Τι συμβαίνει όταν συρρέουν 3.000 οπαδοί της τηλεοπτικής σειράς επιστημονικής φαντασίας «Babylon 5» στο Μπλάκπουλ της Αγγλίας; Το ημερολόγιο ενός αυτόπτη μάρτυρα:





Ημέρα 1η


Ταξιδεύω με το τρένο για το Μπλάκπουλ, όπου γίνεται η μεγαλύτερη σύνοδος οπαδών και συντελεστών του «Babylon 5». Το τοπίο έξω από το παράθυρο είναι κατ’ εξοχήν αγγλικό: καταπράσινο και απολύτως επίπεδο. Το μυαλό μου τρέχει. Σκέφτομαι ότι ταξίδεψα 3.000 χιλιόμετρα για να δω τους συντελεστές μιας τηλεοπτικής σειράς και ξαφνικά το όλο εγχείρημα μου φαίνεται ανησυχητικά εφηβικό. Υστερα όμως θυμάμαι μερικούς από τους λόγους για τους οποίους το «Babylon 5» με κέρδισε ως θεατή και χαμογελάω.


Φτάνουμε στο Μπλάκπουλ και στον σταθμό με περιμένει ο φίλος μου, ο Κωσταντίνος Γιάννακας, που έχει φτάσει μία ημέρα νωρίτερα. «Τρέξε», μου λέει, «σε λίγο μιλάει ο Στραζίνσκι». Στον δρόμο για το ξενοδοχείο Norbreck Castle, όπου γίνεται η σύνοδος, παίρνω μια πρώτη γεύση από Μπλάκπουλ. Η πόλη δεν είναι παρά μια τεράστια προμενάδα, παλαιότερα δημοφιλές τουριστικό θέρετρο που τώρα έχει παρακμάσει και φέρνει στον νου εκείνα τα μέρη στα βάθη της ζούγκλας όπου πάνε οι ελέφαντες για να πεθάνουν. Συμβουλή, λοιπόν: μην πάτε εκεί! Είναι ένα μέρος όπου η μεταφορική έκφραση «πεθαίνω από βαρεμάρα» αποκτά μια απειλητικά κυριολεκτική υπόσταση.


Το τεράστιο ξενοδοχείο είναι χτισμένο σαν κάστρο και ομολογουμένως είναι επιβλητικό. Στην αίθουσα υποδοχής παραλαμβάνω το πρόγραμμα και ζητάω να δω τον κύριο διοργανωτή, τον Μπράιαν Κούνεϊ. «Φέρε μου ένα μπουκάλι ούζο, αν μπορείς», μου είχε γράψει στο τελευταίο του e-mail. Δυστυχώς ο Μπράιαν είναι στην άλλη μεριά του κάστρου και έτσι αφήνω το μπουκάλι στα (έμπιστα;) χέρια μιας διοργανώτριας και τρέχω στην κύρια αίθουσα. Ο Στραζίνσκι έχει ήδη αρχίσει να μιλάει σε ένα μαγεμένο κοινό περίπου 3.000 οπαδών. Κατά κόσμον JMS ή «Μέγας Δημιουργός», ο Στραζίνσκι είναι ένας γίγαντας με κοφτερό μυαλό, πτυχία Κοινωνιολογίας και Ψυχολογίας, και αξιοζήλευτες εγκυκλοπαιδικές γνώσεις. Επιβλέπει προσωπικά κάθε πτυχή της παραγωγής του «Babylon 5», γράφει τον κυριότερο όγκο των επεισοδίων, αλληλογραφεί στο Internet με τους φίλους της σειράς, κοιμάται δύο – τρεις ώρες την ημέρα και πάσχει από σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα. Αφού ανακοινώνει ότι εγκρίθηκε η παραγωγή και του πέμπτου και τελευταίου κύκλου της σειράς, διηγείται μερικές ιστορίες από τα γυρίσματα, μας δείχνει τρέιλερ από τις δύο τηλεταινίες «Babylon 5» που γυρίστηκαν τον Ιούνιο (Thirdspace & In the Beginning) καθώς και δύο πεντάλεπτα ταινιάκια γεμάτα με ξεκαρδιστικά σαρδάμ, και έπειτα φέρνει στη σκηνή τον παραγωγό Τζον Κόουπλαντ για να απαντήσουν μαζί στις ερωτήσεις του κοινού. «Εφόσον δηλώνετε άθεος, γιατί τόσα πολλά επεισόδια έχουν να κάνουν με τη θρησκεία;» τον ρωτάει κάποιος. «Το ότι είμαι άθεος δεν σημαίνει ότι δεν αναγνωρίζω τον σημαντικό ρόλο που έπαιξαν και παίζουν οι θρησκείες στη διαμόρφωση του πολιτισμού». Σειρά έχουν δύο κοπέλες από την Αυστραλία (και εγώ που νόμιζα ότι είχα έρθει από μακριά!). Ο JMS τις θυμάται και τις ευχαριστεί. Επειτα το μάτι του πέφτει σε κάποιον μέσα στο κοινό και φωνάζει έκπληκτος: «Πάλι εδώ εσύ;». Απευθυνόμενος σε όλο το κοινό διευκρινίζει: «Αυτός ο τύπος ήταν και στην Αμερική, και στη Γερμανία, και, και, και…». Ουδέν σχόλιο! Υστερα από μερικές ερωτήσεις ο Στραζίνσκι και ο Κόουπλαντ μας αποχαιρετούν.


