως ο Ρόμνι το εννοεί όταν λεει πως δεν ενδιαφέρεται για τους φτωχούς. Αυτό που δεν δέχομαι να πιστέψω είναι η διακήρυξη του πως δεν τον ενδιαφέρουν εξίσου τα πιο πλούσια στρώματα του πληθυσμού, τα οποία, σύμφωνα με τον ιδιο, «τα πηγαίνουν περίφημα». Αν ισχύει αυτό, τότε γιατί κάνει προτάσεις που στοχεύουν στην αύξηση των ήδη πλούσιων εισοδημάτων τους; Σύμφωνα με το ανεξάρτητο Κέντρο Φορολογικής Πολιτικής (Tax Policy Centre), το φορολογικό νομοσχέδιο που προωθεί ο Ρόμνι θα αύξανε τους φόρους στους χαμηλόμισθους Αμερικανούς. Αντίστοιχα, πάνω από το 80% των φορολογικών περικοπών θα αφορούσε όσους βγάζουν παραπάνω από 200.000 δολάρια ετησίως και 50% όσους κερδίζουν άνω του 1 εκατ. δολαρίων το χρόνο.

Γεγονός που μας φέρνει ξανά στο επιχείρημα πως ο Ρόμνι δεν ενδιαφέρεται, κάτι που μπορεί κάποιος να το υποθέσει κι από τις πράξεις του κατά τη θητεία του ως κυβερνήτης της Μασαχουσέτης. Θυμάστε τον όρο «συμπονετικός Συντηρητισμός» (σ.σ: πολιτικός όρος του πρώην προέδρου Τζορτζ Γ. Μπους); Πλέον, ο Ρόμνι δεν κρατάει ούτε καν αυτά τα προσχήματα.

Με το ρυθμό που πάμε, σε λίγο θα έχουμε πολιτικούς που θα παραδέχονται ανοικτά αυτό που υποπτευόμασταν τόσο καιρό: ότι δεν ενδιαφέρονταν στο παρελθόν ή θα ενδιαφερθούν στο μέλλον για τα συμφέροντα της μεσαίας τάξης ή τις ζωές του μέσου Αμερικανού.