Η Βενετία τιμά τον 71χρονο ηθοποιό και εκείνος με τη σειρά του παρουσιάζει σε παγκόσμια πρεμιέρα το ντοκιμαντέρ μυθοπλασίας «Wilde Salome»

Μπορεί μεν ο Αλ Πατσίνο να τιμήθηκε χθες στο φεστιβάλ της Βενετίας με ειδικό Χρυσό Λέοντα για το σύνολο της κινηματογραφικής καριέρας του, όμως η λατρεία του 71χρονου ηθοποιού για το θέατρο, από το οποίο άλλωστε ξεκίνησε η καριέρα του, άρχισε να είναι απεριόριστη.

Αυτό φαίνεται και στις ταινίες που ενίοτε σκηνοθετεί στον κινηματογράφο. Πριν από 15 χρόνια ο Αλ Πατσίνο είχε γυρίσει το «Αναζητώντας τον Ρίτσαρντ», ένα διαδραστικό ντοκιμαντέρ μυθοπλασίας που δεν προσπαθούσε απλώς να αναδείξει το μεγαλείο του σεξπιρικού έργου «Ριχάρδος ο Γ’» αλλά μέσω μιας παράστασης που είχε ανεβάσει ο ίδιος ο Πατσίνο να ανιχνεύσει την επιρροή του έργου στο κοινό.

Στο εκτός συναγωνισμού πρόγραμμα του εφετινού φεστιβάλ Βενετίας ο Αλ Πατσίνο, την Κυριακή 4 Σεπτεμβρίου, παρουσίασε κάτι παρόμοιο με το «Αναζητώντας τον Ρίτσαρντ».

Στο ντοκιμαντέρ μυθοπλασίας «Wilde Salome», χρησιμοποιεί ως οδηγό του το θεατρικό έργο «Σαλώμη» του ιρλανδού συγγραφέα Οσκαρ Γουάιλντ για να κάνει μια βουτιά μέσα στην ψυχή ενός καλλιτέχνη ο οποίος ανήκει στα είδωλά του. Ο Πατσίνο ανακάλυψε την «Σαλώμη» βλέποντας μια παράσταση του Στίβεν Μπέρκοφ πριν από 15 περίπου χρόνια και ακόμη δεν την έχει ξεχάσει.

Το «Wilde Salome» περιέχει αποσπάσματα από τη «Σαλώμη» που ο Πατσίνο ανέβασε στο Λος Αντζελες με πρωταγωνιστές τον ίδιο ως Ηρώδη και την Τσέσικα Τσαστέιν στον ρόλο του τίτλου και συγχρόνως είναι ένα οδοιπορικό στην ζωή του Οσκαρ Γουάιλντ (1854- 1900) με αφηγητή την σκηνοθέτιδα.

«Η αλήθεια είναι ότι δεν ήξερα πού πήγαινε η ταινία» παραδέχθηκε ο Πατσίνο την Κυριακή το μεσημέρι μιλώντας στους δημοσιογράφους. «Είχα ένα όραμα αλλά όχι μια ιστορία και φαντάζομαι ότι αυτό που ήθελα να κάνω ήταν να φτιάξω μια ιστορία. Αλλά σήμερα που βλέπω ξανά το «Wilde Salome» νιώθω μπερδεμένος, δεν ξέρω τι είναι τελικά αυτό που γύρισα. Σίγουρα δεν είναι ένα φιλμ μυθοπλασίας αλλά δεν είναι και ντοκιμαντέρ. Θα έλεγα ότι μάλλον ήθελα να κάνω ένα κολάζ, το οποίο στο τέλος θα έδινε στον θεατή μια ιδέα για τον Γουάιλντ».

Ευγενικός, κομψότατος και απίστευτα επικοινωνιακός με τον κόσμο, ο Πατσίνο είπε ότι το «Wilde Salome» ήταν επίσης ένας τρόπος για να αναδείξει τον δικό του, προσωπικό θαυμασμό προς τον Γουάιλντ αλλά και το συγκεκριμένο έργο.

Για τον Πατσίνο η «Σαλώμη» ταυτίζεται με τη ζωή του δημιουργού του διότι «μιλά για την καταστροφική δύναμη της σεξουαλικότητας». Η κάμερα μας οδηγεί σε όλα τα σημεία της Ευρώπης και της Αμερικής που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο στη θυελλώδη ζωή του συγγραφέα που όσο κανένας άλλος στην εποχή του λογοκρίθηκε λόγω της επαναστατικής γραφής αλλά και της σεξουαλικότητάς του. Ο Γουάιλντ πέθανε σε ηλικία 46 ετών παμπτωχος στο Παρίσι.

Το ενδιαφέρον όμως με την ταινία είναι ότι μοιάζει με αυτοσαρκαστικό σχόλιο του δημιουργού της. Βλέπουμε τον Πατσίνο να βρίσκεται στο χάος αφού είναι αναγκασμένος να γυρίσει την ταινία ενώ ανεβάζει το έργο στο θέατρο. Οι χρόνοι τον πιέζουν, τα χρήματα τελειώνουν, η μια αναποδιά ακολουθεί την άλλη. «Είμαι βέβαιος ότι θα φανεί ότι δεν ξέρω τι κάνω, διότι όντως δεν θα ξέρω» λέει στην αρχή του φιλμ όταν εκφράζει για πρώτη φορά την ιδέα του να γυρίσει τη «Σαλώμη».

Ομως τελικά αυτή η ανάγκη του Αλ Πατσίνο να εκφραστεί, να αυτοψυχαναλυθεί και να μοιραστεί με τον κόσμο το πάθος του για τον Γουάιλντ κατέληξε σε ένα ιδιαίτερο καλλιτεχνικό παζλ το οποίο αναμειγνύει πολλά είδη κινηματογραφικής γλώσσας και γι’ αυτό σε συνεπαίρνει.