Προτού προλάβουμε να πάρουμε ανάσα ανεβαίνει στη σκηνή η Μίρα Φέρλαν, που υποδύεται την πρέσβειρα των Μινμπάρι, Ντιλέν. Η γιουγκοσλαβικής καταγωγής ηθοποιός, που έχει παίξει και στην ταινία του Εμίρ Κουστουρίτσα «Οταν ο μπαμπάς λείπει σε ταξίδι για δουλειές», μας κέρδισε με τη σεμνότητα και το αξιαγάπητο τρακ της. Μίλησε για τον εμφύλιο σπαραγμό στη χώρα της (αρνείται να δεχτεί τα νέα κράτη και μιλάει ακόμη για μία Γιουγκοσλαβία, γεγονός που την ανάγκασε να μεταναστεύσει στην Αμερική πριν από πέντε χρόνια), για τον ρόλο της ως Ντιλέν («ίσως ο πιο δυναμικός γυναικείος ρόλος στην ιστορία της τηλεοπτικής επιστημονικής φαντασίας») και τη ζωή στην Αμερική («ακόμη δεν έχω συνηθίσει τον γιγαντισμό που υπάρχει εκεί»). Αργότερα τη συναντήσαμε στην αίθουσα με τους πάγκους των ειδικών βιβλιοπωλείων, της είπαμε ότι έχουμε έρθει από την Ελλάδα και εκείνη δεν έκρυψε την αγάπη της για τη χώρα μας.


Στο μικρό διάλειμμα που ακολούθησε είχα την ευκαιρία να σηκωθώ για να ξεμουδιάσω και να ρίξω μια ματιά στο κοινό. Είδα τουλάχιστον 100 άτομα να φοράνε στολές «Babylon 5» και καμιά πενηνταριά που είχαν έρθει μεταμφιεσμένοι ως εξωγήινοι (Μινμπάρι, Ναρν, Σεντάρι, αλλά και Κλίνγκον και Φερένγκι). Σε κάποιο διάδρομο πετυχαίνουμε τον Ανδρέα Κατσούλα, τον εκπληκτικό έλληνα ηθοποιό που υποδύεται τον πρέσβη των Ναρν, Τζι Καρ. «Κύριε Κατσούλα», του φωνάζουμε στα ελληνικά και τον βλέπουμε να μένει εμβρόντητος. Δηλώνει κατασυγκινημένος από την παρουσία μας· έτσι και εμείς χτυπάμε στο ψαχνό και του κλείνουμε ένα ραντεβού για μια μίνι συνέντευξη.


