Με τη διεθνή παραγωγή «Καναρίνι μου γλυκό» (Ισραήλ/ Ελλάδα/ Γαλλία/ Γερμανία), ένα ντοκιμαντέρ για τη σπουδαία τραγουδίστρια Ρόζα Εσκενάζι αρχίζει την Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου ο νέος κύκλος προβολών του Cine Doc στο Γαλλικό Ινστιτούτο της Αθήνας. Το Cine Doc που διεξάγεται από το 2009 έχει στόχο την προώθηση της ταινίας τεκμηρίωσης με προβολές βραβευμένων ντοκιμαντέρ από όλο τον κόσμο, όχι μόνον στο Γαλλικό Ινστιτούτο (Σίνα 31) που είναι η βάση του αλλά και σε κινηματογραφικές λέσχες, σχολεία και πολιτιστικούς οργανισμούς σε κάθε γωνιά της Ελλάδας και της Κύπρου. Συνδυαστικά με τις προβολές γίνονται εκδηλώσεις που έχουν στόχο να εμπνεύσουν συλλογικές δράσεις και να φέρουν κοντά επαγγελματίες του χώρου.

Το «Καναρίνι μου Γλυκό» είναι ένα ντοκιμαντέρ αφιερωμένο στη ζωή της Ρόζας Εσκενάζυ παρακολουθώντας την αξέχαστη ρεμπέτισσα στη ζωή και στο πάλκο από την Κωνσταντινούπολη στη Θεσσαλονίκη, κι από εκεί στην Αθήνα. Στην προβολή θα παραστεί ο σκηνοθέτης Ρόι Σερ.
Τον Οκτώβριο (Τετάρτη 5) σειρά έχουν το «The Laughing club of India», στο οποίο η διεθνούς φήμης ινδή σκηνοθέτιδα Μίρα Ναίρ («Salaam Bombay») διερευνά τη δύναμη του γέλιου μέσα από το παράξενο φαινόμενο των «κλαμπ γέλιου» στη σύγχρονη Βομβάη και το «Living without money» (Ζωή χωρίς χρήματα) με το οποίο η νορβηγίδα σκηνοθέτιδα Λίνε Χαλφόρεσεν αναφέρεται στην περίπτωση μιας 68χρονης γερμανίδας που πριν 14 χρόνια αποφάσισε να αλλάξει ριζικά τη ζωή της σταματώντας να χρησιμοποιεί χρήματα.

Στις 2 Νοεμβρίου ακολουθεί το «Taste the Waste» του γερμανού Βάλεντιν Θερν που αναρωτιέται για την ποσότητα των τροφίμων που πετάμε από τη στιγμή που ένα αγαθό βγαίνει από το χωράφι μέχρι τη στιγμή που καταλήγει στο τραπέζι και την ίδια βραδιά θα παιχτεί η «Πρώτη ύλη» του Χρήστου Καρακέπελη για την οποία το ΒΗΜΑ της Κυριακής είχε κάνει ήδη μεγάλο αφιέρωμα με αφορμή τη συμμετοχή του στο φεστιβάλ Κάρλοβι Βάρι. Ο Καρακέπελης παρακολουθεί την ιστορία των μεταναστών της Αθήνας που με κίνδυνο της ζωής τους βγάζουν το μεροκάματο μέσα από την περισυλλογή των μετάλλων για την ανακύκλωση.

Πάντα τον Νοέμβριο και συγκεκριμένα στις 9 του μηνός, θα προβληθεί το γαλλικό ντοκιμαντέρ «Vivienne Westwood – Do it Yourself» της Λετμίγια Στάιλιντ που υποκλίνεται στην «ροκ γιαγιά της μόδας» Βιβιάν Γουέστγουντ καταγράφοντας επί έναν ολόκληρο χρόνο στιγμιότυπα που διαδραματίζονται στο σπίτι και τo ατελιέ της. Τελευταία ταινία για τον Νοέμβριο θα είναι ο «Men Who Swim» (30 του μηνός) του Ντίλαν Γουίλιαμς ο οποίος εστιάζει σε μία ομάδα μεσήλικων ανδρών στη Στοκχόλμη που βρίσκουν την ευτυχία συμμετέχοντας στην ομάδα συγχρονισμένης κολύμβησης ανδρών της Σουηδίας.

Το ντοκιμαντέρ «El bulli -Cooking in progress» (7/12) του Γκέρεον Βέτζελ παρακολουθεί τη δουλειά του Φεράν Αντριά, του διασημότερου καταλανού μάγειρα. Είναι χαρακτηριστικό που κάθε χρόνο, το εστιατόριό του, El Bulli, κλείνει για έξι μήνες για να δημιουργήσει το μενού της καινούργιας σεζόν. Τουλάχιστον αυτό συνέβαινε μέχρι πρότινος, καθώς το διάσημο εστιατόριο έκλεισε για πάντα τον περασμένο Ιούλιο, για να μετατραπεί σε ερευνητικό γαστριμαργικό κέντρο.

Τα «Γλυκά ανατολής» του Αγγελου Αμπατζόγλου είναι μια εφετινή παραγωγή που αφγηγείται την ιστορία του Μουσταφά, ενός 16χρονου Τούρκου που εργάζεται ως μαθητευόμενος ζαχαροπλάστης στην Γκαζιαντέπ, την «πρωτεύουσα του μπακλαβά» στην Ανατολική Τουρκία. Το όνειρό του είναι να γίνει πλούσιος και διάσημος ζαχαροπλάστης στην Κωνσταντινούπολη και μέσα από το ταξίδι του, ανακαλύπτουμε τα μυστικά της ανατολίτικης ζαχαροπλαστικής που είναι το αποτέλεσμα μιας συνεργασίας ελλήνων, αράβων και γάλλων αρχιμαγείρων που συνεργάστηκαν αρμονικά για αιώνες.

Από τον ερχόμενο χρόνο το πρόγραμμα του Cine Doc θα συνεχίσει τις δραστηριότητές του με πολύ καλά αφιερώματα όπως ένα για τη μουσική και ένα για την Ιαπωνία.