Η δημοκρατία του ψηφιακού πολιτισμού

Με έδρα του το Βερολίνο και στόχο να δώσει βήμα στους δημιουργούς του ψηφιακού πολιτισμού να συνδιοργανώσουν ενεργά το πρόγραμμα των εκδηλώσεων με τις ιδέες και τα οράματά τους η 0 πλατφόρμα re:publica ξεκίνησε στα 2007 ως μια συνάντηση bloggers και από τότε επεκτείνεται και ενισχύεται. Σήμερα θεωρείται ένα από τα σημαντικότερα φεστιβάλ στον κόσμο για τον ψηφιακό πολιτισμό, τα media και το Internet. Συμμετέχουν σ’ αυτήν περισσότεροι από 8.000 ακτιβιστές, επιστήμονες, hackers, bloggers, επιχειρηματίες, ΜΚΟ, digital δημοσιογράφοι και άλλοι που έχουν ως αντικείμενο την ψηφιακή τεχνολογία.

Εφέτος, με το νέο σχέδιό της, «Let’s re:connect EUROPE» (Ας επανασυνδεθούμε Ευρώπη), η re-publica διοργανώνεται στο Δουβλίνο το διήμερο 7-8 Σεπτεμβρίου και στη Θεσσαλονίκη από τις 11 ως και τις 13 Σεπτεμβρίου. Η πρόσκληση για συμμετοχές έγινε τον περασμένο Ιούνιο και κατατέθηκαν περισσότερα από 90 σχέδια. Οσα επελέγησαν θα παρουσιαστούν στις δύο πόλεις. Μια βασική προσέγγιση του επερχόμενου φεστιβάλ του Σεπτεμβρίου είναι να παρουσιαστούν οι ευκαιρίες και οι δυνατότητες των νέων τεχνολογιών σε όλες τις πτυχές της ζωής. Eξάλλου, επιθυμία των εμπνευστών είναι να δημιουργηθεί ένας χώρος που η ψηφιακή κοινότητα θα μπορεί να συγκεντρώνεται, να συζητεί, να ανταλλάσσει ιδέες και να διασκεδάζει, να καταστεί το φεστιβάλ που ο καθένας μας θα ήθελε να παρευρίσκεται.

Απώτερος στόχος συζήτησης είναι το όραμα για μια ψηφιακή Ευρώπη, η μελέτη των σημερινών δυσκολιών και η ανάπτυξη μιας πλατφόρμας εγκαινίασης διασυνοριακών συνεργασιών για ιδέες και σχέδια. Σχολιάζουν οι διοργανωτές: «Στους ταραγμένους καιρούς που διανύουμε χρειάζονται δράσεις και για αυτό η νέα έκδοση του φεστιβάλ εστιάζει στα εργαλεία εκείνα που οριοθετούν ένα κοινό πρόσφορο μέλλον για τη Γηραιά Ηπειρο. Ενας από τους στόχους του re:publica είναι και η πολιτική δικτύωση: συζητάμε, εξετάζουμε και διαφωτίζουμε τη σημερινή πολιτική κατάσταση από την οπτική της ψηφιακής σφαίρας. Επιπλέον υπό τη μέριμνα του συνεδρίου θα βρίσκονται και άλλοι τομείς, όπως η ευρωπολιτική, η αστική ανάπτυξη και η βιωσιμότητα».

Η ενότητα αναζητεί απαντήσεις στα ερωτήματα: Σε ποια ψηφιακή κοινωνία θέλουμε να ζούμε; Τι είναι αυτό που μας συνδέει; Πώς μπορούμε να μάθουμε ο ένας από τον άλλο και να συνυπάρχουμε σε μια αρμονική ψηφιακή κοινότητα;

Η ενότητα πραγματεύεται το πώς μπορούν τα ψηφιακά μέσα να συμβάλουν στη διατήρηση της ιστορικής αλήθειας. Πώς, ας πούμε, ένα virtual μουσείο μπορεί να διατηρήσει την εικόνα μιας κατεστραμμένης συριακής πόλης. Μπορούν, άραγε, οι άνθρωποι να εκτιμήσουν την αξία των γλυπτών του Παρθενώνα όταν τα βλέπουν σε ένα ηλεκτρονικό περιβάλλον;

Πώς οι δύο πόλεις αντιμετώπισαν την ανετοιμότητά τους στην έξαφνη προσφυγική κρίση που ξέσπασε στην Ευρώπη; Πώς αντιδρούν οι θεσμοί στην άφιξη των ανθρώπων που αποδρούν από τον πόλεμο και τη φτώχια; Πώς αντιδρούν οι άνθρωποι όταν η πόλη τους γίνεται η πύλη που εγκλωβίζονται μετανάστες;

Ταξιδεύοντας στα Βαλκάνια μπορεί κανείς να παρατηρήσει ότι τα media βρίσκονται σε ένα πιο ανώριμο στάδιο από ό,τι στη Βόρεια Ευρώπη και πολλά εξαιρετικά έντυπα καταλήγουν να «βάζουν λουκέτο». Η ενότητα αυτή πραγματεύεται ακριβώς πώς μπορεί η δουλειά των δημοσιογράφων στα Βαλκάνια να συνδεθεί με εκείνων στην υπόλοιπη Ευρώπη και να προστατευθεί, με στόχο τον εκσυγχρονισμό, την ταχεία και άμεση μετάδοση της πληροφορίας και την επικαιροποίηση της επιμόρφωσης.