Επιστροφή στη μεγάλη αίθουσα όπου από λεπτό σε λεπτό θα βγει ο Μπρους Μποξλάιτνερ, ο κύριος πρωταγωνιστής, που υποδύεται τον γήινο διοικητή του σταθμού, Τζον Σέρινταν. Οταν ανεβαίνει στη σκηνή γίνεται πανζουρλισμός. Σκέφτομαι ότι το μετείκασμα από τα φλας θα κάνει καμιά εβδομάδα να εξαφανιστεί από τα μάτια του. Εκτός οθόνης ο Μποξλάιτνερ ­ οι οπαδοί της επιστημονικής φαντασίας θα τον θυμούνται από τον ρόλο του στο «Tron» ­ αποδεικνύεται εξαιρετικά συμπαθής και μετριόφρων («… Δεν είναι ότι παίζω εγώ καλά, αλλά ότι ο ρόλος μου είναι τόσο καλογραμμένος…»). Μιλάει για τα επερχόμενα επεισόδια προσέχοντας να μην αποκαλύψει πολλά, για την καταπληκτική ατμόσφαιρα που επικρατεί στα γυρίσματα και τις φάρσες μεταξύ ηθοποιών και τεχνικών, και τέλος για την ερωτική σχέση του με την Ντιλέν στη σειρά («Πιστεύω ότι ποτέ άλλοτε δεν αποδόθηκε στην τηλεόραση μια σχέση μεταξύ γήινου και εξωγήινου με τέτοια σοβαρότητα και ωριμότητα»). Μάλιστα, για του λόγου το αληθές, ανεβάζει στη σκηνή τη Μίρα Φέρλαν και της δίνει ένα φιλί. Εν μέσω ακατάπαυστων χειροκροτημάτων οι δύο ηθοποιοί κατεβαίνουν από τη σκηνή. Αυτή ήταν και η τελευταία ομιλία της ημέρας. Εχει ήδη πάει 6.30 το απόγευμα και ως τις 9.00 υπάρχει διάλειμμα. Δρόμο λοιπόν για φαγητό!


Οι βραδινές εκδηλώσεις ξεκίνησαν με διαγωνισμό μεταμφίεσης. Μερικά από τα κοστούμια ήταν ομολογουμένως εντυπωσιακά και πρωτότυπα ­ φαντάζομαι πως αρκεί να πω ότι κάποιος είχε ντυθεί διαστημόπλοιο! Στη συνέχεια ανέβηκε στη σκηνή ο Γουόλτερ Κένιγκ, γνωστός από τον ρόλο του ως Μίστερ Σούλου στο κλασικό «Σταρ Τρεκ», και διάβασε το «Οι αρουραίοι στους τοίχους» του Χ. Φ. Λάβκραφτ. Η βραδιά έκλεισε με πάρτι. Οι καρέκλες απομακρύνθηκαν, τα ηχεία άρχισαν να παίζουν γλυκανάλατα ντίσκο τραγουδάκια της προπερασμένης δεκαετίας και το μπαρ άρχισε να σερβίρει χλιαρή μπίρα. Νοστάλγησα την Ελλάδα μέσα σε δευτερόλεπτα. Κάποια στιγμή είδα μέσα στο πλήθος τον Μπράιαν και αποφάσισα να πάω να του συστηθώ. Με χαιρετάει λες και με ήξερε από χρόνια. «Ελα μαζί μου», μου λέει, «θα σε γνωρίσω στους υπόλοιπους». Φεύγουμε από το πάρτι και πάμε στο κεντρικό μπαρ του ξενοδοχείου. Εκεί ο Μπράιαν με συστήνει σε τρεις κυρίες ηλικίας από 40 μέχρι 60 χρόνων. «Αυτός είναι ο Μπιλ από την Ελλάδα. Μας έφερε το ούζο». Στο άκουσμα της μαγικής λέξης σηκώνονται και οι τρεις και αρχίζουν να με αγκαλιάζουν και να με φιλάνε, λες και τους είχα φέρει το μάννα εξ ουρανού. Καταφθάνουν τα ποτά μας και ο Μπράιαν μου λέει μερικά λόγια για την οργάνωσή τους: «Το Wolf 359 είναι μια φιλανθρωπική οργάνωση που ιδρύθηκε πριν από τέσσερα χρόνια. Ολα τα κέρδη από αυτή τη σύνοδο θα διατεθούν στην Εταιρεία Αντικαρκινικής Ερευνας και στο Νοσοκομείο Παίδων Γκρέιτ Ορμοντ Στριτ». Μιλάμε λίγο ακόμη και μετά ο Μπράιαν και οι κυρίες αποσύρονται για μια μικρή σύσκεψη. Ωρα για ύπνο.


