Ο μεγάλος «ερημίτης» της αμερικανικής λογοτεχνίας Τζ. Ντ. Σάλιντζερ (1919 -2010) έζησε για περισσότερο από μισό αιώνα σε εθελούσια απομόνωση. Όταν πήγαινε στο ησυχαστήριο του για να γράψει έδινε στους οικείους του «αυστηρές οδηγίες να μην τον διακόψουν για κανένα λόγο, εκτός κι αν είχε αρπάξει φωτιά το σπίτι». Το τελευταίο πράγμα που δημοσιεύθηκε με την έγκρισή του ήταν το διήγημα «Hapworth 16, 1924» στο αμερικανικό περιοδικό «The New Yorker». Έκτοτε, σύμφωνα με πληροφορίες, έγραφε σε καθημερινή βάση. Ο ίδιος είχε επιβεβαιώσει το 1974 με δήλωσή του στους «New York Times» ότι ναι μεν έγραφε αλλά μονάχα για τον εαυτό του.
Στο νέο βιβλίο με τον τίτλο «Salinger» (Simon & Schuster, 2013) που συνέγραψαν από κοινού ο συγγραφέας Ντέιβιντ Σιλντς και ο σεναριογράφος Σέιν Σαλέρνο –είναι, όπως έγραψε η κριτικός των «New York Times» Μιτσίκο Κακουτάνι, «όχι ακριβώς μια συμβατική βιογραφία αλλά ένα είδος συνοδευτικού τόμου στο ομώνυμο ντοκιμαντέρ » –αναφέρεται ότι ο ίδιος ο συγγραφέας κατέλιπε ένα «ακριβές χρονοδιάγραμμα» –μεταξύ του 2015 και του 2020 συγκεκριμένα –για την έκδοση αδημοσίευτων ως σήμερα έργων του.
Πρόκειται για πέντε νέες ιστορίες της μυθικής «Οικογένειας Γκλας» η οποία εμφανίζεται στο «Φράνι και Ζούι» και αλλού, ένα μυθιστόρημα βασισμένο στη σχέση του με τη γερμανίδα Σίλβια Βέλτερ, την πρώτη του σύζυγο με την οποία παντρεύτηκε αμέσως μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, μια νουβέλα επίσης εμπνευσμένη από τις εμπειρίες του στο μέτωπο υπό τη μορφή ημερολογιακών καταχωρήσεων ενός στελέχους της αντικατασκοπείας, μια ιστορία που μοιάζει με πρακτικό οδηγό για την ινδική θρησκευτική φιλοσοφία Vedanta την οποία ασπάστηκε και ο ίδιος ο Τζ. Ντ. Σάλιντζερ, και φυσικά (καινούριες ή ξαναδουλεμένες) ιστορίες για τον Χόλντεν Κόλφιλντ, πρωταγωνιστή του εμβληματικού «Φύλακα στη σίκαλη» (1951).
Οι δυο συγγραφείς αποδίδουν αυτές τις πληροφορίες σε δυο αξιόπιστες και διαφορετικές μεταξύ τους πηγές χωρίς ωστόσο να τις κατονομάζουν. Η ζωή του, γράφουν στο βιβλίο, έμοιαζε με «αποστολή αυτοκτονίας σε αργή κίνηση». Καταπιάνονται, μεταξύ άλλων, με τη διαταραχή μετατραυματικού στρες που υπέστη ο Τζ. Ντ. Σάλιντζερ υποστηρίζοντας ότι «ο πόλεμος τον γονάτισε ως άνθρωπο αλλά τον έκανε μεγάλο καλλιτέχνη» –ο συγγραφέας συμμετείχε ως στρατιώτης στην απόβαση των συμμάχων στη Νορμανδία και είδε με τα ίδια του τα μάτια τη φρίκη των ναζιστικών στρατοπέδων εξόντωσης. Η δε θρησκεία «του προσέφερε μετά τον πόλεμο πνευματική παρηγοριά αλλά σκότωσε την τέχνη του». Φθάνουν μάλιστα στο σημείο να ισχυριστούν ότι «Ο φύλακας στη σίκαλη», ως έργο τεράστιας επιρροής, διαδραμάτισε κάποιο ρόλο στη δολοφονία του Τζον Λένον ή στην απόπειρα δολοφονίας του προέδρου Ρόναλντ Ρίγκαν!
