Ζούµε σε εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εποχή, έχουµε µπροστά µας είτε την κατάρρευση είτε την αναζωογόνηση της Ευρώπης – και τα δύο θα έχουν κοσµοϊστορικές συνέπειες που θα τις δούµε σύντοµα, θα τις ζήσουν ακόµη και όσοι βρίσκονται στη δύση του βίου τους, όπως εγώ, ηµερολόγιό µου. Η κατάσταση είναι απλή: η Γερµανία πρέπει να ανοίξει το θησαυροφυλάκιό της για να σωθεί το ευρώ, να βοηθηθούν οι χώρες µε κρίση χρέους. Είτε η ΕΚΤ αγοράζει οµόλογα, είτε το EFSF το κάνει αυτό µε δάνειο από την ΕΚΤ, είτε εκδοθούν ευρωοµόλογα, η Γερµανία πρέπει να εγγυηθεί και, αν κάτι πάει στραβά, αυτή πρέπει να πληρώσει – δηλαδή, οι γερµανοί πολίτες.
Γιατί να το κάνουν; Μας το χρωστάνε; Οχι, για το συµφέρον τους: αν καταρρεύσει το ευρώ, η Γερµανία θα βγει χαµένη – πολιτικά, όχι οικονοµικά: και µε το µάρκο δεν πήγαινε καθόλου άσχηµα η οικονοµία της. Αλλά αν καταρρεύσει η ευρωζώνη, είναι φανερό ότι η ευρωπαϊκή ενοποίηση, το µεγάλο σχέδιο που ξεκίνησε πριν από µισό αιώνα θα έχει φθάσει στα όριά του. Η Ευρωπαϊκή Ενωση θα είναι απλώς περιοχή όπου άνθρωποι, εµπορεύµατα, κεφάλαια και υπηρεσίες θα κυκλοφορούν ελεύθερα, λίγο ως πολύ. Αλλά αυτά δεν αρκούν για να αποτρέψουν τους πολέµους και τις καταστροφές που έχει υποστεί η Ευρώπη – η Γερµανία πρώτη-πρώτη. Το πολιτικό συµφέρον της είναι να επιζήσει η ευρωζώνη.
Εγώ, και ας µην ξέρω γερµανικά, και ας έχω επισκεφθεί µόνο βιαστικά τη Γερµανία, είµαι υπέρ της γερµανικής άποψης για ανταλλαγή δικού της χρήµατος µε διαρθρωτικές αλλαγές των υπερχρεωµένων χωρών: δεν είναι δυνατόν να επιτρέπουµε στους έλληνες πολιτικούς να διαχειρίζονται το δηµόσιο χρήµα σαν να είναι ιδιωτικό και το κράτος σαν να είναι οικογενειακή επιχείρηση. Αν είναι να πάµε µαζί Ελληνες, Γερµανοί, Γάλλοι, Σλοβένοι και Αυστριακοί, πρέπει η πολιτική τάξη να αλλάξει συµπεριφορά.
* Μισού αιώνα πείρα διδάσκει ότι η Ευρώπη θα προχωρήσει ακόµα ένα βήµα προς την ενοποίηση ξεπερνώντας τη σηµερινή κρίση της, όπως και όλες τις προηγούµενες. Πείρα χιλιετιών διδάσκει το αντίθετο: όπου υπάρχουν κράτη µε στρατούς και φόρους, δύσκολα οι πολιτικοί τους παραχωρούν οικειοθελώς την εξουσία τους πάνω στα όπλα και το χρήµα για να σχηµατίσουν ευρύτερες κοινοπολιτείες. Αλλά µπορούµε να ελπίζουµε ότι ο κόσµος άλλαξε. Μήπως δεν το θέλουµε και εµείς αυτό, οι πολίτες εννοώ; Το θέλουµε, πιστεύω – αλλά, το γράφω δυο χρόνια τώρα, η ελληνική πολιτική τάξη προτιµά τη δραχµή παρά να αλλάξει συµπεριφορά. Είναι κεκτηµένο της να διαχειρίζεται το δηµόσιο σαν ιδιωτικό, όπως των φαρµακοποιών να έχουν εγγυηµένο ποσοστό κέρδους. Οπως και αυτοί, αγωνίζεται για τα κεκτηµένα της, αδιαφορώντας για το δηµόσιο συµφέρον.