Ημέρα 2η


Ωρα 9.00. Στον δρόμο για το ξενοδοχείο συζητάμε μερικά δημογραφικά στοιχεία με τον Κωνσταντίνο. Μέσος όρος ηλικίας των παρευρισκομένων στη σύνοδο: 23-24. Εκ πρώτης όψεως μεγάλος για μια σειρά επιστημονικής φαντασίας, αλλά ακριβώς αυτό αντικατοπτρίζει το ότι το «Babylon 5» είναι μια σειρά για σκεπτόμενους ενηλίκους. Αναλογία ανδρών – γυναικών στο κοινό: 60%-40%. Αναμενόμενο, μια και ο Στραζίνσκι έχει δημιουργήσει μερικές απολαυστικά δυναμικές ηρωίδες. Αναλογία λευκών – μαύρων στο κοινό: 99%-1%. Να και κάτι απρόσμενο. Είναι ζήτημα αν είδαμε δέκα μαύρους όλη την ημέρα χθες. Να είναι άραγε η επιστημονική φαντασία προνόμιο των λευκών ή μήπως οι μαύροι είναι από τη φύση τους πιο προσγειωμένοι;


Οι πρωινές ομιλίες γίνονται από ηθοποιούς που κατέχουν δευτερεύοντες ρόλους. Εμφανίζονται οι Μάικλ Ο’ Χερ (ο πρώην διοικητής του σταθμού, Τζέφρι Σινκλέρ), Εντ Βάσερ (ο πράκτορας των Σκιών, Μόρντεν), Στίβεν Φερστ (ο βοηθός του πρέσβη των Σεντάρι, Βιρ), Μπιλ Μούμι (ο βοηθός της Ντιλέν, Λενίρ ­ οι παλαιότεροι θα τον θυμούνται και στον ρόλο του πιτσιρικά Γουίλ στο «Χαμένοι στο Διάστημα»), Ρίτσαρντ Μπιγκς (ο γιατρός της σειράς, που ανέλαβε να μας απαντήσει στην πιο ενδιαφέρουσα, όπως δήλωσε, ερώτηση της συνόδου, δηλαδή: «Ποιος κοιμάται με ποιον;»), Τζεφ Κόναγουεϊ (ο υπεύθυνος ασφαλείας του σταθμού, Ζακ Αλεν) και βέβαια η Πατρίσια Τάλμαν (η τηλεπαθητική Λίτα). Η τελευταία είναι και επαγγελματίας σταντ γούμαν, μας μιλάει για τις εμπειρίες της στα γυρίσματα του «Τζουράσικ Παρκ ΙΙ: Χαμένος κόσμος» του Σπίλμπεργκ και σκαρώνει στα γρήγορα έναν πλειστηριασμό για ένα ίδρυμα προστασίας κακοποιημένων παιδιών.


