Παρά το Οσκαρ που κέρδισε το 1960 ως «Μπεν Χουρ» και το γεγονός ότι τη δεκαετία του 1950 υπήρξε εμπορικό όνομα, ο Τσάρλτον Ιστον, που το περασμένο Σάββατο πέθανε σε ηλικία 84 ετών στο Λος Αντζελες, δεν θα μείνει στην Ιστορία του κινηματογράφου ως μεγάλος ηθοποιός. Η παρουσία του παρέμενε πάντοτε το ίδιο ξύλινη με αποτέλεσμα να μη διακρίνεις πάνω του διαφορές είτε βλέποντάς

«Αγωνία και έκσταση» (1965). Ο τελευταίος άνθρωπος που θα περίμενε να δει κανείς στον ρόλο του Μιχαήλ Αγγελου ήταν ο Ιστον. Και όμως, τον υποδύθηκε στο επικό φιλμ του Κάρολ Ριντ, που εστιάζει στη διαμάχη του ζωγράφου με τον Πάπα Ιούλιο Β΄ με αφορμή τη διακόσμηση του θόλου του Παπικού Παρεκκλησίου (Καπέλα Σιξτίνα) με νωπογραφίες των Δώδεκα Αποστόλων.

τον ως Μωυσή στις «10 εντολές» του Σεσίλ Ντε Μιλ είτε ως σταυροφόρο «Ελ Σιντ» στο θρησκευτικό έπος του Αντονι Μαν.

Αργότερα, οι «σκληροπυρηνικές» ακροδεξιές πεποιθήσεις του και η θέση του επικεφαλής της Εθνικής Ενωσης Αμερικανών Οπλοχρηστών (Νational Rifle Αssociation) επισκίασαν την ισχνή υποκριτική του σε περισσότερες από 110 ταινίες και τηλεταινίες (κινηματογραφικό

«Ο άρχων του κακού» (1955). Σήμανε την επιστροφή του Ορσον Γουέλς, μετά δεκαετή απουσία του, στην αμερικανική παραγωγή. Από τη βιρτουόζικη σκηνοθεσία του, με κορύφωση το πολύ λεπτό τράβελινγκ της εισαγωγής, εισχωρούμε αυτομάτως στο σκοτεινό κλίμα μιας ιστορίας βουτηγμένης στη διαφθορά και στο έγκλημα με φόντο μια καταραμένη πόλη στα σύνορα Μεξικού και ΗΠΑ.

ντεμπούτο στον «Πέερ Γκιντ», 1941, τελευταία ταινία το «Μy Father- Rua Αlguem 5555», 2003, όπου υποδύθηκε τον εγκληματία του Β Δ Παγκοσμίου Πολέμου γερμανό επιστήμονα Γιόζεφ Μένγκελε ). Αυτές οι πεποιθήσεις του άλλωστε έκαναν πολύ κόσμο να χαμογελάσει από ικανοποίηση, όταν ο Μάικλ Μουρ παγίδευσε τον Ιστον στο ντοκυμαντέρ του «Ακήρυχτος πόλεμος» (2002). Ο «Μπεν Χουρ» παρέμεινε

«Η ταξιαρχία των εκδικητών» (1965). Την εποχή του εμφυλίου πολέμου στην Αμερική, ένας ταγματάρχης των Βορείων (Ιστον) οργανώνει απόσπασμα αποτελούμενο από εθελοντές και φυλακισμένους Νοτίους με στόχο την εξολόθρευση των Απάτσι. Φιλοϊνδιάνικο γουέστερν του Σαμ Πέκινπα, που σήμανε τη ρήξη του με την Κολούμπια επειδή δεν του επέτρεψε το τελικό μοντάζ.

ως το τέλος ο πιο αναγνωρίσιμος ρόλος του ηθοποιού. Ωστόσο το όνομα του Ιστον συνδέθηκε και με ταινίες που έγραψαν κινηματογραφική ιστορία- όχι όμως χάρη στη συμβολή του. Ανάμεσά τους ο «Πλανήτης των πιθήκων» (1968) του Φράνκλιν Τζ.Σάφνερ, ο «Κυρίαρχος» (1965) επίσης του Σάφνερ και οι τέσσερις παρακάτω: