Ως γνωστόν και σύμφωνα με τον υπουργό Επικρατείας Χ. Παμπούκη το επίσημο δόγμα της εξωτερικής πολιτικής μας είναι πλέον ο «κοσμοπολιτικός πατριωτισμός». Πώς, όμως, εφαρμόζεται το δόγμα στην πράξη;
Πάρτε μια χαρακτηριστική ιστορία. Λήγει η θητεία του διαπιστευμένου από την Ελλάδα δικαστή στο Γενικό Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι το (κοινώς λεγόμενο) «Πρωτοδικείο της ΕΕ», στο οποίο εκδικάζονται συνήθως υποθέσεις ανταγωνισμού, υψηλότατου οικονομικού ενδιαφέροντος. Τη θέση κατείχε έως τώρα ένας δικαστής προερχόμενος από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Υποψήφιοι να τον διαδεχθούν ήταν ένας γνωστός και ειδικευμένος αθηναίος δικηγόρος, ένας σύμβουλος Επικρατείας, ένας καθηγητής Πανεπιστημίου στο Ευρωπαϊκό Δίκαιο και ένας νεαρός δικηγόρος, συνεργαζόμενος με το Δικηγορικό Γραφείο Σπ. Φλογαΐτη (όχι, δεν είναι συνωνυμία…).
Ποιος επελέγη τελικά από την κυβέρνηση; Ο νεαρός δικηγόρος!
Ελα, όμως, που οι φύλακες έχουν γνώση. Ετσι η Επιτροπή Αξιολόγησης του Γενικού Δικαστηρίου απέρριψε τον υποψήφιο της κυβέρνησης- μαζί με τον Ρουμάνο που απεδείχθη ότι ως κύριο προσόν είχε μια… στενή σχέση με την κόρη ρουμάνου πολιτειακού παράγοντα.
Ουδέποτε έως τώρα έχει ξανασυμβεί να απορρίψει η σχετική Επιτροπή κάποιον έλληνα υποψήφιο. Κι επειδή αποκλείω να οφείλεται η ξεφτίλα στον «κοσμοπολιτικό πατριωτισμό», μάλλον υποψιάζομαι τίποτα περίεργα κολλητιλίκια που μας εξέθεσαν. Αντε, παιδιά, και να προσέχουμε.
Για την παραγραφή
Την περασμένη Κυριακή έγραφα ότι ουδείς έθεσε θέμα παραγραφής κατά την πρόσφατη διαδικασία αναθεώρησης του Συντάγματος. Από τον βουλευτή της ΝΔ κ. Κ. Μητσοτάκη έλαβα και ευχαρίστως δημοσιεύω την ακόλουθη διευκρίνιση: «Το επιχείρημα αυτό είναι κατά το ήμισυ σωστό. Πράγματι και τα δύο μεγάλα κόμματα δεν πρότειναν την αναθεώρηση του άρθρου 86. Ομως δεν είναι ακριβές ως προς τους πολιτικούς. Με δικιά μου πρωτοβουλία μία ομάδα 8 βουλευτών (εκτός εμού οι κκ. Νίκος Γεωργιάδης, Κώστας Τασούλας, Σοφία Καλαντζάκου, Γιώργος Κοντογιάννης, Δημήτρης Γαλαμάτης, Μιχάλης Μπεκίρης και Ανδρέας Λοβέρδος ) απέστειλαν σε όλους τους βουλευτές τεκμηριωμένη πρόταση για την αναθεώρηση του άρθρου 86, ζητώντας να την προσυπογράψουν. Υπενθυμίζω στους αναγνώστες ότι βάσει του Συντάγματος απαιτείται η συλλογή 50 υπογραφών βουλευτών για να κριθεί ένα άρθρο αναθεωρητέο.
Δυστυχώς η πρωτοβουλία έπεσε σε ώτα μη ακουόντων. Μόλις 4 συνάδελφοι πλην των 8 που ανέλαβαν την πρωτοβουλία εξέφρασαν τη βούληση να τη στηρίξουν. Ο αριθμός των 50 βουλευτών δεν συγκεντρώθηκε και το άρθρο δεν αναθεωρήθηκε. Ο Τύπος εκείνη την περίοδο αφιέρωσε στην προσπάθειά μας λίγα μονόστηλα».