Στις 12.30 έχει έρθει πλέον η ώρα της Κλόντια Κρίστιαν, της κοσμαγάπητης Ιβάνοβα (η οποία δεν θα συμμετέχει στον πέμπτο κύκλο της σειράς). Η Κρίστιαν είναι μια κλασική φωνακλού Αμερικανίδα και καταφέρνει να ξεσηκώσει τα πλήθη από το πρώτο κιόλας λεπτό. Στο διάλειμμα τη βρίσκουμε στην αίθουσα των αυτογράφων (οι περισσότεροι ηθοποιοί της σειράς συνεργάζονται με κάποιο φιλανθρωπικό ίδρυμα και με μια μικρή δωρεά μπορούσες να αποκτήσεις ένα αυτόγραφό τους). «Ηρθατε από την Ελλάδα; Απίστευτο!» μας λέει και συνεχίζει με μια μικρή επίδειξη του ελληνικού της λεξιλογίου: «Σκιάθος! Ζουβλάκι! Ευκαρίστο!».


Σειρά έχουν οι Ανδρέας Κατσούλας και Πίτερ Τζουράσικ (ο πρέσβης των Σεντάρι, Λόντο Μολάρι). Ασπονδοι εχθροί στη σειρά, καρδιακοί φίλοι στην πραγματικότητα, οι δύο τους είναι με διαφορά οι πιο ταλαντούχοι ηθοποιοί της σειράς και προκαλούν απανωτούς σεισμούς γέλιου. Ο Τζουράσικ μας διηγείται μια από τις περιβόητες φάρσες του Κατσούλα. «Σε μια άλλη σύνοδο, στην Αμερική, ο Ανδρέας συμφώνησε με το κοινό να μη χειροκροτήσει κανένας τον Στραζίνσκι στην ομιλία του. Ανέβηκε λοιπόν και αυτός στη σκηνή και είπε: «Γεια σας, είμαι ο JMS». Νεκρική σιγή. «Είμαι ο Τζο Στραζίνσκι, αυτός που γράφει το Babylon 5»! Τίποτα. «Μα δεν μπορεί να μη με γνωρίζετε!». Το κοινό άρχισε να ανταλλάσσει απορημένα βλέμματα. Ρυάκια κρύου ιδρώτα κυλούσαν στον σβέρκο του Στραζίνσκι. Εν τέλει, ύστερα από πέντε μαρτυρικά λεπτά, τον γλίτωσε ο Ανδρέας». Η φάρσα είχε και συνέχεια. Για να εκδικηθεί τον Κατσούλα, ο Στραζίνσκι έγραψε μια σκηνή όπου ο Τζι Καρ παθαίνει μια γενετική μεταλλαγή, μεταμορφώνεται σε γυναίκα και ζευγαρώνει με τον Λόντο! Η σκηνή βέβαια δεν γυρίστηκε ποτέ, αλλά οι Κατσούλας και Τζουράσικ την έπαιξαν για το κοινό της συνόδου, κάνοντας πολλούς να δακρύσουν από τα γέλια. Τρέξαμε και βρήκαμε τον Κατσούλα αργότερα (ας είναι καλά η επιμονή του Κωνσταντίνου) και μας είπε διάφορα ενδιαφέροντα: «Είμαι από το Ξυλόκαστρο, αλλά έχω δώδεκα χρόνια να έρθω στην Ελλάδα. Τελευταία φορά είχα έρθει με τον θίασο του Πίτερ Μπρουκ και το «Μαχαμπχαράτα»». Τον ρωτάμε γιατί δεν έρχεται να επισκεφθεί τη γενέτειρά του. «Εχω 21 ξαδέλφια στο Ξυλόκαστρο και καθένα τους θέλει να με φιλοξενήσει για ένα μήνα. Θα ‘πρεπε να μείνω δύο χρόνια για να τους ικανοποιήσω όλους! Με την ευκαιρία, θέλω να στείλω και ένα μήνυμα στους φίλους μου και στους φίλους του «Babylon 5″ στην Ελλάδα: Σας αγαπώ όλους και μου λείπετε πολύ».