Αυτά τα αυτονόητα που γράφω παραπάνω πολλοί εθνικά υπερήφανοι τα ονοµάζουν «δουλικότητα», ηµερολόγιό µου. Θα έχουµε νέα Βαυαροκρατία, σου λένε. Πράγµατι, το πρώτο που έκαναν οι επαναστάτες της 3ης Σεπτεµβρίου ήταν να σταµατήσουν να πληρώνουν το δάνειο που είχαν δώσει οι µεγάλες δυνάµεις όταν ήρθε ο Οθωνας. Το ελληνικό κράτος κατάφερε να ξαναβγεί στις αγορές κάπου 40 χρόνια αργότερα. Στο ενδιάµεσο, για να χρηµατοδοτηθεί ο εµφύλιος πόλεµος για την έξωση του Οθωνα το 1862, και οι δύο πλευρές δανείστηκαν από την Εθνική Τράπεζα, µε εγγύηση και τα δηµόσια κτήµατα, τον Ελαιώνα της Αµφισσας µεταξύ άλλων. Αυτή είναι η αδούλωτη εθνική παράδοση που µας συνιστούν να συνεχίσουµε.
* Είχε γράψει ο Γιάννης ∆ραγασάκης στο «Βήµα» για το ζήτηµα αυτό της υποθήκευσης του ελαιώνα, για να κατακεραυνώσει τις ιδιωτικοποιήσεις. Οτι το κράτος δανειζόταν από την Εθνική Τράπεζα, επειδή δεν είχε πρόσβαση σε διεθνή δανεισµό, ότι σε αυτή τα έδινε υποθήκη και ότι αυτό χρησιµοποιήθηκε για να χρηµατοδοτηθεί εµφύλιος πόλεµος, απέφυγε να τα αναφέρει. ∆εν ξέρω γιατί, µάλλον δεν βοηθούσε τα επιχειρήµατά του η πλήρης αλήθεια.
* Υπάρχει και η «εθνική αξιοπρέπεια», σου λέει ο Σαµαράς. Είναι αξιοπρεπές να ισχυρίζεσαι ότι το «Ζάππειο Ι» δίνει την απάντηση στην κρίση χρέους, έναν χρόνο µετά να λες ότι αυτό το καταφέρνει το «Ζάππειο 2» και έξι µήνες αργότερα να αποφεύγεις όλες τις λέξεις που αρχίζουν από Ζήτα, µήπως και θυµηθούν οι ψηφοφόροι τι έλεγες; Είναι αξιοπρεπές να µη θέλεις να παίρνουν τα παιδιά των µεταναστών που γεννήθηκαν εδώ και τέλειωσαν σχολείο εδώ ελληνική ιθαγένεια; Είναι αξιοπρεπές να µην έχεις στα ψηφοδέλτια των νοµών της Θράκης του κόµµατός σου µουσουλµάνους έλληνες πολίτες;
* Ασχολήθηκα µε το λάδι µου την εβδοµάδα που πέρασε. Κατέβηκα στο χωριό, 350 λίτρα παραγωγή, 50% από αυτά για τους εργάτες που µάζεψαν τις ελιές, 12% για το λιοτρίβι που τις άλεσε, µένουν κάπου 135 λίτρα για τον ελαιοκτήµονα. Καλά, να ζητήσεις απόδειξη από την οικογένεια των Αλβανών που τις µάζεψε είναι αδιανόητο. Αλλά και ο επιχειρηµατίας µε το λιοτρίβι σού λέει « τις έχω στο σπίτι τις αποδείξεις και τα βιβλία, πού να τα κουβαλάω τώρα». Του θυµίζεις την περίπτωση του άλλου, που του είχαν κλείσει για δύο χρόνια το λιοτρίβι επειδή έγραφε παραπάνω παραγωγή λαδιού για να πάρουµε παραπάνω επιδοτήσεις – που τις πλήρωναν οι Γερµανοί, φυσικά. « Αυτός ήταν βλάκας, εγώ είχα γράψει περισσότερα κιλά αλλά δεν µε πιάσανε! Μη φοβάσαι!» σε αφοπλίζει. Ντράπηκα επειδή ήσαν και άλλοι παρόντες, έφυγα αξιοπρεπής χωρίς απόδειξη.
