Σε καθημερινή βάση κατακλυζόμαστε από αντικρουόμενες απόψεις που προέρχονται από διεθνείς και ελληνικές πηγές ως προς τη δυνατότητα της Ελλάδας να πετύχει τους στόχους του μνημονίου, την ανάγκη της αναδιάρθρωσης του χρέους, την υλοποίηση των διαρθρωτικών αλλαγών που απαιτούνται για να βγει το συντομότερο δυνατόν από το τούνελ της ύφεσης. Αναμφισβήτητα οι άξονες των ενεργειών που πρέπει να υλοποιήσουμε για να ξεφύγουμε από την κρίση περιλαμβάνουν:
1. Την αύξηση των εξαγωγών καθώς οι εξαγωγές της χώρας αντιπροσωπεύουν μόλις το 8% του ΑΕΠ, ενώ στη «μικρή» Δανία οι εξαγωγές αντιπροσωπεύουν το 50% του ΑΕΠ.
2. Την αύξηση του ναυτιλιακού συναλλάγματος. Ενώ η χώρα μας θεωρείται η πρώτη δύναμη στη ναυτιλία, οι εισπράξεις ναυτιλιακού συναλλάγματος ανέρχονται σε 18 δισ. ευρώ, αντιπροσωπεύοντας το 7% του ΑΕΠ και στη «μικρή» Δανία ανέρχονται σε 26 δισ. ευρώ ή στο 11% του ΑΕΠ.
3. Την αύξηση του τουριστικού συναλλάγματος, με μακροχρόνιο στρατηγικό σχέδιο και ολοκληρωμένη επικοινωνιακή στρατηγική.
4. Τη σωστή διακυβέρνηση της χώρας για την άμεση καταπολέμηση της διαφθοράς, της γραφειοκρατίας, της αναξιοκρατίας και της φοροδιαφυγής και τη δημιουργία περιβάλλοντος που να ευνοεί την επιχειρηματικότητα.
5. Την προσέλκυση Αμεσων Ξένων Επενδύσεων, με την εγκαθίδρυση ενιαίου και σταθερού νομικού πλαισίου επενδύσεων, κινήτρων και φορολόγησης.
6. Την ανάπτυξη του αγροτικού τομέα, υποστηρίζοντας βιολογικές καλλιέργειες και επώνυμα αγροτικά προϊόντα και αναδεικνύοντας συγκεκριμένες γεωγραφικές περιοχές. Π.χ. «Κρήτη: το πράσινο νησί της Μεσογείου».
7. Την πράσινη ανάπτυξη που καλύπτει κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα και έχει στόχο την προστασία του περιβάλλοντος, τις «πράσινες» μεταφορές, τη βιολογική γεωργία, την «πράσινη» χημεία και τον αγροτουρισμό.
8. Την αύξηση των επενδύσεων για την ανάπτυξη νέων τεχνολογιών και καινοτομιών. Είναι απαραίτητο να δημιουργηθούν υπερβατικές πολιτικές για την αύξηση των επενδύσεων σε καινοτομία και νέες τεχνολογίες που αφορούν κλάδους αιχμής, π.χ. ανανεώσιμες πηγές ενέργειας.
9. Την ελληνοποίηση των προμηθειών, που σημαίνει ότι πρέπει να καταβληθούν προσπάθειες από τις ελληνικές επιχειρήσεις να αποσπάσουν αυξημένο ποσοστό των προμηθειών του ιδιωτικού και του δημόσιου τομέα.
10. Την πολιτιστική μας κληρονομιά, που μπορεί να αποτελέσει άξονα ανάπτυξης σε συνδυασμό με την τουριστική πολιτική της χώρας.
11. Τις προσπάθειες και τις ενέργειες κάθε έλληνα πολίτη καθώς όλοι μαζί πρέπει να «ξεπεράσουμε» τους εαυτούς μας και ο καθένας να συμβάλει στην πρόοδο της κοινωνίας και της οικονομίας.
12. Την κοινωνική συναίνεση και συνοχή που αποτελεί τον ακρογωνιαίο λίθο για την αποτελεσματική εφαρμογή όλων των προηγούμενων αξόνων ανάπτυξης.
Ο κ. Γεώργιος Ι. Αυλωνίτης είναι καθηγητής Μάρκετινγκ στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών.
