Η Μεσσηνία μπορεί να μην παράγει καπνό αλλά διαθέτει την παλαιότερη και ίσως την πλέον ανταγωνιστική καπνοβιομηχανία της χώρας, τη μοναδική μάλιστα μεγάλη ελληνική βιομηχανία που σε μια σαφή καταδίκη του υδροκεφαλισμού των Αθηνών διατηρεί τόσο το εργοστάσιό της όσο και την έδρα της σε επαρχιακή πόλη. Ο λόγος ασφαλώς για την ιδρυθείσα το 1888 εταιρεία Καρέλια, η οποία αποτελεί και τον μεγαλύτερο βιομηχανικό εργοδότη του νομού καθώς απασχολεί στην υπερσύγχρονη μονάδα της, λίγο έξω από την πόλη της Καλαμάτας, 450 καλά αμειβόμενους εργαζομένους. Το μερίδιό της στην κυριαρχούμενη από τους πολυεθνικούς κολοσσούς ελληνική αγορά τσιγάρων τους τελευταίους μήνες κινείται ανοδικά τείνοντας προς το 9% και οι στόχοι της αναφέρονται σε περαιτέρω αύξησή του με τα υπάρχοντα ή και με νέα προϊόντα. «Το 2000 ήμασταν η μόνη ελληνική εταιρεία που αύξησε το μερίδιο της συμμετοχής της στην εγχώρια αγορά» σημειώνει εκπρόσωπός της. Η μεγάλη ανάπτυξη όμως προέρχεται από το εξωτερικό.


Η καπνοβιομηχανία Καρέλια, μία από τις πρώτες σε κέρδη ελληνικές βιομηχανίες, έχει εξελιχθεί πλέον στην κορυφαία εξαγωγική εταιρεία του κλάδου της και σήμερα έχει πολλούς λόγους, που άπτονται και της διατήρησης των θέσεων εργασίας, για να δίνει ολοένα μεγαλύτερο βάρος στον εξαγωγικό τομέα.


Οι εξαγωγές της, που αφορούν μόνο δικά της σήματα, ενώ το 1998 δεν απέδιδαν περισσότερα από 5 δισ. δρχ., σήμερα εκτείνονται σε 44 χώρες και το 2000 απέφεραν 11,3 δισ. δρχ., ποσό που ξεπερνά το 25% των συνολικών ενοποιημένων πωλήσεών της ύψους 43,6 δισ. δρχ. Εφέτος, όπως αναφέρουν στελέχη της, συνεχίζουν να αυξάνονται, και μάλιστα με ταχείς ρυθμούς, εξέλιξη που δημιουργεί αισθήματα ανακούφισης, αυτοπεποίθησης και σιγουριάς στην εταιρεία για το μέλλον της. Από τον προσεχή Ιανουάριο ο «Καρέλιας» θα πρέπει να… πατάει πια μόνο στα δικά του πόδια καθώς παύει να συνεργάζεται με πολυεθνική εταιρεία και να παράγει για λογαριασμό της το ισχυρό σήμα Camel, το οποίο πέρυσι αντιστοιχούσε στο 25% της παραγωγής της και απέδωσε το 41% των πωλήσεών της.


Μερικοί φοβούνται ότι η εταιρεία θα αναγκαστεί να προχωρήσει σιγά σιγά και πάλι, όπως πριν από αρκετά χρόνια, σε γενναία περικοπή του προσωπικού της. Αν παλαιότερα και σε διάστημα αρκετών ετών ο αριθμός των εργαζομένων περιορίστηκε με διάφορα κίνητρα από τα 1.000 άτομα στα 500 άτομα, ο λόγος δεν ήταν άλλος από τον εκσυγχρονισμό του παραγωγικού δυναμικού και την εισαγωγή αυτοματισμών που κατατάσσουν την εταιρεία στις πλέον σύγχρονες του τομέα της στην Ευρώπη. Εκπληκτοι για το τεχνολογικό και το ποιοτικό επίπεδό της μένουν σήμερα οι επισκέπτες της, ειδικοί και μη, αφού η εταιρεία «αγοράζει αμέσως ό,τι καινούργιο βγαίνει στην αγορά», όπως σημειώνει ένας από τους τεχνικούς της. «Παραμείναμε δυνατοί στην αγορά γιατί με τις επενδύσεις ανεβάσαμε πολύ την ποιότητα και κατεβάσαμε πολύ το κόστος» εξηγεί αρμόδιο στέλεχος. Η νέα δοκιμασία όμως δεν είναι διαφορετική; ή η καπνοβιομηχανία δεν έκανε ίσως όλα όσα θα μπορούσε για να διατηρήσει την παραγωγή του Camel επειδή αισθάνεται ικανή να στηριχθεί μόνο στις δικές της δυνάμεις; Σε κάθε περίπτωση το στοίχημα της αναπλήρωσης των απωλειών του Camel με δικά της προϊόντα είναι μεγάλο.


«Θα αισθανθούμε πολύ ελαφρά την έλλειψη του Camel» απαντά ο κ. Ευ. Καρέλιας, γενικός διευθυντής της εταιρείας, που εδώ και 113 χρόνια διοικείται από την ίδια οικογένεια. «Μην ξεχνάτε ότι παρουσιάζουμε διψήφιες ποσοστιαίες αυξήσεις των εξαγωγών μας. Η ανάπτυξη των δικών μας σημάτων συνεχίζεται και το 2001. Πιστεύουμε ότι με τα προϊόντα που έχουμε και με όσα θα βγάλουμε στο μέλλον τα περιθώρια εξέλιξης είναι πολύ μεγάλα. Αν συνεχίσουμε να αυξάνουμε όπως τώρα τις εξαγωγές, δεν θα φθάνει το υπάρχον προσωπικό. Ολα θα κριθούν από το επίπεδο όπου θα κυμανθούν οι εξαγωγές. Τότε δεν θα υπάρξουν απώλειες θέσεων εργασίας».


Ο όγκος των πωλήσεών της εφέτος αυξάνεται με ρυθμό 12% και η παραγωγή θα φθάσει ίσως, όπως λέγεται, τα 8,5 δισ. τσιγάρα.