«Στις 30 Νοεμβρίου 1832 ο τραπεζίτης και φιλέλληνας από τη Γενεύη I. Γ. Εϋνάρδος έγραψε μακροσκελή επιστολή στον Οθωνα Βίττελσμπαχ, ο οποίος είχε μόλις επιλεγεί από τις Μεγάλες Δυνάμεις ως πρώτος Ελληνας βασιλιάς, για να παρουσιάσει με πικρά λόγια στον δεκαεπτάχρονο πόσο δύσκολο ήταν το καθήκον που τον περίμενε. «Οι πληγές της Ελλάδος» έγραφε ο Εϋνάρδος «είναι οι αρχηγοί της. Απαντες έχουν γλώσσαν χρυσωμένην. Ασχολούνται (κατά το πλείστον τουλάχιστον) αποκλειστικώς με τα ιδιαίτερα συμφέροντά των. Και τούτο υπό το πρόσχημα του αγνοτέρου πατριωτισμού. Απαντες είναι ικανότατοι εις το να προβάλλουν τον εαυτόν των και να εκμηδενίζουν τους αντιπάλους των με εκθέσεις πλήρεις υπερβολής»».
Με την παράγραφο αυτή ξεκινά ο Gunnar Hering το δίτομο μνημειώδες πόνημά του για Τα πολιτικά κόμματα στην Ελλάδα, 1821-1936, που εκδόθηκε πρόσφατα σε (εξαιρετική) ελληνική μετάφραση από το Μορφωτικό Ιδρυμα της Εθνικής Τραπέζης. Στο έργο του αυτό, ο μεγάλος γερμανός βαλκανολόγος και ιστορικός, που έφυγε πρόωρα από τη ζωή το 1994, μελετά την πορεία της ελληνικής πολιτικής ζωής κατά τη διάρκεια των κρίσιμων δεκαετιών από την έκρηξη της Επανάστασης του ’21 ως τη δικτατορία του Μεταξά με τρόπο συστηματικό, ψύχραιμο, διεισδυτικό και βαθύ, στηριζόμενος στην υπάρχουσα ελληνική και διεθνή βιβλιογραφία, αλλά -κυρίως -σε έναν τεράστιο όγκο πρωτογενούς υλικού που χρειάστηκε να μελετήσει και τιθασεύσει προκειμένου τα συμπεράσματά του να είναι επιστημονικά στέρεα και διαρκή.
Ωστόσο αν στην Ελλάδα οι συνάδελφοι και φίλοι του -και κυρίως η αγαπημένη σύντροφός του στη ζωή και στις επιστημονικές αναζητήσεις Ολγα Κατσιαρδή-Hering -τίμησαν τα δέκα χρόνια της απώλειάς του με την επιμέλεια του δίτομου αυτού έργου του, οι μαθητές και συνάδελφοί του στο Πανεπιστήμιο της Βιέννης -με προεξάρχοντες τη Μαρία Στασινοπούλου και τον Johannes Koder -τίμησαν την ίδια επέτειο με τη διοργάνωση επιστημονικού συνεδρίου με τίτλο «Ελληνικός πολιτισμός στη Νοτιοανατολική Ευρώπη κατά τους νεότερους χρόνους». Στο συνέδριο αυτό, που έλαβε χώρα στη Βιέννη τον Δεκέμβριο του 2004, πήραν μέρος τριάντα επιστήμονες από τον ελληνικό και γερμανικό χώρο, καθώς και από τα Βαλκάνια και την Κύπρο, με ανακοινώσεις που εστιάζονταν στη θεματική των ενδιαφερόντων του Hering: στην ιστορία των νοοτροπιών και της πνευματικής ζωής, στην ιστορία της Εκκλησίας, στον Διαφωτισμό, στην κοινωνική και οικονομική ιστορία της Ελλάδος κατά τον 19ο και 20ό αιώνα. Για τρεις ημέρες παρουσιάστηκαν θέματα πρωτότυπα, ενδιαφέροντα και ουσιαστικά. Τόσο αυτά όσο και οι γόνιμες συζητήσεις που τα ακολούθησαν ήταν η τιμή που άρμοζε σε έναν τόσο μεγάλο ιστορικό, επιστήμονα και άνθρωπο, σε έναν μεγάλο Ελληνα σαν τον Gunnar Hering.
H κυρία Μαρία Ευθυμίου είναι επίκουρη καθηγήτρια Ιστορίας στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