* Είναι αξιοπρεπές να εγκαλείς τον Λουκά Παπαδήµο επειδή δεν εµφανίστηκε στη Βουλή να απαντήσει σε επίκαιρες ερωτήσεις; « Η Βουλή των Ελλήνων δεν είναι γενική συνέλευση µετόχων τραπέζης, στην οποία κατέχει το πλειοψηφικό πακέτο, για να έρχεται όποτε του αρέσει και να µην έρχεται όποτε δεν του αρέσει» δήλωσε ο Αλέξης Τσίπρας. Μου φαίνεται τη νοηµοσύνη τού να ξέρει τι είδους πρωθυπουργός είναι ο Λουκάς Παπαδήµος και σε τι έκτακτη κατάσταση βρισκόµαστε, τη διαθέτει. Αρα αυτά που λέει είναι αναξιοπρεπείς δηµαγωγίες – εκτός και αν υπερεκτιµώ τη νοηµοσύνη του. Είναι αξιοπρεπές να απαλλάσσεις τους πλούσιους µεγαλοϊδιοκτήτες από το ειδικό τέλος ακίνητης περιουσίας που θα πληρωθεί µέσω της ∆ΕΗ, όπως κατάφερε ο ευρωβουλευτής Νίκος Χουντής; Αν είσαι πλούσιος είναι µέρος της αξιοπρέπειάς σου το να µην πληρώνεις φόρους. Αν είσαι όµως, υποτίθεται, αριστερός, γιατί τα βάζεις µε την έκτακτη εισφορά; Οι πένητες και οι ανάπηροι προσφεύγουν στα δικαστήρια ή όσοι κλήθηκαν για πρώτη φορά να συνεισφέρουν στα κοινά, επειδή µονίµως, νοµίµως ή παρανόµως, φοροδιαφεύγουν και έπαθαν αποπληξία που θα πληρώσουν;
Αλλά η Ακρα Αριστερά έχει πάψει πια να ασχολείται µε το περιεχόµενο: την έχει φάει ο αγωνιστικισµός και το όχι σε όλα.
* Ενδιαφέρουσα εποχή – για τους παρατηρητές από άλλον πλανήτη ή από το µέλλον. Για µας που τη ζούµε, αν η Ελλάδα φύγει από το ευρώ ή η ευρωζώνη διαλυθεί, θα είναι δραµατική εποχή, το τέλος της ελπίδας για καλύτερο κόσµο. Θα έχουµε µπροστά µας την κόλαση, όπου δεν θα βράζουν καζάνια αλλά θα µας ψήνει σε φούρνους ηλεκτρικούς ο Φωτόπουλος της ΓΕΝΟΠ-∆ΕΗ. Φθηνά τους πολλούς, δωρεάν τους φτωχoύς.
« Πίσω από το χαμόγελο του τεχνοκράτη πρωθυπουργού, κρύβονται οι κυνόδοντες των τραπεζικών » δήλωσε ο Αλέκος Αλαβάνος. Ενώ πίσω από το δικό του χαμόγελο κρύβεται η Κοκκινοσκουφίτσα!
Νικόλαος εκ Βόλου
***
Δανειζόμενος προφανώς την ορολογία από τα κομπιούτερ, ο Σαμαράς προτείνει ως λύση του οικονομικού προβλήματος την «επανεκκίνηση».Μήπως να του εξηγήσει κάποιος ότι ο σκληρός δίσκος της ελληνικής οικονομίας είναι καμένος, οπότε η προσπάθεια επανεκκίνησης είναι μάταιος κόπος;
Δημήτρης Ξ., Νοσηλευτής
***
Αν για την 6η δόση «τα είδαμε όλα», για την 7η τι μας καρτερεί; Η κυβέρνηση πρέπει να πείσει ότι πράττει ορθώς ώστε « συμμάχους έξομεν άπαντας ανθρώπους, ου βεβιασμένους αλλά πεπεισμένους » (Ισοκράτης, Περί ειρήνης). Δύσκολο αλλά απαραίτητο.