Το τρέξιμο δεν σταματάει ποτέ στη σύνοδο του Wolf 359. Τρέχω λοιπόν για να παρακολουθήσω μια επίδειξη μέικαπ, όπου μέσα σε δύο ώρες ο Πίτερ Τζουράσικ μετατρέπεται σε Λόντο Μολάρι. «Αν νομίζεις ότι το μέικαπ μου είναι δύσκολο, πού να δεις του Κατσούλα», μου λέει στο τέλος. «Κρατάει τρεισήμισι ώρες!». Και αυτό το πράγμα το υπομένουν κάθε μέρα.


Οι ομιλίες της Κυριακής τελειώνουν με τον Στραζίνσκι και τον Κόουπλαντ, και έπειτα όλοι φεύγουμε για φαγητό. Επιστρέφουμε κατά τις 9.00 για την απονομή των βραβείων του «SFX», του δημοφιλέστερου περιοδικού επιστημονικής φαντασίας στη Βρετανία. (Για την ιστορία, το «Babylon 5» σάρωσε τα βραβεία και ο Ανδρέας Κατσούλας πήρε το βραβείο καλύτερου ηθοποιού. Οταν ανέβηκε στη σκηνή για να το παραλάβει, πήγε στο μικρόφωνο για τον καθιερωμένο λόγο και είπε: «Θα είμαι σύντομος», και έφυγε! Είχε δίκιο ο Πίτερ Τζουράσικ που του φώναζε μερικές ώρες νωρίτερα: «You crazy Greek!»).


Το άλλο πρωί έφυγα από το Μπλάκπουλ σίγουρος για δύο πράγματα: πρώτον, δύο ημέρες με τους συντελεστές του «Babylon 5» δεν απομυθοποίησαν στο παραμικρό τη σειρά. Η ιστορία παραμένει εκπληκτική και γεμάτη ανατροπές, με καλούς ηθοποιούς, πολυδιάστατους ήρωες και εφέ από τα καλύτερα που έχουν γίνει για την τηλεόραση. Δεύτερον, και σπουδαιότερο, όσο υπάρχουν σειρές σαν το «Babylon 5» θα υπάρχει πάντοτε καλή, ενήλικη τηλεοπτική επιστημονική φαντασία.


Η μεγαλύτερη ελπίδα της τηλεοπτικής επιστημονικής φαντασίας για τη δεκαετία μας, μια απολαυστικά απρόβλεπτη και διδακτική σειρά που εξιστορεί την αναγκαστική συμβίωση γήινων και εξωγήινων στον ομώνυμο διαστημικό σταθμό και τη συμμαχία τους απέναντι σε έναν πανίσχυρο και ασύλληπτα δαιμονικό εχθρό. Οι κύριες φυλές είναι οι σοφοί Μινμπάρι, οι ερπετοειδείς Ναρν, οι άπληστοι Σεντάρι, οι αινιγματικοί Βόρλονς και βέβαια οι άνθρωποι, οι οποίοι κατασκεύασαν τον σταθμό με την ελπίδα να αποτελέσει ένα είδος ΟΗΕ στο Διάστημα.


Η σειρά καλύπτει μια περίοδο πέντε ετών (2258-2262), αποτελεί το πνευματικό παιδί του καταξιωμένου σεναριογράφου Joe Μ. Straczinski και απέσπασε γρήγορα αρκετά βραβεία, σημαντικότερα των οποίων είναι τα δύο βραβεία Emmy για τα επεισόδια «The Gathering» (ειδικά εφέ) και «Parliament of Dreams» (μέικαπ), και το βραβείο Hugo για το επεισόδιο «The Coming of Shadows». Φέτος είναι πάλι υποψήφιο για το βραβείο Hugo, αυτή τη φορά για το επεισόδιο «Severed Dreams».


Στην Ελλάδα το «Babylon 5» έχει φανατικό κοινό και προβάλλεται από το Star. Το κανάλι θα αρχίσει να μεταδίδει τα επεισόδια του τέταρτου κύκλου από τον Σεπτέμβριο. Για περισσότερες πληροφορίες:


http://www.midwinter. com/lurk/lurker.html.