Οταν στη δεκαετία του 1920 δημοσιεύθηκε η Ωραία της ημέρας σε συνέχειες στο περιοδικό «Gringoire» οι αναγνώστες του κατηγόρησαν τον συγγραφέα Ζοζέφ Κεσέλ για «άσκοπη ελευθεριότητα», ακόμη και για πορνογραφία. Οι σαδομαζοχιστικοί υπαινιγμοί του, άλλωστε, οδήγησαν στην απαγόρευση της έκδοσής του στην αγγλική γλώσσα για περισσότερο από 30 χρόνια.
Ξαναδιαβάζοντας σήμερα το μυθιστόρημα μεταφρασμένο από την έμπειρη Ρίτα Κολαΐτη, όλα αυτά δείχνουν αστεία. Το βιβλίο, όπως και η ταινία του Λουίς Μπουνιουέλ το 1967 – η οποία συνέβαλε καταλυτικά στην καθιέρωση της γαλλίδας ηθοποιού Κατρίν Ντενέβ -, είναι μια ευθύβολα ειλικρινής μελέτη της γυναικείας σεξουαλικότητας η οποία συγχρόνως διερευνά την τεράστια απόσταση που χωρίζει την αγάπη από το σεξ.
Τι συμβαίνει στην ψυχή της «καλής νοικοκυράς» Σεβερίν Σερεζί που, ενώ αγαπά τον σύζυγό της, δεν μπορεί να ικανοποιηθεί από τη σεξουαλική επαφή μαζί του; Οι επίμονες σεξουαλικές φαντασιώσεις που στοιχειώνουν τη συντηρητική σύζυγο την οδηγούν στην απόφαση να προσφέρει τις υπηρεσίες της σε έναν οίκο ανοχής. Μάλιστα, η Σεβερίν γίνεται η σταρ του πορνείου, η «Ωραία της ημέρας», βρίσκοντας γαλήνη μέσα από την ικανοποίηση που προσφέρει στους πελάτες.
Να λοιπόν μια συγκλονιστική σύγκρουση ανάμεσα στην ηθική εξαχρείωση και τη διαβρωμένη πολυτέλεια, ένα σκανδαλώδες ερωτικό δράμα από το οποίο δεν απουσιάζει το χιούμορ και του οποίου το πραγματικό θέμα, όπως ο ίδιος ο Κεσέλ γράφει στην εισαγωγή αντί προλόγου, «δεν είναι η σαρκική παρεκτροπή της Σεβερίν, αλλά η αγάπη της για τον σύζυγό της πέρα από την παρεκτροπή – και αυτή είναι η τραγωδία τούτης της αγάπης».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