Κ. Γεωργακόπουλος @yahoo.com
***
Καταδεικνύεται όθεν ότι η βαθύτερη σκέψη του Γιώργη για δημοψήφισμα ήταν μια επιτυχής τρικλοποδιά στον Αντώνη προκειμένου να υπογράψει και να καταστεί «δηλωσίας». Διότι δεν μπορεί, σου λέει, να τρέχω εγώ ανά τον κόσμο, διακονεύοντας για το καθημερινό καρβέλι του λαού, και συ να το παίζεις στη Συγγρού εθνικά αξιοπρεπής και βαθιά περήφανος. Αυτό, κύριοι Φαήλοι μας, δεν θα το ενέκρινε ούτε ο Θεός ούτε η Μέρκελ!
Αβαδαίος, γιωργικός
***
Σαν λύση στο προκύψαν θέμα δανειοδότησης ΠΑΣΟΚ και ΝΔ με υπέρογκα ποσά σε εποχές κρίσης με μοναδική εγγύηση αβέβαια μελλοντικά έσοδα, προτείνω στο εξής οι τράπεζες να δανειοδοτούν τα κόμματα ζητώντας ως εγγύηση τις υπογραφές τών εν ενεργεία βουλευτών τους (μοίρασμα ρίσκου). Οι υπογραφές θα αλλάζουν έπειτα από κάθε εκλογική αναμέτρηση. Δεν κινδυνεύει έτσι (στην περίπτωση που έπειτα από πολιτικές εξελίξεις ο Βενιζέλος αποχωρήσει με τμήμα του ΠΑΣΟΚ, η Διαμαντοπούλου διαμορφώσει δικό της πόλο,…, και ο ΓΑΠ μείνει με τη σφραγίδα του κόμματος στο χέρι και τον Πελτσάνικο παρέα) να αναζητεί η τράπεζα το δάνειο.
ο εκ Ξάνθης 8
***
Ως πότε θα υποβάλλουν στο μαρτύριο της σταγόνας τον δύστυχο λαό για τον οποίο τόσο κόπτονται; Αφού γλιτώσαμε από τα δόντια της Σκύλλας (δημοψήφισμα του ΓΑΠ), πέσαμε στα νύχια της Χάρυβδης (υπογράφω – δεν υπογράφω του Αντωνάκη). Ελεος…
Παντελεήμων, Μήλου
***
Η έκθεση της «ομάδας δράσης» των Γερμανών μιλάει για την ανικανότητα και την αδιαφορία των διοικητικών υπηρεσιών και οργάνων να εφαρμόζουν τον νόμο και τις πολιτικές. Ετσι εξηγείται γιατί η Δαμανάκη θεωρείται από τις επιτυχέστερες κοινοτικές επιτρόπους. Το «Σπίγκελ» και μεγάλες ευρωπαϊκές εφημερίδες τής αφιερώνουν σαλόνια. Στις Βρυξέλλες, τα διοικητικά όργανα την ακούν και εφαρμόζουν την πολιτική της. Στην Ελλάδα, όπως όλοι οι συνάδελφοί της που κάνουν πατέντες μήπως και καταφέρουν να τους υπακούσει η δημόσια διοίκηση, δεν θα είχε καμία τύχη.
Ν. Κτιστάκης, @gmail.com
***
Η κατάστασή σου θυμίζει παθολογικό μουσείο. Φυλλογυρίζω τις ατέλειωτες σελίδες του ημερολογίου σου και ετοιμάζω επικήδειο. Θα μνημονεύσω την αγάπη σου για τη λογική και τα Φώτα· την προσήλωσή σου στη μέθοδο της απαγωγής σε άτοπο, την αποκαλούμενη και ειρωνική· την πίστη σου σε ειρηνικά μέσα επίλυσης των διαφορών πολιτών και λαών· την πλέρια υποστήριξή σου στις κυβερνήσεις Σημίτη και Παπαδήμου· την αδυναμία σου στα μελομακάρονα και στα γλυκά γενικά. Γιατί φοβάμαι ότι διαβάζοντας τη ρήση « πρέπει να δώσεις αίμα για να πάρεις πνεύμα » του πεφωτισμένου αρχιεπισκόπου των Ορθοδόξων, έχεις πάθει καταληκτικό εγκεφαλικό.
Γ. Κ., @otenet.gr
***
Τα κατάφερε τελικά ο ανένδοτος, μπεσαλής, ανυποχώρητος Α. Σαμαράς. Ολη η Ευρώπη με ανυπόκριτο θαυμασμό αναφωνεί: « το πήγε το γράμμα ο Αντώνης»Δημήτριος Τσεχίας
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
