Η Ευρώπη βρίσκεται σε μια «δεινή» κατάσταση, καθώς «η εμμονή της στην επιβολή μέτρων λιτότητας ωθεί ολόκληρη την ήπειρο στην αυτοκτονία», απεφάνθη χθες από τη Βιέννη ο νομπελίστας οικονομολόγος Τζόζεφ Στίγκλιτς. Η συνέντευξη του κεϊνσιανιστή αμερικανού οικονομολόγου αποτελεί έναν φιλιππικό κατά της οικονομικής λιτότητας και των νεοφιλελεύθερων πολιτικών «άγριας αναδιανομής του πλούτου υπέρ των πλουσίων».

Ενδιαφέρον προκάλεσε η αναφορά του Στίγκλιτς στην Ελλάδα, για να δείξει μιλώντας με τον ρεαλισμό που εκτιμούν οι άνθρωποι της αγοράς ότι το πρόβλημα δεν είναι ελληνικό αλλά πανευρωπαϊκό, πολιτικό και συστημικό. «Αν η Ελλάδα ήταν το μοναδικό κράτος της Ευρώπης που εφαρμόζεται λιτότητα, τότε η πολιτική ηγεσία της Ευρώπης θα μπορούσε κάλλιστα να το αγνοήσει. Αλλά αν συμπεριλαμβάνεις τη Βρετανία ή τη Γαλλία στις χώρες που εφαρμόζουν μέτρα λιτότητας, τότε διαπιστώνεις ότι η λιτότητα είναι γενικευμένη και μπορείς εύκολα να συμπεράνεις ότι οι συνέπειες της πολιτικής αυτής για την ευρωπαϊκή οικονομία θα είναι καταστροφικές», είπε χαρακτηριστικά ο Στίγκλιτς.

Ο καθηγητής Οικονομίας στο περίφημο Πανεπιστήμιο Κολούμπια της Νέας Υόρκης είπε ότι «ουδέποτε στην Ιστορία εφαρμόστηκε με επιτυχία κάποιο σχέδιο οικονομικής λιτότητας σε μεγάλη χώρα» και αφού παρατήρησε ότι «οι πολιτικές συρρίκνωσης μισθών και εισοδημάτων θα οδηγήσουν σε υψηλή ανεργία και σε ακόμη υψηλότερα ελλείμματα την Ευρώπη», αναφέρθηκε στο παράδειγμα της Ισπανίας, την κατάσταση της οποίας χαρακτήρισε «απελπιστική» και χωρίς καμιά ελπίδα ανάκαμψης.

Ο ηλικίας 69 ετών αμερικανός οικονομολόγος, που τιμήθηκε με το βραβείο Νομπέλ Οικονομίας το 2001, αναφέρθηκε και στις κοινωνικές επιπτώσεις της δεσπόζουσας πολιτικής στην Ευρώπη, υποστηρίζοντας ότι «καταστρέφει το ανθρώπινο δυναμικό ολόκληρης της Ηπείρου» και ότι «δημιουργεί μια κοινωνικά αποξενωμένη και οικονομικά εξαθλιωμένη νεολαία».

Έχοντας κατά νου το αμερικανικό ομοσπονδιακό σύστημα πολιτικής και οικονομικής διακυβέρνησης και τις σχέσεις της κεντρικής κυβέρνησης με τις τοπικές κυβερνήσεις των αμερικανικών Πολιτειών και με την Κεντρική Τράπεζα (Fed), ο Στίγκλιτς υπενθύμισε ότι το δομικό πρόβλημα της ευρωζώνης είναι η έλλειψη πολιτικής, οικονομικής και θεσμικής συνοχής και σύγκλισης, με αποκορύφωμα την λειτουργία ενός κοινού νομισματικού μηχανισμού που καλείται να εξυπηρετήσει τις ανάγκες πολλών διαφορετικών οικονομιών ταυτόχρονα.

Η πρόταση του Στίγκλιτς προς τους Ευρωπαίους ηγέτες είναι «να επαναπροσδιορίσουν τις πολιτικές τους προς την κατεύθυνση της ανάπτυξης δίνοντας έμφαση στις δημόσιες επενδύσεις, εκμεταλλευόμενοι πλήρως θεσμούς όπως η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, εισάγοντας νέους κοινωνικά δίκαιους φόρους που θα βελτιώσουν την ανταγωνιστικότητα και τις επιδόσεις της ευρωπαϊκής οικονομίας και να χρησιμοποιήσουν ισορροπημένα τους δημοσιονομικούς πολλαπλασιαστές».